੩੧੨
ਧ੍ਯਾਇ ੬੦
ਕੀ ਬਾਤ ਕਹੀ ਕਹਿ ਸੁਨਾਇ ਕੇ ਫਿਰ ਕਹਾ ਮਹਾਰਾਜ ਕਲਪਤਰੁ ਇੰਦ੍ਰ ਤੋ ਦੇਤਾ ਥਾ ਪਰ ਇੰਦ੍ਰਾਣੀ ਨੇ ਦੇਨੇ ਨ ਦੀਆ ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਸ੍ਰੀ ਮੁਰਾਰੀ ਗਰਭ ਪ੍ਰਹਾਰੀ ਨੰਦਨ ਬਨ ਮੇਂ ਆਏ ਰਖਵਾਲੋਂ ਕੋ ਮਾਰ ਭਗਾਯਾ ਕਲਪ ਬ੍ਰਿਛੁ ਕੋ ਉਠਾਇ ਗਰੁੜ ਪਰ ਧਰ ਲੇ ਆਏ ਉਸ ਕਾਲ ਦੇ ਰਖਵਾਲੇ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਹਾਥ ਕੀ ਮਾਰ ਖਾਇ ਭਾਗੇ ਥੇ ਇੰਦ੍ਰ ਕੇ ਪਾਸ ਜਾ ਪੁਕਾਰੇ ਕਲਪਤਰੁ ਕੇ ਲੇ ਜਾਨੇ ਕੇ ਸਮਾਚਾਰ ਪਾਇ ਮਹਾਰਾਜ ਰਾਜਾ ਇੰਦ੍ਰ ਅਤਿ ਕੋਪ ਕਰ ਬੱਜ੍ਰ ਹਾਥ ਮੇਂ ਲੇ ਸਬ ਦੇਵਤਾਓਂ ਕੋ ਬੁਲਾਇ ਐਰਾਵਤ ਹਾਥੀ ਪਰ ਚੜ੍ਹ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਸੇ ਯੁੱਧ ਕਰਨੇ ਕੋ ਉਪਸਥਿਤ ਹੂਆ ਫਿਰ ਨਾਰਦ ਮੁਨਿ ਜੀ ਨੇ ਜਾਇ ਇੰਦ੍ਰ ਸੇ ਕਹਾ ਰਾਜਾ ਤੂੰ ਬੜਾ ਮੂਰਖ ਹੈ ਜੋ ਇਸਤ੍ਰੀ ਕੇ ਕਹੇ ਭਗਵਾਨ ਸੇ ਲੜਨੇ ਕੋ ਉਪਸਥਿਤ ਹੂਆ ਹੈ ਐਸੀ ਬਾਤ ਕਹਿਤੇ ਤੁਝੇ ਲਾਜ ਨਹੀਂ ਆਤੀ ਜੋ ਤੁਝੇ ਲੜਨਾ ਹੀ ਥਾ ਤੋ ਜਬ ਭੋਮਾਸੁਰ ਤੇਰਾ ਛੱਤ੍ਰ ਔ ਅਦਿਤਿ ਕੇ ਕੰਡਲ ਛਿਨਾਇ ਲੇਗਿਆ ਤਬ ਕਯੋਂ ਨ ਲੜਾ ਅਬ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਭੋਮਾਸੁਰ ਕੋ ਮਾਰ ਕੁੰਡਲ ਔਰ ਛੱਤ੍ਰ ਲਾ ਦੀਏ ਤੋ ਤੂੰ ਉਨ੍ਹੀਂ ਸੇ ਲੜਨੇ ਲਗਾ ਜੋ ਤੂੰ ਐਸਾ ਹੀ ਬਲਵਾਨ ਥਾ ਤੋ ਭੋਮਾਸੁਰ ਸੇ ਕ੍ਯੋਂ ਨ ਲੜਾ ਤੂੰ ਵੁਹ ਦਿਨ ਭੂਲ ਗਿਆ ਜੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੇਂ ਜਾਇ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀ ਦੀਨਤਾ ਕਰ ਅਪਨਾ ਅਪਰਾਧ ਖਿਮਾ ਕਰਾਇ ਆਯਾ ਫਿਰ ਉਨੀਂ ਸੇ ਲੜਨੇ ਚਲਾ ਹੈ ਮਹਾਰਾਜ ਨਾਰਦ ਜੀ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਰਾਜਾ ਇੰਦ੍ਰ ਜੋ ਯੁੱਧ ਕਰਨੇ ਕੋ ਉਪਸਥਿਤ ਹੂਆ ਤੋ ਅਛਤਾਇ
