੧੬
ਸੀਰਾ
ਸੀਰਾ-(9.) ਹੱਸ ਸ੍ਰੀਰੀ--(ਇ.) ਛੋਟਾ ਹੱਸ
ਸ਼ੀਰੀ--(ਇ.) ਸ਼ੀਰਨੀ, ਸੁਆਦ 'ਮੱਠਾ ਮੇਵਾ ਬਖਸ਼ ਅਜੇਹਾ ਕੁਦਰਤ _ਦੀ ਘੜ
ਸ਼ੀਰੀ” (ਸੈਫੂਲ)
ਸ਼ੀਰੀਦਾਰ-(ਵਿ.) ਸ਼ੀਰੀ', ਸੂਆਦਲਾ
ਸਸੀਵਣ--(ਇ.) ਸੀਊਣ
ਜੀ“ਵਣਾ-(ਕ੍ਰਿ. ਸਕ) ਸੀਊਣਾ
ਸੀਵਲ--(੫) ਸੂਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਾਲਾ
`ਸੀਵਾ--(9:) ਸੀਆਂ (ਲਾ. ਕਿ. ਲੱਗਣਾ, ਲਵਾਣਾ)
ਸੀੜ-(ਇ.) ਸੀਊਣ
ਸੀੜਨਾ--(੍ਰਿ- ਸਕ.) ਸੀਊਣਾ
ਸੁਆਂ-(੬.) ਸੂਹਾਂ
ਸੁਆਈ”--(ਵਿ. ਪੂ.) ਸੂਆਂ ਦਾ (ਵਸਨੀਕ)
ਸੁੱਸਰ--(ਇ.) ਭੁੱਥਲ
ਸੁੱਸਰੀ ਹਾਰ ਸੈਂ (ਸਈ') ਜਾਣਾ (ਗੱਡਣਾ)--(ਮੁਹਾਂ )_ ਸੂਸਰੀ ਵਾਂਗ ਸੋ ਜਾਣਾ
ਸ਼ੁਹਦਾ--(ਵਿ.) ਵਿਚਾਰਾ
ਸ਼ੁਹਦਾ ਪੈਂਡਾ--(ਵਿ.) ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੋਣਾ
ਸੁਹਾਗਾ--(੫.) ਸੁਆਹ
--ਕੀਤੀ ਕਤਰੀ ਤੇ ਸੁਹਾਗਾ ਪਾਣਾ--(ਮੁਹਾ.) ਕੀਤੀ ਕਤਰੀ ਤੇ ਸੁਆਹ ਪਾਉਣਾ
ਸੁੱਕ ਸਿੰਨ-(ਇ.) ਸੁੱਕ ਗਿੱਲ
ਸੁੱਕ ਸਿੰਨ ਕਰਨੀ-(ਟਹਾ.) ਫਾਸ ਕਰਨਾ
ਸੁੱਕ ਪੁਰੁੱਕਾ-(ਵਿ.) ਸੁੱਕਮ ਸਕਾ, ਸੁੱਕਾ ਪੁੱਕਾ
ਸੁੱਕਾ ਕੱਢੀ ਛੱਡਣਾ--(ਮੁਹਾ.) ਸੁੱਕਾ ਕੱਢ ਛੱਡਣਾ
ਸੁੱਕਾ ਨਿਕਲੀ ਜਾਣਾ (ਵੰਝਣਾ)--(ਮੁਹਾ.) ਸੁੱਕਾ ਨਿਕਲ ਜਾਣਾ
ਸੁੱਕਾ ਬੱਚੀ ਜਾਣਾ--(ਮੁਹਾਂ.) ਸੁਕਾ ਬਚ ਨਿਕਲਣਾ
ਸੁੱਕੇ ਤੇ--(ਕ੍ਿ. ਵਿ.) ਮੁਫ਼ਤੀ
ਸੁੱਕੇ ਤੇ ਰੱਖਣਾ--(ਮੁਹਾ,) ਸੁੱਕਾ ਰੱਖਣਾ
ਸੁੱਕੇ ਤੇ ਮੱਜੇ ਲਾਹੀ (ਪਿੰਨਣੇ) ਲੌਣੇ--(ਮੁਹਾ,) ਅਗਰਨ ਰੀ ਗੁੱਸੇ ਹੋਣ ਲਗ ਪੈਣਾ
ਸੁੱਖੜ-- (ਵਿ. ਸਿੱਧਾ (ਲਾ. ਕਰ. ਹੋਣਾ, ਕਰਨਾ, ਖੜ੍ਹ)
ਸੁਖਾਈ ਜਾਣ - (ਕਿ. ਅਕ,) ਸੁਖਾ ਜਾਣਾ ___
ਸੁੱਚਮ--(ਇ.) ਸੁੱਚ
ਸੁੱਚਮ ਸਾੜਨ - ਉਹਾ.) ਸੁੱਚ ਰੱਖਣਾ
ਸੁਰਗਣ
