ਜ਼ਫ਼ਰਨਾਮਾ ਸਟੀਕ
(੪੩)
ਹਿਕਾਯਤ ਦੂਸਰੀ
ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵੈਰੀਆਂ ਨੂੰ ਹਾਰ ਦੁਵਾਉਣ ਵਾਲਾ॥੨੭॥
ਬਿ ਗੁਜ਼ਰੀਦ ਦਹਦੋਬਰੀ ਨਮਤ ਸਾਲ॥
ਬਸੇ ਗਸ਼ਤ ਜ਼ੋ ਦੌਲਤੇ ਬੇਜ਼ਵਾਲ॥੨੮॥
(ਬਿ = ਵਾਧੂ ਪਦ)। ਗੁਜ਼ਰੀਦ = ਬੀਤੇ। ਦਹ = ਦਸ। ਦੋ = ੨ ਅਰਥਾਤ ਬਾਰਾਂ
ਬਰ = ਉਤੇ। ਈ = ਇਸ। ਨਮਤ = ਢੰਗ। ਸਾਲ = ਵਰ੍ਹਾ। ਬਸੇ = ਬਹੁਤ।
ਗਸ਼ਤ = ਹੋਇਆ। ਜੋ = ਉਸਤੇ। ਦੌਲਤੇ = ਧਨ। ਬੇ = ਬਿਨਾਂ।
ਜ਼ਵਾਲ = ਘਾਵਾਂ।
ਭਾਵ— ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਬਾਰਾਂ ਵਰ੍ਹੇ ਬੀਤੇ ਤੇ ਬਹੁਤ ਬਿਨਾਂ ਘਾਟੇ ਤੇ ਅਰਥਾਤ ਅਖੁਟ ਧਨ ਹੋਗਿਆ॥੨੮॥
ਚ ਬਿਨਸ਼ਸਤ ਬਰ ਤਖ਼ਤ ਮਾਨੋ ਮਹੀਪ॥
ਬਪੁਰਸਿਸ਼ ਦਰਾਮਦ ਸ਼ਹੇ ਹਫ਼ਤ ਦੀਪ॥੨੯॥
ਚੁ = ਜਦ। ਬਿਨਸ਼ਸਤ = ਬੈਠਾ।
ਬਿਨਸ਼ਸਤ = ਬੈਠਾ। ਬਰ = ਉਪਰ। ਤਖਤ = ਗੱਦੀ।
ਮਾਨੋ = ਮਾਨਧਾਤਾ। ਮਹੀਪ = ਰਾਜਾ। ਬ = ਵਿਚ। ਪੁਰਸਿਸ਼ = ਪੁਛਣਾ।
ਦਰਾਮਦ = ਆਯਾ। ਸ਼ਹ = ਰਾਜਾ। ਏ = ਦਾ। ਹਫ਼ਤ = ਸਤ। ਦੀਪ = ਦੇਸ।
ਭਾਵ— ਜਦ ਮਾਨਧਾਤਾ ਰਾਜ ਗੱਦੀ ਤੇ ਬੈਠਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸੱਤਾਂ ਦੇਸਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਪੁਛਣ ਲੱਗਾ॥੨੯॥
ਬ ਗੁਫਤਾ ਕਿ ਪੇਸ਼ੀਨ ਕਾਗ਼ਜ਼ ਬਿਆਰ॥
ਚਿ ਬਖਸ਼ੀਵਹੁ ਅਮ ਮਨ ਬਪਿਸਰਾਂ ਸ਼ੁਮਾਰ॥੩੦॥
ਬ ਗੁਫਤਾ = ਆਖਿਆ। ਕਿ = ਜੋ। ਪੇਸ਼ੀਨ = ਪਹਿਲਾਂ। ਕਾਗਜ਼ = ਕਾਗਦ
ਬਿਆਰ = ਲਿਆਓ। ਚਿ = ਕੀ। ਬਖਸ਼ੀਦਹ ਅਮ = ਮੈਂ ਦਾਤ ਦਿਤੀ ਹੈ।
ਮਨ = ਮੈਂ। ਬ = ਨੂੰ। ਪਿਸਰਾਂ = ਪੁਤ੍ਰਾਂ। ਸ਼ੁਮਾਰ = ਗਿਣਤੀ।
ਭਾਵ— ਮੰਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਜੋ ਪਹਿਲਾ ਕਾਗਦ ਲਿਆ ਮੈਂ ਪੁਤ੍ਰਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਕਿੰਨੀ ਦਾਤ ਦਿਤੀ ਹੈ॥੩॥
ਦਬੀਰੇ ਕਲਮ ਜ਼ਨ ਕਲਮ ਬਰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤ॥
ਜਵਾਬੇ ਸੁਖ਼ਨ ਰਾਂ ਅਲਮ ਬਰ ਗਰਿਫਤ॥੩੧॥
ਦਬੀਰ = ਲਿਖਾਰੀ। ਕਲਮਜ਼ਨ = ਲਿਖਣ ਚਲੌਣ ਵਾਲਾ। ਕਲਮ = ਲਿਖਣ।
(ਬਰ, ਪਦ ਜੋੜਕ, ਵਾਧੂ ਪਦ) ਗ੍ਰਿਫਤ = ਫੜੀ। ਜਵਾਬ = ਉਤਰ।
ਏ = ਦੇ। ਸੁਖਨ = ਗਲ। ਰਾਂ = ਲਈ। ਅਲਮ = ਝੰਡਾ। ਬਰਗਰਿਫਤ = ਖੜਾ ਕੀਤਾ
