ਧਯਾਇ ੩੫
੧੧੭
ਕਾ ਜਨਮ ਹੁਆ ਥਾ ਤਬ ਮੈਂਨੇ ਕੁਲ ਦੇਵੀ ਅੰਬਿਕਾ ਕੀ ਯਿਹ ਮਾਨਤਾ ਕਰੀ ਥੀ ਕਿ ਜਿਸ ਦਿਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਾਰਹ ਬਰਸ ਕਾ ਹੋਇਗਾ ਤਿਸ ਦਿਨ ਨਗਰ ਸਮੇਤ ਬਾਜੇ ਗਾਜੇ ਨੇ ਜਾ ਕਰ ਤੇ ਪੂਜਾ ਕਰੂੰਗਾ ਸੋ ਦਿਨ ਉਸ ਕੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸੇ ਆਜ ਦੇਖਾ ਅਬ ਚਲ ਕਰ ਪੁਜਾ ਕੀਆ ਚਾਹੀਏ ॥
ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਨੰਦ ਜੀ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਸਬ ਗੋਪ ਗ੍ਵਾਲ ਉਠ ਧਾਏ ਔ ਝਟ ਪਟ ਹੀ ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਘਰੋਂ ਸੇ ਪੂਜਾ ਕੀ ਸਾਮੱਗ੍ਰੀ ਲੇ ਆਏ ਤਦ ਤੋ ਨੰਦਰਾਇ ਪੂਜਾ ਔ ਦੂਧ ਦਹੀ ਮਾਖਨ ਛਕੜੋਂ ਵਹਿੰਗੀਯੋਂ ਪਰ ਰਖਵਾਇ ਕਟੰਬ ਸਮੇਤ ਉਨ ਕੇ ਸਾਥ ਹੋ ਲੀਏ ਔ ਚਲੇ ਚਲੇ ਅੰਬਿਕਾ ਕੇ ਮੰਦਿਰ ਪਹੁੰਚੇ ਵਹਾਂ ਜਾਇ ਸਰਸ੍ਵਤੀ ਨਦੀ ਮੈਂ ਨ੍ਹਾਇ ਨੰਦ ਜੀ ਨੇ ਪਰੋਹਿਤ ਬੁਲਾਇ ਸਬ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਦੇ ਕੇ ਮੰਦਿਰ ਮੇਂ ਜਾਇ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਕੀ ਰੀਤਿ ਸੇ ਪੁਜਾ ਕੀ ਔਰ ਜੋ ਪਦਾਰਥ ਚਢਾਨੇ ਕੋ ਲੇ ਗਏ ਸੋ ਆਗੇ ਧਰ ਪ੍ਰਕਰਮਾ ਦੇ ਹਾਥ ਜੋੜ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਕਹਾ ਕਿ ਮਾ ਆਪਕੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸੇ ਕਾਨ੍ਹ ਬਾਰਹ ਬਰਸ ਕਾ ਹੁਆ
ਐਸੇ ਕਹਿ ਦੰਡਵਤ ਕਰ ਮੰਦਿਰ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਇ ਸਹੱਸ੍ਰ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜਿਵਾਏ ਇਸ ਮੇਂ ਅਬੇਰ ਜੋ ਹੁੂਈ ਤੋ ਸਬ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸ਼ੀਯੋਂ ਸਮੇਤ ਨੰਦ ਜੀ ਤੀਰਥ ਬ੍ਰਤ ਕਰ ਵਹਾਂ ਹੀ ਰਹੇ ਰਾਤ ਕੇ ਸੋਤੇ ਥੇ ਕਿ ਏਕ ਅਜਗਰ ਨੇ ਆਇ ਨੰਦਰਾਇ ਕਾ ਪਾਂਵ ਪਕੜਾ ਔ ਲਗਾ ਨਿਗਲਨੇ ਤਬ ਤੋ ਵੇ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਭੈ ਖਾਇ ਰਾਇ ਕੇ ਪੁਕਾਰਨੇ ਲਗੇ ਹੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬੇਗ ਸੁਧਿ
