________________
ਭਾਗ੧- ਗੁਰੂ رد) ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ਇਹ ਸਬਦ ਸੁਣ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਯਾ ਗੁਰੂਜੀਨੂੰ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖਸਮਝਕੇ ਦੂਸਰੇ ਨ ਨਾਮਦੇਵ ਰਵਿਦਾਸੇ ਤੇਲੋਚਨ ਪਰਸਾ, ਹਾਂਸੋਰਾਏ,ਧਰਮਦਾਸ ਏਹਦੋਵੇਂਕਬੀ ਰਚੇਲੇ ਤੇ ਨਿਤਾਨੰਦ ਰਾਮਾਨੰਦ ਦਾਰੇ ਅਨੇਕ ਭਗਤ ਸੰਤ ਗੁਰੂਜੀਵੇਪਾਲ ਆਏ ਬਡੇ ਆਨੰਦਪਾਏ ਮਾਨਚਰਚਾ ਸੁਨਾਈ ਬਾਬੇਜੀਨੂੰਪਾਰਮਰੂਪਮਾਣਤੇ ਭਏ।ਫੇਰਬਦ ਸੁਣਨੇਦੀਇੱਛਦੇਖਕੇ ਬਾਬੇਜੀਨੇਰਬਾਬ ਬਜਾਏ ਸਬਦ ਗਏ ਸੁਣਾਏ ਯਥਾ(ਆਪੇਰਸੀਆਆਪਰਸ ਆਪੇ ਰਾਵਣਹਾਰਆਪੇ ਹੋਵੈ ਚੋਂ ਲੜਾ ਆਪੇਸੇਜ ਭਤਾਰੁ॥ ਪੁਨਰ(ਸਬਦੋ ਧਰਤੀ ਸੂਬਆਕਾਸਪਸ਼ਬਦੋਸ਼ ਬਦਹੋਯਾ ਪ੍ਰਕਾਸ) ਹੋਰ(ਅੰਪਾਹਿਰੀ ਅੱਖੰਡਨਾਵਾਂ ਖੰਡਸਰੀਰਸਤੇਸਟਿ ਚਨਉਨਿਧਨਾਮਏਕ ਭਾਹਿਗੁਣੀਗਹੀ। ਇੰਮਾਦਿਕ ਬਹੁਤਸਬਦ ਉਚਾ ਏਥੇ ਸਾਰੇਨਹੀਂ ਲੇਖੇਬਾਬੇਦਾ ਸਬਦਕਿਲਦੀਬੰਸਰੀ ਕਿਸਨੂੰ ਮੋਤਨਹੀਕ ਦੇ ਰਹੇ,ਓਹ ਸਬ ਪ੍ਰਮਾਨੰਦਪਉਮਹਿਮਾਕਰਦੇ ਗਏਦਾਂ ਗੁਰੂੜੀਓਥੇ ਰਹੇ ਬਹੁਤਲੋਗ ਸਤਸੰਗੀ ਭਏ॥ ਕਬੀਰਜੀਕਾਂਸੀ ਨਹੀਂਸੇ ਰਘੁਨਾਥਪੁਰੇ ਇਵਰ ਜੋ ਬੇਲੀਖਾਂਨਟਾਬ ਓਨ੍ਹਾਂ ਸੇਵਕਸੀ ਓਥੇ ਜਦ ਓਸਦੇ ਮਿਲਣਲਈ ਰੂਜੀਕਾਂਸ਼ੀਓ ਚੱਲੇ ਤਦ ਓਧਰੋਂ ਓਹਤੀ ਆਯਾ ਤੇਰਬੇਰ ਖੂਸੇਡਸਕੱਤਕ ਮਹੀਨੇਸੰ:੧੫੫ ਈ: ਵਿਚ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਮੇਲ ਹੋਯਾ ਬਹੁਤ ਖੁਸੀ ਹੋਏ ਪਰਸਪਰ ਸਬਦ ੧- ਏਸ਼ ਕਥਾ ਦੇ ਅਤੇ ਹਰਰਾਏ ਸ਼ਬਦ ਨਾਨਕਬੋਧ ਪੋਥੀਵਰ ਕਬੀਰਦੇ ਡੇਲੇ ਧਰਮਦਾਸ ਨੇ ਲਿਖੇ ਹੈr ਓਥੋਂ ਲੈਕੇਸਾਂਭੀ ਸੰਛੇਪ ਸੂਰਜਕਾਵਿਰ ਰੱਖੇਹਨਾਬਹੁਤ ਲੋਗਅਨਜਾਣ ਆਮਾਰਦੇ ਹਨ ਕਬੀਰ ਬਾਬੇਨਾਨਕ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇਹੋਯਾਹੇ ਏਸਾਉ ਏਥੇਓਸਦੇ ਜਨਮਾਦਿਕ ਦੇ ਸੰਮਤਦਿਖਾਂਉਦੇਹਾਂਸੰਮਤ ੧੪੫੫ਥੇ: ਜੇਠ ਸੁਦੀ੧੫ ਸੋਮਵਾਰਨੂੰ ਕਾਂਸੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਇਕਕੋਸਤੁਰਜੂਲਹਾਪੁਰਵਿਰਲਹਿਰਤਲਾਟਦੇਕੇਨਾਰੇ ਗੁਦੜੀ ਵਿਰਲਿਪਟੇ ਖੜੇ ਦੋ ਪਹਿਰਦੇਹੋਏ ਨੀਰੂ ਸੁਲਾਹੇ ਮੁਸ਼ਲਮਾਨਦੇ ਹੱਥਆਏ ਓਸਨੇ ਆਪਣਾ ਪੁੱਤਮੰਨਕੇ ਮਾਲੇ ਪੋਸੈਸੰਮਤ੧੪੨ ਬਿ: ਹਾਰਦੇਮਹੀਨੇ ਗੰਗਾ ਕਿਨਾਰੇ ਬਰੇਤੀਰ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਕਬੀਰਨੂੰ ਰਾਮਾਂਨੰਦ ਦੇ ਪਊਏ ਦੀਠੋਕਰ ਲੱਗੀ ਤਾਂਕਬੀਰ ਸਤੰਬਰਸਦਾਬਾਲਕ ਰੋਣ ਲਗਪਿਆਰਾਮਾਨੰਦ ਜੀਨੂੰਦਯਾ ਆ . ਈਸਰਪਰ ਹੱਥ ਫੇਰਕੇ ਆਮਾ ਬੱਚਾਰੋ ਨਹੀਂਰਾਮਰਾਖਹੁ ਏਹੀਉਪਦੇਸੁ ਕਬੀਰਜੀਨੂੰ) :੧% ਵਿਚ ਕਬੀਰਜੀਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਹੋਈ ਨੇਤੀ ਜੁਲਾਹੇਦੀਬੇਟੀ ਲੋਈ ਦੇਨਾ। ਸੰ:੧੪੧੪:ਕਮਾਲਾਮਿਆਂ 9:੧੪ ੮੫ਵਿਚ ਕੰਮਾਲੀਜੰਮੀ ਸੰਮਤ੧੪੬੨ ਬਿ: ਵੇਚ ਕਬੀਰਜੀ ਕੰਗ ਅਰੁਨੇਕਬੀਰਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰਕੇ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ੧:੧੫੩੫ ਬੇ: ਮਾਘਮਹੀਨੇ ਸਿਕੰਦੂ ਬਾਦਸਾਹਨੇਕਰਾਮਾਤ ਦੇਖਣਵਾਲ਼ੇ ਕਬੀਰਜੀ ਦੇ ਹੋਬੀ ਬੰਨਕੇਰੀਆਵਿਚਸੇਂ :੧੫੭੫ ਬੇ:ਵਿਚ ਮਘਰਸੁਦੀਕਈਰਜੀ ਲੋਕਗਟਨੇ ਗੋਰਖ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
