ਧ੍ਯਾਇ ੬੨
੩੨੭
ਹੋਨੇ ਲਗੀ ਪਹਿਲੇ ਰੁਕਮ ਦਸ ਬੇਰ ਜੀਤਾ ਤੋ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਸੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਧਨ ਤੋ ਸਬ ਜੀਤਾ ਅਬ ਕਾਹੇ ਸੇ ਖੇਲੋਗੇ ਇਸਮੇਂ ਰਾਜਾ ਕਲਿੰਗ ਬੜੀ ਬਾਤ ਕਹਿ ਹਸਾ ਯਿਹ ਚਰਿੱਤ੍ਰ ਦੇਖ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਨੀਚਾ ਸਿਰ ਕਰਾ ਸੋਚ ਕਰਨੇ ਲਗੇ ਤਬ ਰਕਮ ਨੇ ਦਸ ਕਰੋੜ ਰੁਪੱਏ ਏਕ ਬਾਰ ਲਗਾਏ ਸੋ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਜੋਂ ਜੀਤ ਕੇ ਉਠਾਏ ਤੋਂ ਸਬ ਰਾਜਾ ਧਾਧਲ ਕਰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਯਿਹ ਰੁਕਮ ਕਾ ਪਾਸਾ ਪੜਾ ਤੁਮ ਕ੍ਯੋਂ ਰੁਪੱਯੇ ਸਮੇਟਤੇ ਹੋ॥
ਚੌ: ਸੁਨ ਬਲਰਾਮ ਫੇਰ ਸਬ ਦੀਨੇ॥ ਅਰਬ ਲਗਾਏ ਪਾਸੇ ਲੀਨੇ
ਫਿਰ ਹਲਧਰ ਜੀਤੇ ਔ ਰੁਕਮ ਹਾਰਾ ਉਸ ਸਮਯ ਭੀ ਰੋਂਗਟੀ ਕਰ ਸਬ ਰਾਜਾਓਂ ਨੇ ਰੁਕਮ ਕੋ ਜਿਤਾਯਾ ਔਰ ਯੋਂ ਕਹਿ ਸੁਨਾਯਾ॥
ਚੌ: ਜੁਵਾ ਖੇਲ ਪਾਸੇ ਕੀ ਸਾਰ॥ ਯਿਹ ਤੁਮ ਜਾਨੋ ਕਹਾ
ਗਵਾਰ॥ ਜੂਆ ਯੁੱਧ ਗਤਿ ਭੂਪਤਿ ਜਾਨੈਂ॥ ਗ੍ਵਾਲਗੋਪ
ਗਊਯਨ ਪਹਿਚਾਨੈਂ॥
ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਕਾ ਕ੍ਰੋਧ ਯੋਂ ਬੜ੍ਹਾ ਕਿ ਜੈਸੇ ਪੂਨੋਂ ਕੋ ਸਮੁੱਦ੍ਰ ਕੀ ਤਰੰਗ ਬੜ੍ਹੇ ਨਿਦਾਨ ਜੋਂ ਤੋਂ ਕਰ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਨੇ ਕ੍ਰੋਧ ਕੋ ਰੋਕਾ ਮਨ ਕੋ ਸਮਝਾਇ ਫਿਰ ਸਾਤ ਅਰਬ ਰੁਪੱਯੇ ਲਗਾਏ ਔਰ ਚੌਪੜ ਖੇਲਨੇ ਲਗੇ ਫਿਰ ਭੀ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਜੀਤੇ ਔ ਸਭੋਂ ਨੇ ਕਪਟ ਕਰ ਰੁਕਮ ਹੀ ਕੋ ਜੀਤਾ ਕਹਾ ਇਸ ਅਨੀਤਿ ਕੇ ਹੋਤੇ ਹੀ ਅਕਾਸ਼ ਸੇ ਯਿਹ ਬਾਣੀ ਹੂਈ ਕਿ ਹਲਧਰ ਜੀਤੇ ਔ ਰਕਮ ਹਾਰਾ ਅਰੇ ਰਾਜਾਓਂ ਤੁਮਨੇ ਕ੍ਯੋਂ
