੨੫੪
ਧ੍ਯਾਇ ੪੪
ਅਤਿ ਅਭਿਮਾਨ ਭਰਾ ਅਪਨੇ ਮਚਾਨ ਪਰ ਆਇ ਬੈਠਾ ਉਸ ਕਾਲ ਦੇਵਤਾ ਬਿਮਾਨੋਂ ਮੇਂ ਬੈਠੇ ਅਕਾਸ਼ ਸੇ ਦੇਖਨੇ ਲਗੇ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਕੰਸ ਸ੍ਵਪਨ
ਦਰਸ਼ਨੋ ਨਾਮ ਤ੍ਰੈਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸੋ ਅਧ੍ਯਾਇ ੪੩
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਭੋਰ ਹੀ ਜਬ ਨੰਦ ਉਪਨੰਦ ਸਬ ਬੜੇ ਬੜੇ ਗੋਪ ਰੰਗਭੂਮਿ ਕੀ ਸਭਾ ਮੇਂ ਗਏ ਤਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਨੇ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਭਾਈ ਸਬ ਗੋਪ ਆਇ ਗਏ ਅਬ ਬਿਲੰਬ ਨ ਕਰੀਏ ਸ਼ੀਘ੍ਰ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਲ ਸਖਾਓਂ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਰੰਗਭੂਮਿ ਦੇਖਨੇ ਚਲੀਏ॥
ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਉਠ ਖੜੇ ਹੂਏ ਔ ਸਬ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਲ ਸਖਾਓਂ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਭਾਈਯੋ ਚਲੋ ਰੰਗ ਭੂਮਿ ਕੀ ਰਚਨਾ ਦੇਖ ਆਵੇਂ ਯਿਹ ਬਚਨ ਸੁਨਤੇਹੀ ਤੁਰਤ ਸਬ ਸਾਥ ਹੋ ਲੀਏ ਨਿਦਾਨ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਨਟਵਰ ਭੇਖ ਕੀਏ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਲ ਸਖਾਓਂ ਕੋ ਸਾਥ ਲੀਏ ਚਲੇ ਚਲੇ ਰੰਗਭੂਮਿ ਕੀ ਪੌਰ ਪਰ ਆਇ ਖੜੇ ਜਹਾਂ ਦਸ ਸਹੱਸ੍ਰ ਹਾਥੀਯੋਂ ਕੇ ਬਲ ਵਾਲਾ ਗਜ ਕੁਬਲੀਯਾ ਪੀੜਾ ਖੜਾ ਝੂਮਤਾ ਥਾ॥
ਚੋ: ਦੇਖ ਪਤੰਗ ਦ੍ਵਾਰ ਮਤਵਾਰੋ॥ ਗਜ ਪਾਲਹਿ ਬਲਰਾਮ
ਪੁਕਾਰੋ॥ ਸੁਣੋ ਮਹਾਵਤ ਬਾਤ ਹਮਾਰੀ॥ ਲੇਹੁ ਦ੍ਵਾਰ ਤੇ
ਗਜ ਤੁਮ ਟਾਰੀ॥ ਜਾਨ ਦੇਹ ਹਮ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਪਾਸ॥
ਨਾਤਰ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਗਜ ਕੋ ਨਾਸ॥ ਕਹੇ ਦੇਤ ਨਹਿ ਦੋਖ
ਹਮਾਰੋ॥ ਮਤ ਜਾਨੇਂ ਹਰਿ ਕੋ ਤੂੰ ਬਾਰੋ ॥
