ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(੯੧)
ਵਾਰੀ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਰਹੀ ਹੈ, ਪਰ ਅੱਜ ਨਰੇਇੰਦ੍ਰ ਨੂੰ ਏਦਾਂ ਜਾਪ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਦੁਖਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਇੰਦੂ ਜਾਣਕੇ ਵਲੂੰਧਰ ਗਈ ਹੈ। ਇਕ ਵੇਰਾਂ ਉਸਨੇ ਸਿਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਜਾਂਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਪਿੱਛੋਂ ਦੀ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਲੰਮਾ ਸਾਰਾ ਹੌਕਾ ਲੈ ਕੇ ਉਥੇ ਹੀ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਅੱਜ ਉਹਨੂੰ ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਕਿ ਸਭ ਧੋਖਾ ਹੈ। ਇਸਤ੍ਰੀ ਪਿਆਰ, ਘਰ ਬਾਰ, ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਮੋਹ ਸਭ ਝੂਠ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਮਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਨਹੀਂ।
--Ó--
੩.
ਭਰਾ?
ਕੌਣ ਬਿਮਲਾ? ਆ ਭੈਣ ਬਹਿ ਜਾਹ, ਇਹ ਆਖਕੇ ਨਰੇਇੰਦ੍ ਮੰਜੀ ਤੇ ਬਹਿ ਗਿਆ, ਉਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਜਿਹੜੀ ਉਦਾਸੀ ਤੇ ਵੈਰਾਗ ਸੀ, ਉਹ ਬਿਮਲਾ ਪਾਸੋਂ ਲੁਕਿਆ ਨ ਰਿਹਾ ‘ਬਹੁਤ ਚਿਰ ਤੋਂ ਵੇਖਿਆ ਨਹੀਂ, ਭੈਣ ਰਾਜੀ ਤਾਂ ਹੈਂ?
ਬਿਮਲਾ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਭਰ ਗਈਆਂ। ਉਹਨੇ ਹੌਲੀ ਜਹੀ ਮੰਜੇ ਲਾਗੇ ਆਕੇ ਕਿਹਾ, ਭਰਾ ਜੀ ਤੁਸਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਪਤਾ ਕਿਉਂ ਨਾਂ ਦਿੱਤਾ?
‘ਬੀਮਾਰੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਭੈਣ, ਆਹ ਜ਼ਰਾ ਛਾਤੀ ਦੀ ਪੀੜ ਹੀ.....।’
ਬਿਮਲਾ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਪੂੰਝਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਥੋੜੀ
