ਪੰਨਾ:ਪੁੰਗਰਦੀਆਂ ਪ੍ਰੀਤਾਂ.pdf/76



ਇਨੀਆਂ ਮਾਇਆ ਦੀਆਂ ਚੰਮਕਾਂ ਹੋਣ ਤੇ ਭੀ,
ਅਖਾਂ ਰਹਿਣ ਖੁਲ੍ਹੀਆਂ,
ਮਥੇ ਵਟ ਨਾ ਚੜਿਆ ਗਰੂਰ ਹੋਵੇ।
ਧਨੀ ਹੋਣ ਤੇ ਭੀ ਹੈ ਵਫਾਦਾਰ ਦੋਸਤ,
ਦਿਲ ਉਸ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਕੁਰਬਾਨ ਹੋਵੇ।
ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੂੜ ਉਸ ਦਿਆਂ ਚਰਨਾ ਸੰਦੀ,
ਅਮੀਰ ਹੋਣ ਤੇ ਭੀ ਦਿਲ ਗ਼ਰੀਬ ਹੋਵੇ।



"'--Ο--"'

੭੧