੧੧੬
ਧਯਾਇ ੩੫
ਮਾਂਗਤਾ ਹੈ ਤੈਸਾ ਹੀ ਉਸਕੋ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ॥
ਉਨਕੀ ਤੋ ਯਿਹ ਰੀਤਿ ਹੈ ਕਿ ਸਬ ਮੇਂ ਮਿਲੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਿ ਆਕੇ ਹੈਂ ਔ ਧਯਾਨ ਕਰ ਦੇਖੀਏ ਤੋ ਸਬਹੀ ਸੇ ਅਲਗ ਜਤਾਤੇ ਹੈਂ ਜੈਸੇ ਜਲ ਮੇਂ ਕਮਲ ਕਾ ਪਾਤ ਔਰ ਗੋਪੀਯੋਂ ਕੀ ਉਤਪੱਤੀ ਤੋਂ ਮੈਂ ਤੁਮੇਂ ਪਹਿਲੇ ਹੀ ਸੁਨਾ ਚੁਕਾ ਹੂੰ ਕਿ ਦੇਵ ਔ ਬੇਦ ਕੀ ਰਿਚਾਏਂ ਹਰਿ ਦਾ ਦਰਸ ਪਰਸ ਕਰਨੇ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੇਂ ਜਨਮਲੇ ਆਈ ਹੈਂ ਔਰ ਇਸੀ ਭਾਂਤ ਸ੍ਰੀ ਰਾਧਿਕਾ ਭੀ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੇ ਵਰ ਪਾਇ ਸੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨੇ ਕੋ ਜਨਮ ਲੈ ਆਈਂ ਔਰ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸੇਵਾ ਮੇਂ ਰਹੀਂ ॥
ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਮਹਾਰਾਜ ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰਿ ਕੇ ਚਰਿੱਤ੍ਰ ਮਾਨ ਲੀਜੇ ਪਰ ਉਨ ਕੇ ਕਰਨੇ ਮੇਂ ਮਨ ਨ ਦੀਜੇ ਜੋ ਕੋਈ ਗੋਪੀ ਨਾਥ ਕਾ ਯਸ਼ ਗਾਤਾ ਹੈ ਸੋ ਨਿਰਭਯ ਅਟਲ ਪਰਮ ਪਦ ਪਤਾ ਹੈ ਔ ਜੈਸਾ ਫਲ ਹੋਤਾ ਹੈ ਅਠਸਠ ਤੀਰਥ ਨ੍ਹਾਨੇ ਮੇਂ ਤੈਸਾ ਹੀ ਫਲ ਮਿਲਤਾ ਹੈ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੇ ਯਸ਼ ਗਾਨੇ ਮੇਂ ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪੇਪ ਸਾਰੇ ਪੰਚਾ ਧਯਾਈ
ਰਾਸ ਲੀਲ੍ਹਾ ਨਾਮ ਚਤੁਰ ਤ੍ਰਿੰਸੋ ਅਧਯਾਇ ੩੪ ॥
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਕਹਿਨੇਲਗੇ ਕਿ ਰਾਜਾ ਜੈਸੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਬਿੱਦਯਾਧਰ ਕੋ ਤਾਰਾ ਔਰ ਸੰਖਚੁੂੜ ਕੋ ਮਾਰਾ ਸੋ ਪ੍ਰਸੰਗ ਕਹਿਤਾ ਹੂੰ ਤੁਮ ਜੀ ਲਗਾਇ ਸੁਨੋ ਏਕ ਦਿਨ ਨੰਦ ਜੀ ਨੇ ਸਬ ਗੋਪ ਗ੍ਵਾਲੋਂ ਕੋ ਬੁਲਾਇ ਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਭਾਈਯੋ ਜਬ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ
