ਧ੍ਯਾਇ ੪੫
੧੫੯
ਹੈ ਦੇਖੋ ਕਹਾਂ ਯੇਹ ਬਾਲਕ ਰੂਪ ਨਿਦਾਨ, ਕਹਾਂ ਯੇਹ ਸਬਲ ਮੱਲ ਬੱਜਰ ਸਮਾਨ, ਜੋ ਬਰਜੇਂ ਤੋ ਕੰਸ ਰਿਸਾਇ, ਨ ਬਰਜੇ ਤੋ ਧਰਮ ਜਾਇ, ਇਸਸੇ ਅਬ ਯਹਾਂ ਰਹਿਨਾ ਉਚਿਤ ਨਹੀਂ ਕ੍ਯੋਂ ਕਿ ਹਮਾਰਾ ਕੁਛ ਬਸ ਨਹੀਂ ਚਲਤਾ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਇਧਰ ਤੋਂ ਯੇਹ ਸਬ ਲੋਗ ਯੋਂ ਕਹਿਤੇ ਥੇ ਔਰ ਉਧਰ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਮੱਲੋਂ ਸੇ ਮੱਲ ਯੁੱਧ ਕਰਤੇ ਥੇ ਨਿਦਾਨ ਇਨ ਦੋਨੋਂ ਭਾਈਯੋਂ ਨੇ ਉਨ ਦੋਨੋਂ ਮੱਲੋਂ ਕੋ ਪਛਾੜ ਮਾਰਾ ਉਨਕੇ ਮਰਤੇ ਹੀ ਸਭ ਮੱਲ ਆਇ ਟੂਟੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਪਲ ਭਰ ਮੇਂ ਤਿਨੇਂ ਭੀ ਮਾਰ ਗਿਰਾਯਾ ਤਿਸ ਸਮਯ ਹਰਿ ਭਗਤ ਤੋ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਬਾਜਨ ਬਜਾਇ ਬਜਾਇ ਜੈ ਜੈਕਾਰ ਕਰਨੇ ਲਗੇ ਔ ਦੇਵਤਾ ਅਕਾਸ਼ ਸੇ ਅਪਨੇ ਬਿਆਨੋਂ ਮੇਂ ਬੈਠੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਯਸ਼ ਗਾਇ ਗਾਇ ਫੂਲ ਬਰਖਾਨੇ ਲਗੇ ਔਰ ਕੰਸ ਅਤਿ ਦੁਖ ਪਾਇ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹੋ ਰਿਸਾਇ ਅਪਨੇ ਲੋਗੋਂ ਸੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਅਰੇ ਬਾਜੇ ਵਾਲੋ ਬਾਜੇ ਬਜਾਤੇ ਹੋ ਤੁਮ੍ਹੇਂ ਕ੍ਯਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੀ ਜੀਤ ਭਾਤੀ ਹੈ॥
ਯੋਂ ਕਹਿ ਬੋਲਾ ਯਹ ਦੋਨੋਂ ਬਾਲਕ ਬੜੇ ਚੰਚਲ ਹੈਂ ਇਨੇਂ ਪਕੜ ਬਾਂਧ ਸਭਾ ਸੇ ਬਾਹਰ ਲੇਜਾਓ ਔ ਦੇਵਕੀ ਸਮੇਤ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਵਸੁਦੇਵ ਕਪਟੀ ਕੋ ਪਕੜ ਲਾਓ ਪਹਿਲੇ ਉਨ੍ਹੇਂ ਮਾਰ ਪੀਛੇ ਇਨ ਦੋਨੋਂ ਕੋ ਭੀ ਮਾਰ ਡਾਲੋ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਕੰਸ ਕੇ ਮੁਖਸੇ ਨਿਕਲਤੇ ਹੀ ਭਗਤੋਂ ਕੇ ਹਿਤਕਾਰੀ ਮੁਰਾਰੀ ਸਬ ਅਸੁਰੋਂ ਕੋ ਖਿਣ ਭਰ ਮੇਂ ਮਾਰ ਉਛਲ ਕੇ ਵਹਾਂ ਜਾ ਚੜ੍ਹੇ ਜਹਾਂ ਅਤਿ ਉੂਂਚੇ ਮੰਚ ਪਰ ਝਿਲਮ ਪਹਿਨੇ ਟੋਪ ਦੀਏ ਫਰੀਖਾਂਡਾ ਲੀਏ ਬੜੇ
