ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਧੁਪ ਸੇਕਣੀ ਮਿਲੀ ਵੀਰਾਨਿਆਂ ਦੀ,
ਖੋਹਕੇ ਚੰਦਨੀ ਚੌਰਾਂ ਦੀ ਛਾਂ ਲੈ ਗਏ ।
ਨਾਲ ਲੱਕ ਦੇ ਸੱਖਣੀ, ਤੇਗ ਰਹਿ ਗਈ,
ਸਭ ਕੁਝ ਫੇਰ ਹੂੂੰਝਾ ਮੁਗਲ ਖਾਂ ਲੈ ਗਏ ।
ਕਦੇ ਬੜ੍ਹਕ ਕੋਲੋਂ ਸ਼ੇਰ ਡਹਿਲਦੇ ਸਨ,
ਅੱਜ ਬਾਲ ਹੱਥੋਂ ਟੁਕਰ ਕਾਂ ਲੈ ਗਏ ।
ਰੱਸੀ ਸੜਦਿਆਂ ਤੀਕ ਨਾ ਵੱਟ ਛੱਡੇ,
ਦਿਲ ਅੰਤ ਤਕ ਕਿਰੜ ਨੂੰ ਕਢਿਆ ਨਹੀਂ।
ਰਾਣੇ ਬਹੁਤ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਝੱਲੀਆਂ ਨੇ,
ਐਪਰ ਸਬਰ ਸੰਤੋਖ ਨੂੰ ਛੱਡਿਆ ਨਹੀਂ ।
ਜਦ ਤਕ ਹਿਸਟਰੀ ਕਾਇਮ ਜਹਾਨ ਦੀ ਏ,
ਜ਼ਰੀਂ ਹਰਫ ਅੰਦਰ ਦਾਸਤਾਨ ਰਹੇਗੀ ।
ਜਦ ਤਕ ਦਿਲਾਂ 'ਚ ਦਰਦ ਨੂੰ ਥਾਂ ਰਹੇਗੀ,
ਉੱਕਰੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਉਤੇ ਤੇਰੀ ਆਨ ਰਹੇਗੀ ।
ਮਿੱਟ ਜਾਣ ਜੋ ਮੇਟਣਾ ਚਾਹੁਣ ਤੈਨੂੰ,
ਦੁਨੀਆ ਰਹਿਣ ਤੀਕਰ ਤੇਰੀ ਆਨ ਰਹੇਗੀ ।
ਘਰ ਘਰ ਅੰਦਰ ਤੇਰੀ ਹੋਊ ਚਰਚਾ,
ਬਡੀ ਜਗ ਉਤੇ ਤੇਰੀ ਸ਼ਾਨ ਰਹੇਗੀ।
ਚਰਚਾ ਰਹੇਗੀ ਹਰ ਇਕ ਜ਼ਬਾਨ ਉਤੇ,
ਕਿਸੇ 'ਵੀਰ' ਜੇਹਾ ਝੰਡਾ ਗਡਿਆ ਨਹੀਂ।
ਰਾਣੇ ਬਹੁਤ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਝਲੀਆਂ ਨੇ,
ਐਪਰ ਸਬਰ ਸੰਤੋਖ ਨੂੰ ਛਡਿਆ ਨਹੀਂ।
-੧੬-
