ਕੁਛੜੇਲਾ
ਕੁਛਡੇਲਾ- (ਵਿ.) ਹਰ ਵੇਲੇ ਰੋਂਦੀ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਿਆ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ, ਬਹੁਤ ਲਾਡਲਾ
ਕੁਸਾ--(ਇ੨) ਕਥਾ, ਮਾੜੀ ਥਾਂ, ਮਚੀ ਥਾਂ
--ਜਾਂ ਕੁਜਾ--(੬.) ਥਾਂ ਕੁ ਥਾਂ
--ਜਾਈ ਕੁਜਾਈ--(ਕ੍ਰਿ . ਵਿ.) ਜਾ ਕੂਜਾ
ਕੁਜਿਨਸ--(ਇ.) ਮਾੜੀ ਜਿਨਸ, ਦੂਜੀ ਜਾਤੀ, “ਜਿਨਸ ਕੁਜਿਨਸ ਮੁਹੱਬਤ ਮੇਲੇ, ਨਾ ਸਿਆਣਪ ਕਰਦੀ' (ਸੈਫੁਲ)
ਕੁਝ ਕਜਾਂ--(ਇ.) ਕੋਈ ਦੁੱਖ ਤਕਲੀਫ, ਕੋਈ ਹਰਜ ਮਰਜ
ਕੁਝ ਗਿਆ ਪੰਜਾਵਣੀ, ਕੁਝ ਗਿਆ ਕਤਾਵਣੀ
ਘਰ ਜਾਹ ਬਾਣਾ ਮੁਨਾਵਣੀ ] (ਅਖੋ.) ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਭੋਲੇ ਮਨੁੱਖ ਪਾਸੋਂ ਉਹਦਾ ਧਨ ਮਾਲ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਪੱਜ ਲੁੱਟ ਲਿਆ ਜਾਏ ਤਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ
ਕੁਝ ਆਵਣਾ ਜਾਣਾ ਨਾ]
(ਧਰਾ ਕੁਝ ਨਾ ਆਵਣਾ ਜਾਣਾ ਕੁਝ ਦਾਣੇ ਗਿੱਲੇ
,) ਕੁਝ ਨਾ ਅਹੁੜਨਾ
) (ਲਖ) ਕੁਝ ਕੰਮ ਔਖਾ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸੰਦ ਮਾੜੇ
ਕੁਝ ਜੈਦਰੇ ਢਿੱਲੇ | ੁੱਧੋਂ ਕੁਬ ਦਹਉ“) (ਅਖੋ.) ਜਦ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰਾਂ ਸੁਲ੍ਹਾ ਸਾ _ ਸਫ਼ਾਈ ਵਲ ਤੇ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋਣ ਕੁਝ ਤੁੱਧੋਂ ਕੁਝ ਮਹੀਉ” | ਤਾਂ ਕਹੰਦੇ ਹਨ
ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਲਈ ਢਹਿਣ7--(ਮੁਹਾ.) ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਬ ਲੈ ਮਰਨਾ
ਕੁਝ ਲਗਨਾ -(੧.) ਕੁਝ ਲਗਦਾ ; _ ਖਾਵੰਦ, ਪੜੀ (ਮਿਹਣੇ ਨਾਲ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ) ; ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ, ਸਾਕ
ਕੱਟ ਕਢਣਾ--(ਮੁਹਾ) ਮਾਰਨਾ, ਕੁੱਟਣਾ
ੱਟ ਚੜ੍ਹਨੀ- ਉੁਹਾ,) ਮਾਰ ਪੈਣੀ
ਕੁੱਟ ਚਾਹੜਨੀ--(ਮੁਹਾ,) ਮਾਰਨਾ, ਕੁੱਟਣਾ, ਕੁਣਾਈ ਕਰਨੀ
ਕੁਫਿਹਰਾ--(9) ਮਾਰ ਕੁੱਟ
ਕੁਫਿਹਰਾ ਚੜ੍ਨਾ--(ਮੂਹਾ) ਮਾਰ ਕੁੱਟ ਹੋਣੀ, ਕੁੱਟ ਪੈਣੀ, ਕੁਣਾਈ ਹੋਣੀ
ਕੁਠਿਆਲੀ--(ਇ.) ਕੁਠਾਲੀ
ਕੁੰਢ-(ਵਿ-) ਜਮਾਨੇ ਸਾਜ਼
ਕੁੰਢ ਪੁਣਾ--(੧.) ਜਮਾਨੇ ਸਾਜ਼ ਹੋਣ ਦਾ ਭਾਵ ਜਾਂ ਗੁਣ
ਕੁਣ੍-(ਖੜ) ਕੋਣ
ਕੁਣ੍ ਤੇ ਕੁਣ ਈ ਸਹੀ--(ਅਖੋ ) ਕੌਣ ਤੇ ਕੌਣ ਹੀ ਸਹੀ
ਕੁਣਸ--(ਇ.) ਖੁਣਸ
ਗੁਣ--(੧.) ਨੀਂਹ, ਬੁਨਿਆਦ, 'ਮਾਂ ਜਹੀ ਮਾਸੀ; ਕੰਧ ਕੁਣੇ ਤੇ ਜਾਸੀ”
0੫.
