________________
( ੧੦0 ) ਬਾਣੀ ਸੈਦੋ ਜਦ ਜਾਤ ਘੇਹੋ ਲਿਖੀ*। ਬੋਲਹੁ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ॥ | ੪੭. ਸ਼ਿਵਨਾਭ, ਪਾਣ ਸੰਗਲੀ, ਤਬ ਸਿੰਘਲਾਦੀਪ ਕੀ ਸੁਰਤ ਹੋਈ । ਜਾਇ ਸਮੁੰਦ ਅਸਗਾਹ ਵਿਚ ਖੜੇ ਹੋਇ । ਤਬ ਬਾਬੇ ਆਖਿਆ, “ਏਹਾ ਅਸਗਾਹ ਸਮੁੰ ਕਿਉਂ ਕਰਿ ਤਰੀਐ, ਲੰਘੀਐ । ਤਦਹੁ ਸਿਖਾਂ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ, ਸੈਦੋ ਅਤੇ ਸੀ ਹੋ ਆਖਿਆ, “ਜੀ ਤੇਰੇ ਹੁਕਮ ਨਾਲਿ ਪਹਾੜ ਤਰਨ । ਤਬ ਗੁਰੂ ਬੋਲਿਆ, ਆਖਿਓਸੁ, ਜੋ 'ਏਹੁ ਲੋਕ ਪੜਦੇ ਆਵਹੁ’ : ੧ਓ ਸਤਿਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰਭਉ ਨਿਰਵੈਰੁ ਅਕਾਲ ਮੂਰਤਿ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ਤਬ ਬਾਬਾ ਬੋਲਿਆ ਆਖਿਓਸੁ, 'ਜਿਸੁ ਸਿਖ ਦੈ ਮੁਹਿ ਏਹੁ ਸਲੋਕੁ ਹੋਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਓਹੁ ਪੜਦਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਓਸਦੇ ਪਿਛੇ ਜਿਤਨੀ ਸੁਣੇਗੀ, ਤਿਤਨੀ ਸਭ ਭਵਜਲੁ ਪਾਰਿ ਲੰਘੇ । ਤਬ ਸਿਖ ਪੈਰੀ ਪਏ, ਆਖਿਓ ਨੇ, ਜੀ ਜਿਸਨੂੰ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸਨੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿ । ਤਦ ਪਾਰਿ ਗਏ। ਸਿੰਘਲਦੀਪ ਸਿਵਨਾਭੀ ਰਾਜੇ ਕੈ ਗਇਆ, ਰਾਜੇ ਕੇ ਬਾਗਿ ਬਸੇਰਾ ਕੀਆ, ਸਮੁੰਦ ਕੇ ਪਾਰਿ ਤਬ ਰਾਜੇ । ਸਿਉਨਾਭਿ ਕਾ ਨਉਲਖਾ ਬਾਗ ਸੁਕਾ ਪਇਆ ਥਾ, ਸੋ ਹਰਿਆ ਹੋਆ | ਫੁਲੁ ਵਾਲੈ ਫੁਲੁ ਪੜਿਆ, ਪਤਾ ਵਾਲੈ ਪਤੁ ਪੜਿਆ, ਫਲ ਵਾਲੈ ਫਲੁ ਪੜਿਆ। ਤਬ ਮਘੋਰ ਬਗਵਾਨ ਦੇਖੇ, ਤਾ ਬਾਗ ਬਰਸਾਂ ਕਾ ਸਕਾ ਪੜਿਆ ਥਾ, ਸੋ ਹਰਿਆਂ ਹੋਆ ਹੈ । ਦਹੀ ਬਹੁਰਿ ਜਾਇ ਖਬਰ ਰਾਜੇ ਸਿਵਨਾਭ ਪਾਸਿ ਕੀਤੀਅਸ, ਆਖਿਓਸਜੀ ਬਾਹਰਿ ਆਉ ! ਇਕਸ ਫਕੀਰ ਕੇ ਬੈਠਣਿ ਨਾਲਿ ਬਾਗ ਹਰਿਆ ਹੋਆ ਹੈ । ਤਬ ਰਾਜੈ ਸਿਵਨਾਭਿ ਚੇਰੀਆਂ ਭੇਜੀਆਂ ਪਦਮਣੀਆਂ | ਪਦਮਣੀਆਂ ਆਇ ਨਿਰਤਿ ਲਾਗੀਆਂ ਕਰਣਿ । ਅਨੇਕ ਰਾਗ ਰੰਗ ਕੀਤੇ, ਤਬ ਬਾਬਾ ਬੋਲਿਓ ਨਾਹੀਂ, ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿ। ਤਬ ਪਿਛਹੁ ਰਾਜਾ ਸਿਉਨਾਭੁ ਆਇਆ, ਆਇਕੇ ਨੂੰ ਗਾ ਪੁੱਛਣ, ਆਖਿਓਸੁ, “ਗੁਸਾਂਈ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਕਿਆ ਹੈ ? ਕਵਨ ਜਾਤਿ ਹੈ ? ਤੁਮ ਜੋਗੀ ਹਉ ? ਕਿਰਪਾ ਕਰੀਐ, ਤਾਂ ਭੀਤਰਿ ਮਹਲੀ ਚਲਹੁ ॥ ਤਬ ਬਾਬਾ ਬੋਲਿਆ ਸਬਦੁ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਵਿਚ ਮਃ ੧॥ ਜੋਗੀ ਜੁਗਤਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰਮਾਇਲੁ ਤਾਕੇ ਮੈਲੁ ਨ ਰਾਤੀ!!ਪ੍ਰੀਤਮ ਨਾਥੁ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸੰਗੇ ਜਨਮ ਮਰਣ ਗਤਿ ਬੀਤੀ ॥੧॥ ਗੁਸਾਈ ਤੇਰਾ ਕੇਹਾ ਨਾਮੁ ਕੈਸੇ ਜਾਤੀਜਾ ਤਉ ਭੀਤਰਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਵਹਿ ਪੂਛਉ ਬਾਤ ਨਿਰੰਤੀ॥੧॥ਰਹਾਉ॥ *ਬਾਣੀ ਤੋਂ ਲਿਖੀ ਹਾ: ਵਾ: ਨੁ: ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਪਾਠਾਂ ਹੈ “ਫੜਿਆ । Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
