ਅੰਤ ਸਾਜਨ ਹੈਨ ਸਜਦੇ, ਕਬਰ ਇਕੋ ਵਿਚ ਭਲੇ। ਵੈਰੀਆਂ ਨੇ ਕਬਰ ਮੇਰੀ, ਦੂਰ ਕੀਤੀ ਆ ਵਲੇ। "ਬਰ ਮਜ਼ਾਰੇ ਮਾ ਗ਼ਰੀਬਾਂ, ਨਾ ਚਰਾਗ਼ੇ ਨੇ ਗੁਲੇ। ਨਾ ਪਰੇ ਪਰਵਾਨਾ ਸੋਜ਼ਦ, ਨੈ ਫ਼ੁਗਾਨੇ ਬੁਲਬਲੇ॥"
੧੦੦