੩੫੦
ਧ੍ਯਾਇ ੬੩
ਇਤਨੇ ਮੇਂ ਜਾਇ ਕਿਸੀ ਨੇ ਬਾਣਾਸੁਰ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਤੁਮਾਰਾ ਬੈਰੀ ਜਾਗਾ ਬੈਰੀ ਕਾ ਨਾਮ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਬਾਣਾਸੁਰ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰਕੇ ਉਠਾ ਔਰ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਲੇ ਉੂਖਾ ਕੀ ਪੌਲੀ ਮੇਂ ਆਇ ਖੜਾ ਹੂਆ ਔਰ ਲਗਾ ਛਿਪਕਰ ਦੇਖਨੇ ਨਿਦਾਨ ਦੇਖਤੇ ਦੇਖਤੇ॥
ਚੌ: ਬਾਣਾਸੁਰ ਯੋਂ ਕਹੈ ਹਕਾਰ॥ ਕੋ ਹੈ ਰੇ ਤੂੰ ਗੇਹ ਮਝਾਰ
॥ ਧਨ ਤਨ ਬਰਨ ਮਦਨ ਮਨਹਾਰੀ॥ ਕਮਲ ਨੈਨ
ਪੀਤਾਂਬਰ ਧਾਰੀ॥ ਅਰੇ ਚੋਰ ਬਾਹਿਰ ਕਿਨ ਆਵੈਂ॥
ਜਾਨ ਕਹਾਂ ਅਬ ਮੋ ਸੋਂ ਪਾਵੈਂ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਜਬ ਬਾਣਾਸੁਰ ਨੇ ਟੇਰਕੇ ਯੌਂ ਕਹੇ ਬੈਨ, ਤਬ ਉੂਖਾ ਔ ਅਨਿਰੁੱਧ ਸੁਨ ਔਰ ਦੇਖ ਭਏ ਨਿਪਟ ਅਚੈਨ, ਪੁਨਿ ਰਾਜ ਕੰਨ੍ਯਾ ਨੇ ਅਤਿ ਚਿੰਤਾ ਕਰ ਭਯਮਾਨ ਹੋ ਲੰਬੀ ਸਾਂਸ ਲੇ ਕੰਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਅਸੁਰ ਦਲ ਲੇ ਚੜ੍ਹ ਆਯਾ ਅਬ ਤੁਮ ਇਸਕੇ ਹਾਥ ਸੇ ਕੈਸੇ ਬਚੋਗੇ॥
ਦੋਹਰਾ॥ ਤਬਹਿ ਕੋਪ ਅਨਿਰੁੱਧ ਕਹਿ, ਮਤ ਡਰਪੈ ਤੂੰ ਨਾਰਿ
ਸ੍ਯਾਰ ਝੰਡ ਰਾਖ੍ਯਸ ਅਸਰੁ, ਪਲ ਮੇਂ ਡਾਰੋਂ ਮਾਰਿ
ਐਸੇ ਕਹਿ ਅਨਿਰੁੱਧ ਜੀ ਨੇ ਵੇਦ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜ੍ਹ ਏਕ ਸੋ ਆਠ, ਹਾਥ ਕੀ ਸਿਲਾ ਮੰਗਾਇ ਹਾਥ ਮੇਂ ਲੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਦਲ ਮੇਂ ਜਾਇ ਬਾਣਾਸੁਰ ਕੋ ਲਲਕਾਰਾ ਇਨਕੇ ਨਿਕਲਤੇ ਹੀ ਬਾਣਾਸੁਰ ਧਨੁਖ ਚੜ੍ਹਾਇ ਸਬ ਦਲ ਲੇ ਅਨਿਰੁੱਧ ਜੀ ਪਰ ਯੋਂ ਟੂਟਾ ਕਿ ਜੈਸੈ ਮਧੁ ਮਾਖੀਯੋਂ ਕਾ ਝੁੰਡ ਕਿਸੀ ਪੈ ਟੂਟੈ ਜਬ ਅਸੁਰ
