ਧ੍ਯਾਇ ੫੪
੨੨੯
ਕਿਆ ਕਹਿਤੇ ਹੋ ਵੇ ਬੋਲੇ ਮਹਾਰਾਜ ਐਸਾ ਘਰ ਬਰ ਦੋ ਤ੍ਰਿਲੋਕੀ ਭਰ ਮੇਂ ਢੂੰਢੀਏਗਾ ਤੋਂ ਭੀ ਨਾ ਪਾਈਏਗਾ ਇਸ ਸੇ ਅਬ ਉਚਿੱਤ ਯਹੀ ਹੈ ਕਿ ਬਿਲੰਬ ਨਹੀਂ ਕੀਜੈ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਸੇ ਰੁਕਮਣੀ ਕਾ ਬਿਵਾਹ ਕਰ ਦੀਜੈ ਮਹਾਰਾਜ ਯਿਹ ਬਾਤ ਠਹਿਰ ਚੁਕੀ ਥੀ ਇਸਮੇਂ ਰੁਕਮ ਨੇ ਭਾਂਜੀ ਮਾਰ ਰੁਕਮਣੀ ਕੀ ਸਗਾਈ ਸਿਸਪਾਲ ਸੇਕੀ ਅਬ ਵੁਹ ਸਬ ਅਸੁਰ ਦਲ ਸਾਥ ਲੇ ਬ੍ਯਾਹਨੇ ਕੋ ਚੜ੍ਹਾ ਹੈ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਮੁਨਿ ਬੋਲੇ ਕਿ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਨਾਥ ਐਸੇ ਉਸ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੇ ਸਬ ਸਮਾਚਾਰ ਕਹਿ ਰੁਕਮਣੀ ਜੀ ਕੀ ਚਿੱਠੀ ਹਰਿ ਕੇ ਹਾਥ ਦੀ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਅਤਿ ਹਿਤ ਸੇ ਪਾਤੀ ਲੋ ਛਾਤੀ ਸੇ ਲਗਾਇ ਲੀ ਔ ਪੜ੍ਹ ਕਰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸੇ ਕਹਾ ਦੇਵਤਾ ਤੁਮ ਕਿਸੀ ਬਾਤ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰੋ ਮੈਂ ਤੁਮਾਰੇ ਸਾਥ ਚਲ ਅਸੁਰੋਂ ਕੋ ਮਾਰ ਉਨਕਾ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਾ ਕਰੂੰਗਾ ਯਿਹ ਸਨ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੋ ਤੋ ਧੀਰਯ ਹੂਆ ਪਰ ਹਰਿ ਰੁਕਮਣੀ ਕਾ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨੇ ਲਗੇ॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਪ੍ਰਤਿ
ਰੁਕਮਣੀ ਸੰਦੇਸੋ ਨਾਮ ਤ੍ਰਿਪੰਚਾਸਤਮੋਂ ਧ੍ਯਾਇ ੫੩
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਹੇ ਰਾਜਾ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਨੇ ਐਸੇ ਉਸ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੋ ਢਾਢਸ ਬੰਧਾਇ ਫਿਰ ਕਹਾ॥
ਦੋਹਰਾ ਜੈਸੇ ਘਿਸ ਕੇ ਕਾਠ ਤੇ, ਕਾਠਹਿ ਜ੍ਵਾਲਾ ਜਾਰ
ਐਸੇ ਸੁੰਦਰ ਲ੍ਯਾਇਹੌਂ, ਦੁਸ਼੍ਟ ਅਸੁਰ ਦਲ ਮਾਰ
ਇਤਨਾ ਕਹਿ ਫਿਰ ਸੁਥਰੇ ਬਸਤ੍ਰ ਆਭੂਖਣ ਮਨ ਮਾਨ ਤੇ
