੩੫੨
ਧ੍ਯਾਇ ੬੩
ਮਿਰਯਾਦ ਭੰਗ ਹੋਇਗੀ ਇਸਮੇਂ ਬੰਧੇ ਰਹਿਨਾ ਹੀ ਭਲਾ ਹੈ ਔ ਬਾਣਾਸੁਰ ਯਿਹ ਕਹਿ ਰਹਾਥਾ ਕਿ ਅਰੇ ਲੜਕੇ ਮੈਂ ਤੁਝੇ ਅਬ ਮਾਰਤਾ ਹੂੰ ਜੋ ਕੋਈ ਤੇਰਾ ਸਹਾਇਕ ਹੋਇ ਤੋ ਤੂੰ ਬੁਲਾ ਇਸ ਬੀਚ ਉੂਖਾ ਨੇ ਪਿਯ ਕੀ ਯਿਹ ਦਸ਼ਾ ਸੁਨ ਚਿੱਤ੍ਰਰੇਖਾ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਸਖੀ ਧਿਕਾਰ ਹੈ ਮੇਰੇ ਜੀਵਨੇ ਕੋ ਜੋ ਪਤਿ ਮੇਰਾ ਦੁਖ ਮੇਂ ਰਹੇ ਔ ਮੈਂ ਸੁਖ ਸੇ ਖਾਊਂ ਪੀਉੂਂ ਔਰ ਸੋਊਂ ਚਿੱਤ੍ਰਰੇਖਾ ਬੋਲੀ ਸਖੀ ਤੂੰ ਕੁਛ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰੈ ਤੇਰੇ ਪਤਿ ਕਾ ਕੋਈ ਕੁਛ ਨ ਕਰ ਸਕੇਗਾ ਨਿਸਚਿੰਤ ਰਹੁ ਅਭੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਔ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਸਭ ਯਦੁਬੰਸੀਯੋਂ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇ ਚੜ੍ਹ ਆਵੇਂਗੇ ਔ ਅਸੁਰੁ ਦਲ ਕੋ ਸੰਘਾਰ ਤੁਝ ਸਮੇਤ ਅਨਿਰੁਧ ਕੋ ਛੁੜਾਇ ਲੇ ਜਾਵੈਂਗੇ ਉਨਕੀ ਯਿਹੀ ਰੀਤਿ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਰਾਜਾ ਕੇ ਸੁੰਦਰੀ ਕੰਨ੍ਯਾ ਸੁਨਤੇ ਹੈ ਵਹਾਂ ਸੇ ਬਲ ਛਲ ਕਰ ਜੈਸੇ ਬਨੇ ਤੈਸੇ ਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਉਨਹੀਂ ਕਾ ਯਿਹ ਪੋਤਾ ਹੈ ਜੋ ਕੁੰਡਨਪੁਰ ਨੇ ਰਾਜਾ ਭੀਖਮਕ ਕੀ ਬੇਟੀ ਰੁਕਮਣੀ ਕੋ ਮਹਾਂਬਲੀ ਬੜੇ ਪ੍ਰਤਾਪੀ ਰਾਜਾ ਸਿਸੁਪਾਲ ਔ ਜਰਾਸੰਧ ਨੇ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਕਰ ਲੇ ਗਏ ਥੇ ਤੈਸੇ ਹੀ ਅਬ ਤੁਝੇ ਲੇ ਜਾਏਂਗੇ ਤੂੰ ਕਿਸੀ ਭਾਂਤ ਕੀ ਭਾਵਨਾ ਮਤ ਕਰ ਉੂਖਾ ਬੋਲੀ ਸਖੀ ਯਿਹ ਦੁਖ ਮੁਝਸੇ ਸਹਾ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ॥
ਚੌ: ਨਾਗਫਾਸ ਬਾਂਧੇ ਪਿਯ ਹਰੀ॥ ਦਹੈ ਗਾਤ ਜ੍ਵਾਲਾ ਬਿਖ
ਭਰੀ॥ ਹੌਂ ਕੈਸੇ ਸੋਉੂਂ ਸੁਖ ਸੈਨਾ॥ ਪਿਯ ਦੁਖ ਕੈਸੇ ਦੇਖੂੰ
ਨਯਨਾ॥ ਪ੍ਰੀਤਮ ਬਿਪਤਿ ਪਰੇ ਕ੍ਯੋਂ ਜੀਊਂ॥ ਭੋਜਨ
ਕਰੋਂ ਨ ਪਾਨੀ ਪੀਊਂ॥ ਬਰ ਬਧ ਅਬ ਬਾਣਾਸੁਰ
