ਜ਼ਫ਼ਰਨਾਮਾ ਸਟੀਕ
(੨੦੦ )
ਹਿਕਾਯਤ ਦਸਵੀਂ
ਬਿ = ਨਾਲ। ਕੁਸ਼ਤਨ = ਮਾਰਨਾ। ਅਦੂ = ਵੈਰੀ। ਰਾ = ਦੇ ।
ਕੁਸ਼ਾਇਦ = ਖੋਲ੍ਹਿਆ। ਬ = ਵਾਧੂ। ਪੇਸ਼ = ਅੱਗਾ। ਬ = ਵਾਧੂ। ਬੇਰੂੰ = ਬਾਹਰ।
ਜ਼ = ਤੇ। ਮੁਲਕ = ਦੇਸ। ਸ਼ = ਉਸ। ਹਮ = ਸਾਰਾ। ਰੂਏ = ਮੂੰਹ।
ਰੇਸ਼ = ਛਿੱਲਿਆ ਹੋਇਆ (ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ)॥
ਭਾਵ—ਵੈਰੀ ਦੇ ਮਾਰਨੇ ਕਰਕੇ ਅੱਗਾ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਉਸ ਦੇਸ ਤੇ ਬਾਹਰਲੇ ਸਾਰੇ ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ ਕੀਤੇ॥੧੧੩॥
ਪਰੀ ਚੇਹਰਹ ਏ ਹਮਚੋ ਸ਼ੇਰਿ ਨਿਯਾਦ॥
ਬਿਕੁਸ਼ਤਨ ਅਦੂਰਾ ਕਿ ਖ਼ੰਜਰ ਕੁਸ਼ਾਦ॥੧੧੪॥
ਪਰੀਚੇਹਰਹ = ਅਪੱਛਰਾਂ ਦਾ ਰੂਪ। ਏ = ਇਕ। ਹਮਚੋਂ = ਨਿਆਈਂ। ਸ਼ੇਰਿ
ਨਿਯਾਦ = ਸ਼ੀਂਹ ਦਾ ਜਮ। ਬਿ = ਲਈ। ਕੁਸ਼ਤਨ = ਮਾਰਨਾ। ਅਦੂ = ਵੈਰੀ।
ਰਾ = ਨੂੰ। ਕਿ = ਜੋ। ਖ਼ੇਜਰ = ਕਟਾਰ। ਕੁਸ਼ਾਦ = ਖੋਲ੍ਹੀ।
ਭਾਵ— ਉਸ ਅਪੱਛਰਾਂ ਰੂਪ ਸ਼ੀਂਹ ਜੰਮ (ਮੰਤ੍ਰੀ ਦੀ ਪੁਤ੍ਰੀ) ਨੇ ਜੋ ਵੈਰੀ ਦੇ ਮਾਰਨ ਲਈ ਕਟਾਰ ਸੂਤੀ॥੧੧੪॥
ਬਹਰਜਾ ਦਵੀਦੇ ਬਿਕੁਸ਼ਤੇ ਅਜ਼ਾਂ
ਬਹਰਜਾ ਰਸੀਦੇ ਬਿਬਸਤੇ ਅਜ਼ਾਂ॥੧੧੫॥
ਬ = ਵਾਧੂ। ਹਰਜਾ = ਜਿਥੇ। ਦਵੀਦੇ = ਦੌੜਦੀ। ਬਿ = ਵਾਧੂ। ਕੁਸ਼ਤੇ = ਮਾਰਦੀ।
ਅਜ਼ਾਂ = ਉਸਨੂੰ। ਬ = ਵਾਧੂ। ਹਰਜਾ = ਜਿਥੇ। ਰਸੀਦੇ = ਪੁਜਦੀ। ਬਿ = ਵਾਧੂ।
ਬਸਤੋ = ਬੰਨ੍ਹ ਲੈਂਦੀ। ਅਜ਼ਾਂ = ਉਸਨੂੰ।
ਭਾਵ—ਜਿਥੇ ਧਾਉਣੀ ਕਰਦੀ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸ ਉਤੇ ਪੁਜਦੀ ਸੀ ਉਹਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਲੈਂਦੀ ਸੀ॥੧੧੫॥
ਸ਼ੁਨੀਦ ਈਂ ਅਜ਼ਾਂ ਸ਼ਾਹਿ ਮਾਯਿੰਦਰਾਂ॥
ਬ ਤੂੰਦੀ ਦਰਾਮਦ ਬਜਾਇ ਹਮਾਂ॥੧੧੬॥
ਸ਼ੁਨੀਦ = ਸੁਣੀ। ਈਂ = ਏਹ। ਅਜ਼ਾਂ = ਉਨਾਂ। ਸ਼ਾਹਿ = ਪ੍ਰਜਾਪਤਿ। ਏ = ਦੇ।
ਮਾਯਿੰਦਰਾਂ = ਦੇਸ ਦਾ ਨਾਉਂ। ਬ = ਨਾਲ। ਤੂੰਦੀ = ਕ੍ਰੋਧ। ਦਰਾਮਦ = ਆਯਾ।
ਬ = ਵਿਚ। ਜਾਇ = ਥਾਉਂ। ਹਮਾਂ = ਉਸੀ।
ਭਾਵ—ਏਹ ਉਨਾਂ ਦੀ ਗਲ ਮਾਯਿੰਦਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਜਾਪਤੀ ਨੇ ਸੁਣੀ ਕ੍ਰੋਧ ਨਾਲ ਉਸੇ ਥਾਂ ਆਇਆ॥੧੧੬॥
ਬਰ ਆਰਾਸਤਹ ਫ਼ੌਜ ਚੂੰ ਨੌ ਬਹਾਰ॥
