੨੯੬
ਧ੍ਯਾਇ ੫੯
ਚੌ: ਫੁਫੂ ਸੁਤਾ ਕੋ ਬਯਾਹ ਨਆਯੋ॥ ਯਿਹ ਤੋ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਬਡੋ ਯਸ਼ ਪਾਯੋ
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਜਬ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਦੇਖਾ ਕਿ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਸੇ ਜੋ ਅਸੁਰ ਦਲ ਘਿਰ ਆਯਾ ਹੈ ਸੋ ਲੜੇ ਬਿਨ ਨ ਰਹੇਗਾ ਤਬ ਉਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਕਈ ਏਕ ਬਾਣ ਨਿਖੰਗ ਸੇ ਨਿਕਾਲ ਧਨੁਖ ਤਾਨ ਐਸੇ ਮਾਰੇ ਕਿ ਵੁਹ ਸਬ ਸੈਨਾ ਅਸਰੋਂ ਕੀ ਤਿਤਰ ਬਿਤਰ ਹੋ ਵਹਾਂ ਕੀ ਵਹਾਂ ਬਿਲਾਇ ਗਈ ਔ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਰਧੰਧ ਆਨੰਦ ਸੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਪਹੁੰਚੇ॥
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਮਹਾਰਾਜ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਮਿਤ੍ਰਬਿੰਦਾ ਕੋ ਤੋਂ ਯੋਂ ਲੇ ਜਾਇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਮੇਂ ਬ੍ਯਾਹਾ ਅਬ ਆਗੇ ਜੈਸੇ ਸੱਤ੍ਯਾ ਕੋ ਪ੍ਰਭੁ ਲਾਏ ਸੋ ਕਥਾ ਕਹਿਤਾ ਹੂੰ ਤੁਮ ਮਨ ਲਗਾਇ ਸੁਨੋ ਕੌਸਲ ਦੇਸ਼ ਮੇਂ ਨਗਨਜਿਤ ਨਾਮ ਨਰੇਸ ਤਿਸਕੀ ਕੰਨ੍ਯਾ ਸੱਤ੍ਯਾ ਜਬ ਵੁਹ ਬ੍ਯਾਹਨ ਯੋਗ੍ਯ ਹੂਈ ਤੁਬ ਰਾਜਾ ਨੇ ਸਾਤ ਬੈਲ ਅਤਿ ਉੂਚੇ ਭ੍ਯਾਵਨੇ ਬਿਨ ਨਥੇ ਮੰਗਵਾਇ ਯਿਹ ਪ੍ਰਤਿੱਗ੍ਯਾ ਕਰ ਦੇਸ਼ ਮੇਂ ਛੁੜਵਾਇ ਦੀਏ ਕਿ ਜੋ ਇਨ ਸਾਤੋਂ ਬ੍ਰਿਖਭੋਂ ਕੋ, ਏਕ ਬਾਰ ਨਾਥ ਲਾਵੇਗਾ ਉਸੇ ਮੈਂ ਅਪਨੀ ਕੰਨ੍ਯਾ ਬ੍ਯਾਹੂੰਗਾ ਮਹਾਰਾਜ ਵੇ ਸਾਤੋਂ ਬੈਲ ਸਿਰ ਝੁਕਾਏ ਪੂਛੋਂ ਉਠਾਏ ਭੂੰ ਖੋਦ ਖੋਦ ਡਕਾਰਤੇ ਫਿਰੇਂ ਔਰ ਜਿਸੇ ਪਾਵੈਂ ਤਿਸੇ ਹਨੈਂ॥
ਆਗੇ ਯੇਹ ਸਮਾਚਾਰ ਪਾਇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਅਰਜੁਨ ਕੇ ਸਥ ਲੇ ਵਹਾਂ ਗਏ ਔਜਾ ਰਾਜਾ ਨਗਨਜਿਤ ਕੇ ਸਨਮੁਖ ਖੜੇ ਹੂਏ ਇਨਕੋ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਰਾਜਾ ਸਿੰਘਾਸਨ ਸੇ ਉਤਰ ਸਾਸ੍ਟਾਂਗ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰ ਇਨ੍ਹੇਂ ਸਿੰਘਾਸਨ ਪਰ ਬਿਠਾਇ ਚੰਦਨ, ਅੱਛਤ
