੧੭੨
ਧ੍ਯਾਇ ੪੬
ਵ ਚਲੇ ਚਲੇ ਅਵੰਤਿਕਾ ਪੁਰੀ ਕਾ ਏਕ ਸਾਂਦੀਪਨ ਰਿਖਿ ਮਹਾਂ ਪੰਡਿਤ ਔਰ ਬੜੇ ਗ੍ਯਾਨਵਾਨ ਕਾਸ਼ੀ ਪੁਰੀ ਮੇਂ ਥੇ ਉਠਕੇ ਯਹਾਂ ਆਏ ਦੰਡਵਤ ਕਰ ਹਾਥ ਜੋੜ ਸਨਮੁਖ ਖੜੇ ਹੋ ਅਤਿ ਦੀਨਤਾ ਕਰ ਬੋਲੇ॥
ਚੌ: ਹਮ ਪਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੋ ਰਿਖਿਰਾਇ॥ ਬਿੱਦ੍ਯਾ ਦਾਨ ਦੇਹੁ
ਮਨੁ ਲਾਇ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਜਬ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਨੇ ਸਾਂਦੀਪਨ ਰਿਖਿ ਸੇ ਯੋਂ ਦੀਨਤਾ ਕਰ ਕਹਾ ਤਬ ਉਨੌਂ ਨੇ ਇਨੇਂ ਅਤਿ ਪ੍ਯਾਰ ਸੇ ਅਪਨੇ ਘਰ ਮੇਂ ਰੱਖਾ ਔ ਲਗੇ ਬੜੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ ਪੜ੍ਹਾਵਨੇ ਕਿਤਨੇ ਏਕ ਦਿਨੋਂ ਮੇਂ ਯੇਹ ਚਾਰ ਬੇਦ, ਉਪਬੇਦ, ਛੇ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਨਵ ਬ੍ਯਾਕਰਣ, ਅਠਾਰਹ ਪੁਰਾਣ, ਮੰਤ੍ਰ, ਯੰਤ੍ਰ, ਤੰਤ੍ਰ, ਆਗਮ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼, ਬੈਦ੍ਯਕ, ਕੋਕ, ਸੰਗੀਤ, ਪਿੰਗਲ, ਪੜ੍ਹ ਚੌਦਹੋਂ ਬਿੱਦ੍ਯਾਨਿਧਾਨ ਹੂਏ ਤਬ ਏਕ ਦਿਨ ਦੋਨੋਂ ਭਾਈਯੋਂ ਨੇ ਹਾਥ ਜੋੜ ਅਤਿ ਬਿਨਤੀ ਕਰ ਗੁਰੂ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਕਹਾ ਹੈ। ਜੋ ਅਨੇਕ ਜਨਮ ਅਵਤਾਰ ਲੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਕਛੁ ਦੀਜੀਯੇ ਤੌ ਭੀ ਬਿੱਦ੍ਯਾ ਕਾ ਪਲਟਾ ਨ ਦੀਆ ਜਾਏ ਪਰ ਆਪ ਹਮਾਰੀ ਸ਼ਕਤਿ ਦੇਖ ਗੁਰੁ ਦਖਿਣਾ ਕੀ ਆਗ੍ਯਾ ਕੀਜੈ ਤੋ ਹਮ ਯਥਾਸ਼ਕਤਿ ਦੇ ਅਸੀਸ ਲੇ ਅਪਨੇ ਘਰ ਜਾਏਂ॥
ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਿਰਾਮ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇ ਨਿਕਲਤੇ ਹੀ ਸਾਂਦੀਪਨ ਰਿਖਿ ਵਹਾਂ ਸੇ ਉਠ ਸੋਚ ਬਿਚਾਰ ਕਰਤੇ ਘਰ ਭੀਤਰ ਗਏ ਔ ਉਨੋਂ ਨੇ ਅਪਨੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਸੇ ਇਨਕਾ ਭੇਦ ਯੋਂ
