ਧਯਾਇ ੩੦
ਹਮਾਰਾ ਗਯਾਨ ਧਯਾਨ ਮਨ ਧਨ ਹਰਲੀਆ ਅ ਨਿਰਦਯ ਹੋਇ ਕਪਟ ਕਰ ਕਰਕਰਾ ਬਚਨ ਕਹਿ ਪ੍ਰਾਣ ਲੀਆ ਚਾਹਤੇ ਹੋ ਯੋਂ ਸੁਨਾਇ ਪੁਨਿ ਬੋਲੀਂ ॥
ਦੋਹਰਾ ਲੋਗ ਕੁਟੰਬਘਰ ਪਤਿ, ਤਜੇ ਲੋਕ ਕੀ ਲਾਜ
ਹੈਂ ਅਨਾਥ ਕੋਉੂ ਨਹੀਂ, ਰਖ ਸ਼ਰਣ ਬ੍ਰਿਜ ਰਾਜ
ਔਰ ਜੋ ਜਨ ਤੁਮਾਰੇ ਚਰਣੋਂ ਮੇਂ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ ਸੋ ਧਨ ਤਨ ਲਾਜ ਬੜਾਈ ਨਹੀਂ ਚਾਹਤੇ ਉਨਕੇ ਤੋ ਤੁਮਹੀ ਹੋ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕੰਤ ਹੇ ਪ੍ਰਾਣ ਰੂਪ ਭਗਵੰਤ ॥
ਚ: ਕਰ ਹੈਂ ਕਹਾ ਜਾਇ ਹਮ ਗੇਹ॥ਅਰਝੇ ਪ੍ਰਾਣ ਤੁਮਾਰੇ ਨੇਹ
ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਨੇ ਮੁਸਕਰਾਇ ਸਬ ਗੋਪੀਯੋਂ ਕੋ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾ ਕਹਾ ਜੋ ਤੁਮ ਰਾਚੀ ਹੋ ਇਸ ਰੰਗ ਤੇ ਖੇਲੋ ਰਾਸਹਮਾਰੇ ਸੰਗ, ਯਿਹ ਬਚਨ ਸੁਨ ਦੁਖ ਤਜ ਗੋਪੀ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ ਸੇ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਘਰ ਆਈਂ ਅ ਹਰਿ ਮੁਖ ਨਿਰਖ ਨਿਰਖ ਲੋਚਨ ਸਫਲ ਕਰਨੇ ਲਗੀ ॥
ਦੋਹਰਾ ਨਾਢੇ ਬੀਚ ਜਸਯਾਮਘਨ, ਇਹਛਬ ਕਾਮਿਨਕੇਲ
ਮਨਹੁ ਨੀਲ ਗਰਿਤਰੇ ਤੇ, ਉਲਹੀ ਕੰਚਨ ਬੇਲ
ਆਗੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀਨੇ ਅਪਨੀ ਮਾਯਾ ਕੋ ਆਗਯਾ ਕੀ ਕਿ ਹਮ ਰਾਸ ਕਰੈਂਗੇ ਉਸਕੇ ਲੀਏ ਤੂੰ ਏਕ ਅੱਛਾ ਸਥਾਨ ਰਚ ਔਰ ਯਹਾ ਖੜੀ ਰਹਿ ਜੋ ਜੋ ਜਿਸ ਜਿਸ ਵਸ ਤੁਕੀ ਆਗਯਾ ਕਰੇ ਸੋ ਲਾ ਜੋ ਮਹਾਰਾਜ ਉਸਨੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਯਮੁਨਾ ਤੀਰ ਜਾਇ ਏਕ ਕੰਚਨ ਕਾ ਮੰਡਲਕਾਰ ਬੜਾ ਚੌਤਰਾ ਬਨਾਇ ਮੋਤੀ ਹੀਰੇ
