੨੨੦
ਧ੍ਯਾਇ ੫੩
ਧਰਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ ਜਬ ਤਕ ਕੰਨ੍ਯਾ ਕੇ ਰਿਣ ਸੇ ਨਉ ਰਿਣ ਹੋਇ ਯੋਂ ਬਿਚਾਰ ਰਾਜਾ ਭੀਸ਼ਮਕ ਅਪਨੀ ਸਭਾ ਮੇਂ ਆਇ ਸਬ ਮੰਤ੍ਰੀ ਔਰ ਕੁਟੰਬ ਕੇ ਲੋਗੋਂ ਕੋ ਬਲਾਇ ਬੋਲਾ ਭਾਈਯੋ ਕੰਨ੍ਯਾ ਬ੍ਯਾਹਨੇ ਯੋਗ੍ਯ ਹੂਈ ਇਸਕੇ ਲੀਏ ਕੁਲਵਾਨ, ਗੁਣ ਖਾਨ, ਰੂਪ ਨਿਧਾਨ, ਸੀਲਵਾਨ, ਕਹੀਂ ਬਰ ਢੂੰਡਾ ਚਾਹੀਏ॥
ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਉਨ ਲੋਗੋਂ ਨੇ ਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਦੇਸ਼ੋਂ ਕੇ ਨਰੇਸੋਂ ਕੇ ਕੁਲ ਗੁਣ ਰੂਪ ਔ ਪਰਾਕ੍ਰਮ ਕਹਿ ਸੁਨਾਏ ਪਰ ਰਾਜਾ ਭੀਸ਼ਮਕ ਕੇ ਚਿਤ ਮੇਂ ਕਿਸੀ ਕੀ ਬਾਤ ਕੁਛ ਨ ਆਈ ਤਬ ਉਨ ਕਾ ਬੜਾ ਬੇਟਾ ਜਿਸ ਕਾ ਨਾਮ ਰੁਕਮ ਸੋ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਪਿਤਾ ਨਗਰ ਚੰਦੇਲੀ ਕਾ ਰਾਜਾ ਸਿਸਪਾਲ ਅਤਿ ਬਲਿਵਾਨ ਹੈ ਔਰ ਸਬ ਭਾਂਤ ਸੇ ਹਮਾਰੀ ਸਮਾਨ ਤਿਸ ਸੇ ਰੁਕਮਣੀ ਕੀ ਸਗਾਈ ਵਹਾਂ ਕੀਜੈ ਔ ਜਗਤ ਮੇਂ ਯਸ਼ ਲੀਜੈ ਮਹਾਰਾਜ ਜਦ ਉਸਕੀ ਭੀ ਬਾਤ ਰਾਜਾ ਨੇ ਸੁਨੀ ਅਨਸੁਨੀ ਕੀ ਤਦ ਤੋ ਰੁਕਮਕੇਸ਼ ਨਾਮ ਉਸਕਾ ਛੋਟਾ ਲੜਕਾ ਬੋਲਾ॥
ਚੌ: ਰੁਕਮਣਿ ਪਿਤਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੋ ਦੀਜੈ॥ ਬਾਸਦੇਵ ਸੋਂ ਨਾਤਾ
ਕੀਜੈ॥ ਯਹ ਸੁਨ ਭੀਸ਼ਮਕ ਹਰਖੇ ਗਾਤ॥ ਕਹੀ ਪੂਤ
ਤੈਂ ਨੀਕੀ ਬਾਤ॥ ਤੂੰ ਬਾਲਕ ਸਬ ਸੇ ਅਤਿ ਗ੍ਯਾਨੀ॥
ਤੇਰੀ ਬਾਤ ਭਲੀ ਹਮ ਮਾਨੀ॥
ਦੋਹਰਾ ਛੋਟੇ ਬੜੇ ਸੋਂ ਪੂਛਕੇ, ਕੀਜੈ ਮਨ ਪਰਤੀਤ॥
ਸਾਰ ਬਚਨ ਗਹਿ ਲੀਜੀਏ, ਯਹੀ ਜਗਤ, ਕੀ ਰੀਤ॥
ਐਸੇ ਕਹਿ ਫਿਰ ਰਾਜਾ ਭੀਸ਼ਮਕ ਬੋਲਾ ਕਿ ਯੇਹ ਤੋ ਰੁਕਮ-
