ਧ੍ਯਾਇ ੫੨
੨੦੭
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਕਹਾ ਥਾ ਤੈਸਾ ਹੀ ਰਾਤ ਭਰ ਮੇਂ ਬਨਾਇ ਉਸ ਕਾ ਨਾਮ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਰਖ ਆ ਹਰਿ ਸੇ ਕਹਾ ਫਿਰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਗ੍ਯਾ ਦੀ ਕਿ ਇਸੀ ਸਮਯ ਤੂੰ ਸਬ ਯਦੂਬੰਸੀਯੋਂ ਕੋ ਵਹਾਂ ਪਹੁੰਚਾਇ ਦੇ ਕਿ ਕੋਈ ਯਿਹ ਭੇਦ ਨ ਜਾਨੇ ਜੋ ਹਮ ਕਹਾਂ ਆਏ ਔਰ ਕੌਨ ਲੇ ਆਯਾ॥
ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਮੁਖਸੇ ਜੋਂ ਨਿਕਲਾ ਤੋਂ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਹੀ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਵਸਦੇਵ ਸਮੇਤ ਬਿੱਸ੍ਵਕਰਮਾ ਨੇ ਸਬ ਯਦੁਬੰਸੀਯੋਂ ਕੋ ਲੇ ਪਹੁੰਚਾਯਾ ਔਰ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਲਰਾਮ ਭੀ ਵਹਾਂ ਪਧਾਰੇ ਇਸ ਬੀਚ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਕੀ ਲਹਿਰ ਕਾ ਸ਼ਬਦ ਸੁਨ ਸਬ ਯਦੂਬੰਸੀ ਚੌਂਕ ਪੜੇ ਔਰ ਅਤਿ ਅਚਰਜ ਕਰ ਆਪਸਮੇਂ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਕਿ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਕਹਾਂ ਸੇ ਆਯਾ ਯਿਹ ਭੇਦ ਕੁਛ ਜਾਨਾ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਨਾਥ ਐਸੇ ਯਦੁਬੰਸੀਯੋਂ ਕੋ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਮੇਂ ਬੰਸਾਯਾ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਨੇ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਭਾਈ ਅਬ ਚਲਕਰ ਪ੍ਰਜਾ ਕੀ ਰੱਖੜਾ ਕੀਜੈ ਔ ਕਾਲਯਮਨ ਕਾ ਬਧ ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਦੋਨੋਂ ਭਾਈ ਵਹਾਂ ਸੇ ਚਲ ਬ੍ਰਿਜਮੰਡਲ ਮੇਂ ਆਏ
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਜਰਾਸੰਧ ਪਰਾਜਯੋ
ਨਾਮ ਏਕ ਪੰਚਾਸਤਮੋ ਅਧ੍ਯਾਇ ੫੧
ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਬ੍ਰਿਜ ਮੰਡਲ ਮੇਂ ਆਤੇ ਹੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ ਨੇ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕੋ ਤੋਂ ਮਥੁਰਾ ਮੇਂ ਛੋੜਾ ਔਰ ਆਪ ਰੂਪ ਸਾਗਰ ਜਗਤ ਉਜਾਗਰ ਪੀਤਾਂਬਰ ਪਹਿਨੇ