ਸੁਚਮਣ- (ਵਿ) ਸੁੱਚ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀ
ਸੂਚਿਅੱਮ--(ਇ.) ਸ਼ੁਚੱਮ
ਸੁੱਚੀ ਵਸਤ--(ਇ.) ਬਿੱਦ
ਸੁੱਜ ਭੜੌਲਾ ਹੋਣਾ-(ਮੁਹਾ) ਰੁੱਸ ਜਾਣਾ, ਨਾਰਾਜ਼ ਹ ਜਾਣਾ
ਸੁਟੰਗੀ--(ਇ.) ਕੰਨਖਸੂਰਾ
ਸੂਡੰਗੀ-(ਇਹ ਸ਼ੁਟੰਗੀ
ਸੁਣ੍ਪ- (9੭ ਸੁਹਣੱਪ
ਸੁਣਾਵਤ--(ਇ.) ਸੁਫੌਤ
ਸੂਣਾਵਤ ਸੱਟਣੀ । ਕਿ
. ._ ੭. ; ? (ਮੂਹਾ,) ਸੂਣਾ ਕੇ ਲਾਣੀ
ਸੁਣਾਵਤਾਂ ਸੱਟਣੀਆਂ | ॥:
ਸ਼ੁਤਰਾ-(ਵਿ) ੧, ਲੰਮਾਂ, ੨. ਬਹੁਤੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ
--ਲਮ-ਸ਼ੁਤਰਾ-(੫.) ਲੰਮਵੀਂਗ
ਸੁੱਤਾ ਸੋਇਆ ਹਿੱਕਾ ਬਰੋਬਰ--(ਅੱ੧.) ਸੁੱਤਾ ਮੋਇਆ, ਇਕ ਬਰਾਬਰ
ਸੁੱਤਿਆਂ ਜਾਗਨਿਆਂ--(ਕਿ. ਵਿ.) ਸੁਤਿਆਂ ਜਾਗਦਿਆਂ
ਸੁੱਤਿਆਂ ਢਿੱਲ ਨਾ ਲੱਗਣੀ-(ਮੁਹਾ.) ਬਹੁਤਾ ਚਿਰ ਨਾ ੌਣਾ
ਸੁਥਣੀ--(ਇ.) ਸੁੱਥਣ
ਸੁੰਨ ਸਰਾਂ--(ਇ.) ਸੁਨਸਾਨ
ਸੁਨ੍ਹਾਰ-(ਵਿ.) ਸ਼ੂਠ ਵਾਲੀ
ਸੁਨਿਆਰੇ ਨੀਂ ਠਕ ਠਕ, ਲੁਹਾਰੇ ਨੀ ਹਿੱਕਾ ਸੱਫ-- (ਅਥੋ.) ਸੁਨਾਰ ਦੀ ਠਕ ਠਕ ਤੇ ਲੁਹਾਰ ਦੀ ਇੱਕੋ ਸੱਟ
ਸੁਬੜਾ- (੫੭) ਮਾਤਾ ਵਰਗਾ ਇਕ ਰੋਗ
ਸੁੱਬਾ -(੪) ਸੁਬੜਾ
ਸੁੱਬੀ-(੬% ਸੁੱਥਾ ,
ਸੁੱਥੀ ੈਨ੍ਹਣੀ- ਉਹ) ਥਾ ਬਣ
ਸੁਭਾਵਕੀ--(ਕ੍ਰਿ. ਵਿ.) ਸੁਭਾਵਕ ਹੀ
ਸੁਰ ਸਵਾਦ--(੧.) ਸੂਖ ਸੁਆਦ
ਸੁਰੈ ਸਵਾਦੈਂ ਨੀ ਗਲ--(ਇ.) ਸੁਰ ਸੁਆਦ ਦੀ ਗੱਲ
ਸੁਮੂੰਹਾਂ-(ਵਿ.) ਸੋਹਣੇ ਮੂੰਹ ਵਾਲਾ, “ਰੱਬਾ ਟੱਬਰ ਦਈ ਸੁਸੂਹਾਂ, ਇਕ ਧੀ ਤੋਂ ਦੋ ਨੂੰਹਾਂ (ਅਖੋ.)
ਸੁਰਸਲਾ--(9.) ਦੁਪਾਸੀ ਮੇਖ
ਸ਼ੁਰਕ ਕਰ ਕੇ--(ਕ੍ਿ. ਵਿ.) ਸੁੜੱਕ ਕਰ ਕੋ
ਸ਼ੁਰਕਾ--(ਵਿ.) ਸ਼ੁਰਸ਼ਰਾ
ਸ਼ਰਕੌ-(ਇ. ਲਿੰ)
ਸ਼ੁਰਖਾਣਾ-(ਕਿ- ਅਕ.) ਲਾਲ _ਹੋਂਣਾ, ਲਾਲੀ ਜਾਂ ਸੁਰਖੀ ਫੜਨਾ 1
ਸੁਰਗਣ--(ਵਿ. ਇ. ਲਿੰ.) ਸਵਰਗਣ, ਸਵਰਗਵਾਸਣ
0ਊਸਟ਼ਟਰ # #ਮੂਤਨ 7ਊਤ/ /ਮਗਨੂ / #ਮਾਮਘਗਮੁੰਤ6ਹਉਿਸਡ.ਨਮੂ
