੨੯੨
ਧ੍ਯਾਇ ੫੯
ਜਲਤੀ ਹੈ ਔਰ ਧੂਵਾਂ ਮੰਡਲਾਇ ਆਕਾਸ਼ ਕੋ ਗਿਆ ਉਸ ਧੂਏ ਕੋ ਦੇਖ ਇੰਦ੍ਰ ਨੇ ਮੇਘ ਪਤਿ ਕੋ ਬੁਲਾਇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮ ਜਾਓ ਅਤਿ ਬਰਖਾ ਕਰ ਅਗਨਿ ਕੋ ਬੁਝਾਇ ਬਨ ਔਰ ਬਨ ਕੇ ਪੰਛੀ ਜੀਵ ਜੰਤੂਓਂ ਕੋ ਬਚਾਓ ਇਤਨੀ ਆਗ੍ਯਾ ਪਾਇ ਮੇਘ ਪਤਿ ਦਲ ਬਾਦਲ ਸਾਥ ਲੇ ਵਹਾਂ ਆਇ ਘਬਰਾਇ ਜੋਂ ਬਰਖਨੇ ਕੋ ਹੂਆ ਤੋਂ ਅਰਜਨ ਨੇ ਐਸੇ ਪਵਨ ਬਾਨ ਮਾਰੇ ਕਿ ਬਾਦਲ ਗਈ ਕਾਈ ਹੋ ਯੋਂ ਉੜ ਗਏ ਕਿ ਜੈਸੇ ਰੂਈ ਕੇ ਪਹਿਲੇ ਪਵਨ ਕੇ ਝੋਕੋਂ ਸੇ ਉੜ ਜਾਇ ਨ ਕਿਸੀ ਨੇ ਆਤੇ ਦੇਖਾ ਨ ਜਾਤੇ ਜੋਂ ਆਏ ਤੋਂ ਸਹਜ ਹੀ ਬਿਲਾਇ ਗਏ ਔਰ ਆਗ ਬਨ ਝਾੜ ਖੰਡ ਜਲਾਤੀ ਵਹਾਂ ਆਈ ਕਿ ਜਹਾਂ ਮਯ ਨਾਮ ਅਸੁਰ ਕਾ ਮੰਦਿਰ ਥਾ ਅਗਨਿ ਕੋ ਅਤਿ ਰਿਸ ਭਰੀ ਆਤੀ ਦੇਖ ਮਯ ਮਹਾਂ ਭਯ ਖਾਇ ਨੰਗੇ ਪਾਵੋਂ ਗਲੇ ਮੇਂ ਹਾਥ ਬਾਂਧ ਮੰਦਿਰ ਸੇ ਨਿਕਲ ਸਨਮੁਖ ਆਇ ਖੜਾ ਹੂਆ ਔਰ ਸਾਸ੍ਟਾਂਗ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰ ਅਤਿ ਗਿੜ ਗਿੜਾਇ ਕੇ ਬੋਲਾ ਹੇ ਪ੍ਰਭੁ ਹੇ ਇਸ ਆਗਸੇ ਬਚਾਇ ਬੇਗ ਮੇਰੀ ਰੱਖ੍ਯਾ ਕਰੋ
ਚੌ: ਚਰੀ ਅਗਨਿ ਪਾਯੋ ਸੰਤੋਖ॥ ਅਬ ਤੁਮ ਮਾਨੋ ਜਿਨ
ਕੁਛ ਦੋਖ॥ ਮੇਰੀ ਬਿਨਤੀ ਮਨ ਮੇਂ ਲਾਓ॥ ਬੈਸੰਦਰ
ਤੇ ਮੋਹਿ ਬਚਾਓ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਮਯ ਦੈਤ੍ਯ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇ ਨਿਕਲਤੇ ਹੀ ਅਗਣਿ ਬਾਣ ਬੈਸੰਦੇਰ ਨੇ ਧਰੇ, ਔਰ ਅਰਜੁਨ ਭੀ ਸਕੁਚ ਰਹੇ ਖਰੇ, ਨਿਦਾਨ ਵ ਦੋਨੋਂ ਮਯ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਸ੍ਰੀ ਕਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਆਨੰਦ ਕੰਦ ਕੇ ਨਿਕਟ ਜਾ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ॥