੨੯
ਕੁਫ਼ਤਾਂ ਵੇਲਾ
(9.) ਗੁਣਾ, ਸਾਰੀ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਵੰਡਣ ਲਈ ਮਿਥਿਆ ੯ ਗੂਪਤ ਚਿਲ੍ਹ --ਕੁਣੇ ਪਾਣਾ (ਬਾਹਣਾ)--(ਮੁਹਾ,) ਗੁਣੇ ਮਾਰਨਾ 'ਵਿ.) ਕੂਣ ਵਾਲਾ, ਜਿਸ _ਵਿਚ ਕਾਣ ਕਣ ਨ ਤ 1) ਹੋਂਵੇ, “ਦਾਜ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤਾ ਕੁਣਿਆਹਦਾਂ ਅਸਮਾਨੇ ਪੀਹੜਾਂ ਪਲੰਘ ਕੁਣਾਹਦਾਂ ਕੁਣਿਆਧਾ (ਸਕੂਲ)
ਕੱਤ-(੬:) ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਬਾਬ, ਗਤ (ਲਾ. ਕ੍ਰਿ. ਹੋਣੀ, ਕਰਨੀ,
ਬਣਨੀ, ਬਣਾਣੀ)
ਕੁਤਕੁਤ-(ਇ) ਕੂਤਕੂਤਾਕੀ, (ਲਾ, ਕਰਿ ਕਰਨੀ)
ਕੁਤਕੁਤਾੜੀ--(੬.) ਭੁਤਕੁਤਾਰੀ, ਕੁਤਕੁੜੀ
ਕਤਰਾ-(ਵਿ.) ਭੈੜੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ, ਵਿਗੜਿਆ ਹੋਇਆ, ਚੌੜ
ਰਹ. ਹੋਇਆ ਹੋਇਆ
ਕੁੱਤਾ ਕੁੱਤੇ ਨਾ ਵੈਰੀ--(%੧) ਕੁੱਤਾ ਕੁੱਤੇ ਢਾ ਵੈਰੀ
ਕੁੱਤਿਆਂ ! ਤੈੱਢਾ ਮੂੰਹ ਸੀ (ਅਰ ਨਹਾਕ ੭
ਤੈੱਢੇ ਸਾਈਏ” ਨਾ ਮੂੰਹ ਐਂ.) ਨੌਕਰ ਦਾ ਨਹੀ”
ਕੁਤਿਅਮ--(9)) ਕੁੱਤਪੂਣਾ
ਕੁੱਤੇ ਨੀ ਛਚੂਲ--(ਇ.) ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਪੂਛ,
ਕੁੱਤੇ ਨੀ ਸਿਰੀ ਖਾਈ ਕੇ ਜਮਣਾ--(ੁਹਾ,) ਕਾਂ ਖਾ ਕੇ ਜਮਣਾਂ
ਕੁਥਾਈ ਹੈ ਤਵ] (ਇ.) ਕੂਬਾਂ ਕੁਬਾਈ” ਫਾਸਣਾ। ਕੁਥਾਏ” ਫਾਸਣਾ
ਕੁਣਾ ”
7
(ਮੁਹਾ.) ਕੂਥਾਂ ਫਸਣਾਂ
ਕੁਥੇ) ੩ 1 (ਕ੍ਰਿ. ਵਿ.) ਕਿੱਥੋ ਕੁਥੋ
ਕੁਥਂ--(ਵਿ. ਵਿ.) ਕਿੱਥਂ ਕੁਦਣੀ--(ਇ.) ਕੁੱਦਣ ਦਾ ਭਾਵ ਜਾਂ ਅਮਲ ਕੁੰਢਲ--(ਇ.) ਦੱਭ
ਕੁੱਧਰ ਹੈ (ਕ੍ਰਿ. ਵਿ.) ਕਿਧਰ ਕੁਧੁਰ/
ਕੁਧਰੇ < ਤੁ ] (ਕਰਿ. ਵਿ.) ਕਿਧਰੇ, ਕਿਤੇ ਕੁਧਰੋ
ਕੁਧਰੋ--(ਕ. ਵਿ.) ਭਿਧਰੋਂ
ਕੁੱਪਾ ਰੁੜ੍ਹ ਗੱਛਣਾ--(ਮੁਹਾ.) ਪਿਉ ਦਾ ਕੁੱਖ ਰੁੜ੍ਹ ਜਾਣਾ
ਕੁਫ਼ਤਾਂ-(ਇ. ਬ. ਵ) ਸੋਣ ਦਾ ਵੇਲਾਂ
ਕੁਫ਼ਤਾਂ ਵੇਲਾ--(੫.) ਰਾਤ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਦਾਂ ਵੇਲਾ, ਸੋਣ ਵੇਲ, ਸੋਤਾ
096 # ਨਅਮੂਰਨ ਹਊਤ/ /#%ਗਨੂ / ਜਮਪਾਡੰਡਹਐਪਅਹੂ
