ਧ੍ਯਾਇ ੫੭
੨੬੩
ਸੰਬਰ ਬਧ ਨਾਮ ਖਟ ਪੰਚਾਸਤਮੋ ਅਧ੍ਯਾਇ ੫੬
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਸ਼ਤ੍ਰਾਜਿਤ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਤੋ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੋ ਮਣਿਕੀ ਚੋਰੀ ਲਗਾਈ ਪੀਛੇ ਝੂਠ ਸਮਝ ਲੱਜਿਤ ਹੋ ਉਸਨੇ ਅਪਨੀ ਕੰਨ੍ਯਾ ਸੱਤ੍ਯਭਾਮਾ ਹਰਿ ਕੋ ਬ੍ਯਾਹਦੀ ਯਿਹ ਸੁਨ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਿਤ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਸੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਾਨ ਸ਼ੱਤ੍ਰਾਜਿਤ ਕੌਨ ਥਾ ਮਣਿ ਉਸਨੇ ਕਹਾਂ ਸੇ ਪਾਈ ਔਰ ਕੈਸੇ ਹਰਿ ਕੋ ਚੋਰੀ ਲਗਾਈ ਫਿਰ ਕ੍ਯੋਂਕਰ ਝੂਠ ਸਮਝ ਕੰਨ੍ਯਾ ਬ੍ਯਾਹ ਦੀ ਯਿਹ ਤੁਮ ਮੁਝੇ ਸਮਝਾਕੇ ਕਹੋ॥
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਸੁਨੀਏ ਮੈਂ ਸਬ ਸਮਝਾ ਕਰ ਕਹਿਤਾ ਹੂੰ ਸ਼ੱਤ੍ਰਾਜਿਤ ਏਕ ਯਾਦਵ ਥਾ ਤਿਸਨੇ ਬਹੁਤਦਿਨ ਤਕ ਸੂਰਯ ਕੀ ਅਤਿ ਕਠਿਨ ਤਪੱਸ੍ਯਾ ਕੀ ਤਬ ਸੂਰਯ ਦੇਵਤਾ ਨੇ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਉਸੇ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ਮਣਿ ਦੇ ਕਰ ਕਹਾ ਕਿ ਸ੍ਯਮੰਤਕ ਹੈ ਇਸ ਮਣਿ ਕਾ ਨਾਮ, ਇਸਮੇਂ ਹੈ ਸੁਖ ਸੰਪਤਿ ਕਾ ਬਿਸ੍ਰਾਮ, ਸਦਾ ਇਸੇ ਮਾਨੀਯੋ ਔਰ ਬਲ ਤੇਜ ਮੇਂ ਮੇਰੇ ਸਮਾਨ ਜਾਨੀਯੋ ਜੋ ਤੂੰ ਇਸੇ ਜਪ, ਤਪ, ਸੰਜਮ, ਬ੍ਰਤ ਕਰ ਧ੍ਯਾਵੇਗਾ ਤੋਂ ਇਸ ਸੇ ਮੁੂੰਹ ਮਾਂਗਾ ਫਲ ਪਾਵੇਗਾ ਜਿਸ ਦੇਸ਼ ਨਗਰ ਘਰ ਮੇਂ ਯਿਹ ਜਾਵੇਗਾ ਤਹਾਂ ਦੁਖ ਦਰਿੱਦ੍ਰ ਕਾਲ ਕਭੀ ਨ ਆਵੇਗਾ ਸਰਬਦਾ ਸੁਕਾਲ ਰਹੇਗਾ ਔਰ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਭੀ ਰਹੇਗੀ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਐਸੇ ਕਹਿ ਸੂਰਯ ਦੇਵਤਾ ਨੇ ਸ਼ੱਤ੍ਰਾਜਿਤਕੋਬਿਦਾ ਕੀਆ ਵੁਹ ਮਣਿ ਲੇ ਅਪਨੇ ਘਰ ਆਯਾ ਆਗੇ ਪ੍ਰਾਤ ਹੀ ਉਠ ਅਸ਼ਨਾਨ ਕਰ ਸੰਧ੍ਯਾ ਤਰਪਣ ਸੇ ਨਿਸ਼ਿ੍ਚਤ ਹੋ ਨਿੱਤ੍ਯ ਚੰਦਨ,
