੨੫੬
ਧ੍ਯਾਇ ੫੬
ਔਰ ਇਧਰ ਰੁਕਮਣੀ ਜੀ ਕੋ ਗਰਭ ਰਹਾ ਔਰ ਦਸ ਮਹੀਨੇ ਮੇਂ ਪੂਰੇ ਦਿਨੋਂ ਲੜਕਾ ਭਯਾ ਯਿਹ ਸਮਾਚਾਰ ਪਾਇ ਜ੍ਯੋਤਸ਼ੀਯੋਂ ਨੇ ਆਇ ਲਗਨ ਸਾਧ ਵਸੂਦੇਵ ਜੀ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਇਸ ਬਾਲਕ ਕੇ ਸ਼ੁਭ ਗ੍ਰਹਿ ਦੇਖ ਹਮਾਰੇ ਬਿਚਾਰ ਮੇਂ ਯੋਂ ਆਤਾ ਹੈ ਕਿ ਰੂਪ ਗੁਣ ਪ੍ਰਕ੍ਰਮ ਮੇਂ ਯਿਹ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਕੇ ਸਮਾਨ ਹੋਗਾ ਪਰ ਬਾਲਕਪਨ ਭਰ ਜਲ ਮੇਂ ਰਹੇਗਾ ਪੁਨ ਰਿਪੁ ਕੋ ਮਾਰ ਇਸਤ੍ਰੀ ਸਮੇਤ ਆਨ ਮਿਲੇਗਾ ਯੋਂ ਕਹਿ ਪ੍ਰਦ੍ਯੁਮਨ ਨਾਮ ਧਰ ਜ੍ਯੋਤਿਸ਼ੀ ਤੋ ਦੱਛਨਾ ਲੇ ਬਿਧਾ ਹੂਏ ਔਰ ਵਸੁਦੇਵ ਜੀ ਦੇ ਘਰ ਮੇਂ ਰੀਤਿ ਭਾਂਤਿ ਔਰ ਮੰਗਲਾਚਾਰ ਹੋਨੇ ਲਗੇ ਆਗੇ ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਜੀਨੇ ਜਾਇ ਉਸੀ ਸਮਯ ਸਮਝਾਇ ਸੰਬਰ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੂੰ ਕਿਸ ਨੀਂਦ ਮੈਂ ਸੋਤਾ ਹੈ ਤੁਝੇ ਚੇਤ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ ਵੁਹ ਬੋਲਾ ਕਿਆ ਇਨੋਂ ਨੇ ਕਹਾ ਤੇਰਾ ਬੈਰੀ ਕਾਮ ਕਾ ਅਵਤਾਰ ਪ੍ਰਦ੍ਯੁਮਨ ਨਾਮ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਘਰ ਮੇਂ ਜਨਮ ਲੇ ਚੁਕਾ॥
ਰਾਜਾ ਨਾਰਦ ਜੀ ਤੋਂ ਸਬਰ ਕੋ ਯੋਂ ਚਿਤਾਇ ਚਲੇ ਗਏ ਔ ਸੰਬਰ ਨੇ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਕਰ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਮੇਂ ਯਿਹ ਉਪਾਇ ਠਹਿਰਾਯਾ ਕਿ ਪਵਨ ਰੂਪ ਹੋ ਵਹਾਂ ਜਾਇ ਉਸੇ ਹਰ ਲਾਉੂਂ ਔਰ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਮੇਂ ਬਹਾਉੂਂ ਤੋ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਮਿਟੇ ਔ ਨਿਰਭਯ ਹੋ ਰਹੂੰ ਯਿਹ ਬਿਚਾਰ ਕਰ ਸੰਬਰ ਵਹਾਂ ਸੇ ਉਠ ਅਲਖ ਰੂਪ ਹੋ ਚਲਾ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਮੰਦਰ ਮੇਂ ਆਯਾ ਕਿ ਜਹਾਂ ਰੁਕਮਣੀ ਜੀ ਸੋਅਰ ਮੇਂ ਹਾਥ ਸੇ ਦਬਾਏ ਛਾਤੀ ਸੇ ਲਗਾਏ ਬਾਲਕ ਕੋ ਦੂਧ ਪਿਲਾਤੀ ਥੀ ਵਹ ਚੁਪ ਚਾਪ ਘਾਤ ਲਗਾਇ ਖੜਾ ਹੋ ਰਹਾ
