੧੫੮
ਧ੍ਯਾਇ ੪੫
Right
ਬਾਲਕ ਅਜਾਨ ਤੁਮ ਸੇ ਹਾਥ ਕੈਸੇ ਮਿਲਾਵੇਂ ਕਹਾ ਬ੍ਯਾਹ ਬੈਰ ਔ ਪ੍ਰੀਤ ਸਮਾਨ ਸੇ ਕੀਜੈ ਪਰ ਰਾਜਾ ਜੀ ਸੇ ਕੁਛ ਹਮਾਰਾ ਬਸ ਨਹੀਂ ਚਲਤਾ ਇਸ ਸੇ ਤੁਮਾਰਾ ਕਹਾ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ ਹਮੇਂ ਬਚਾ ਲੀਜੋ ਬਲ ਕਰ ਪਟਕ ਮਤ ਦੀਜੋ ਅਬ ਹਮੇਂ ਤੁਮੇਂ ਉਚਤਿ ਜਿਸਮੇਂ ਧਰਮ ਰਹੈ ਸੋ ਕੀਜੀਏ ਔ ਮਿਲਕਰ ਅਪਨੇ ਰਾਜ ਸੁਖ ਦੀਜੀਏ॥
ਚੌ: ਤਬ ਚਾਨੂਰ ਕਹੈ ਭੈ ਖਾਇ॥ ਤੁਮਰੀ ਗਤਿ ਜਾਨੀ ਨਹਿ
ਜਾਇ॥ਤੁਮ ਬਾਲਕ ਮਾਨੁਖ ਨਹਿ ਦੋਊ॥ ਕੀਨੇ ਕਪਟ
ਬਲੀ ਹੌ ਕੋਊ॥ ਖੇਲਤ ਧਨੁਸ ਖੰਡ ਦ੍ਵੈ ਕਰੇ॥ ਮਾਰੇ
ਤੁਰਤ ਕੁਬਲੀਯਾ ਤਰੇ॥ ਤੁਮ ਸੇ ਲਰੇ ਹਾਨਿ ਨਹਿ ਹੋਇ
॥ ਯਾ ਬਾਤੈਂ ਜਾਨੈ ਸਭ ਕੋਇ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਕੁਬਲੀਯਾ ਬਧੋ
ਨਾਮ ਚਤਰ ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸੋ ਅਧ੍ਯਾਇ ੪੪
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਬੋਲੇ ਕਿ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਨਾਥ ਐਸੇ ਕਿਤਨੀ ਏਕ ਬਾਤੈਂ ਕਰ ਤਾਲ ਠੋਕ ਚਾਨੂਰ ਤੋਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੇ ਸੋਹੀਂ ਹੂਆ ਔ ਮੁਸ਼ਟਕ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਸੇ ਭਿੜਾ ਉਨ ਸੇ ਇਨ ਸੇ ਮੁੱਲ ਯੁੱਧ ਹੋਨੇ ਲਗਾ॥
ਦੋ: ਸਿਰ ਸੌਂ ਸਿਰ ਭੁਜ ਸੋਂ ਭੁਜਾ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਦ੍ਰਿਸ਼ਿਟ ਸੋਂ ਜੋਰ
ਚਰਣ ਚਰਣ ਗਹਿਝਪਟਿਕੈ, ਲਪਟਤਝਪਟਝਕੋਰ
ਉਸਕਾਲ ਸਬ ਲੋਗ ਇਨੇਂ ਉਨੇਂ ਦੇਖ ਦੇਖ ਆਪਸ ਮੇਂ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਭਾਈਯੋ ਇਸ ਸਭਾ ਮੇਂ ਅਨੀਤਿ ਅਨੀਤਿ ਹੋਤੀ
