੧੬੮
ਧ੍ਯਾਇ ੪੬
ਆਗੇ ਇਸ ਲੀਏ ਬਿਦਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਮਾਤਾ ਹਮਾਰੀ ਅਕੇਲੀ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹੋਤੀ ਹੋਇਗੀ ਤੁਮਾਰੇ ਗਏ ਸੇ ਉਨੇਂ ਕੁਛ ਧੀਰਯ ਹੋਗਾ ਨੰਦ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਬੇਟਾ ਏਕ ਬਾਰ ਤੁਮ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਚਲੋ ਫਿਰ ਮਿਲ ਕਰ ਚਲੇ ਆਈਓ॥
ਦੋ: ਐਸੇ ਕਹਿ ਅਤਿ ਬਿਕਲ ਹੋ ਰਹੇ ਨੰਦ ਗਹਿ ਪਾਇ
ਭਈ ਖੀਣ ਦਯੁਤਿ ਮੰਦ ਮਤਿ, ਨੈਨਨ ਜਲਨ ਨ ਰਹਾਇ
ਮਹਾਰਾਜ ਜਬ ਮਾਯਾ ਰਹਿਤ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਨੇ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਲੋਂ ਸਮੇਤ ਨੰਦਰਾਇ ਕੋ ਮਹਾ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਦੇਖਾ ਤਬ ਮਨ ਮੇਂ ਬਿਚਾਰਾ ਕਿ ਯੇਹ ਮੁਝ ਸੇ ਬਿਛੁੜੇਂਗੇ ਤੋਂ ਜੀਤੇ ਨ ਬਚੇਂਗੇ ਤ੍ਯੋਂ ਹੀ ਉਨੋਂ ਨੇ ਅਪਨੀ ਉਸ ਮਾਯਾ ਕੋ ਛੋੜਾ ਜਿਸਨੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਕੋ ਭੁਲਾ ਰੱਖਾ ਹੈ ਉਸਨੇ ਆਤੇ ਹੀ ਨੰਦ ਜੀ ਕੋ ਸਬ ਸਮੇਤ ਅਗ੍ਯਾਨ ਕੀਆ ਫਿਰ ਪ੍ਰਭੁ ਬੋਲੇ ਕਿ ਪਿਤਾ ਤੁਮ ਇਤਨਾ ਕ੍ਯੋਂ ਪਛਤਾਤੇ ਹੋ ਪਹਿਲੇ ਯਹੀ ਬਿਚਾਰੋ ਜੋ ਮਥੁਰਾ ਔ ਬ੍ਰਿੰਦਾਬਨ ਮੇਂ ਅੰਤਰ ਹੀ ਕ੍ਯਾ ਹੈ ਤੁਮ ਸੇ ਹਮ ਕਹੀਂ ਦੂਰ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਜਾਤੇ ਜੋ ਇਤਨਾ ਦੁਖ ਪਾਤੇ ਹੋ ਬ੍ਰਿੰਦਾਬਨ ਕੇ ਲੋਗ ਦੁਖੀ ਹੋਂਗੇ ਇਸ ਲੀਏ ਤੁਮੇਂ ਆਗੇ ਭੇਜਣੇ ਹੈਂ॥
ਜਬ ਐਸੇ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਨੰਦ ਮਹਿਰ ਕੋ ਸਮਝਾਯਾ ਤਬ ਵੇ ਧੀਰਯ ਧਰ ਹਾਥ ਜੋੜ ਬੋਲੇ ਪ੍ਰਭੁ ਜੋ ਤੁਮਾਰੇ ਹੀ ਜੀ ਮੇਂ ਯੋਂ ਆਯਾ ਤੋਂ ਮੇਰਾ ਕ੍ਯਾ ਬਸ ਹੈ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਤੁਮਾਰਾ ਕਹਾ ਟਾਲ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਨੰਦ ਜੀ ਕੇ ਮੁਖ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਹਰਿ ਨੇ ਸਬ ਗੋਪ ਗ੍ਵਾਲ ਬਾਲੋਂ ਸਮੇਤ ਨੰਦਰਾਇ ਕੋ ਤੋ ਬ੍ਰਿੰਦਾਬਨ
