ਧ੍ਯਾਇ ੬੪
੩੫੯
ਲਾਲ ਲਾਲ ਲੋਚਨ ਕਰ ਅਤਿ ਭਯੰਕਰ ਭੇਖ ਮਹਾਂ ਕਾਲ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਬਨਾਏ ਇਸ ਰੀਤਿ ਸੇ ਬਜਾਤੇ ਗਾਤੇ ਸੈਨਾ ਕੋ ਨਚਾਤੇ ਥੇ ਕਿ ਵੁਹ ਰੂਪ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਬਨਿ ਆਵੈ ਕਹਿਨੇ ਮੇਂ ਨ ਆਵੈ ਨਿਦਾਨ ਕਿਤਨੀ ਏਕ ਬੇਰ ਮੇਂ ਸ਼ਿਵਜੀ ਅਪਨੀ ਸੈਨਾ ਲੀਏ ਵਹਾਂ ਪਹੁੰਚੇ ਕਿ ਜਹਾਂ ਸਬ ਅਸੁਰ ਦਲ ਲੀਏ ਬਾਨਾਸੁਰ ਖੜਾ ਥਾ ਹਰਿ ਕੋ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਬਾਣਾਸੁਰ ਹਰਖ ਕੇ ਬੋਲਾ ਕਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸਿੰਧੁ ਆਪ ਬਿਨ ਕੌਨ ਇਸ ਸਮਯ ਮੇਰੀ ਸੁਧਿ ਲੇ॥
ਚੌ: ਤੇਜ ਤੁਮਾਰੋ ਇਨਕੋ ਦਹੈ॥ ਯਾਦਵ ਕੁਲ ਅਬ ਕੈਸੇ ਰਹੈ
ਯੋਂ ਸਨਾਇ ਫਿਰ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਇਸ ਸਮਯ ਧਰਮ ਯੁੱਧ ਕਰੋ ਔਰ ਏਕ ਏਕ ਕੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋ ਏਕ ਏਕ ਲੜੋ ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਜੋ ਬਾਣਾਸੁਰ ਕੇ ਮੁਖ ਸੇ ਨਿਕਲੀ ਤੋਂ ਇਧਰ ਅਸੁਰ ਦਲ ਲੜਨੇ ਕੋ ਚਲ ਕਰ ਖੜਾ ਹੂਆ ਔਰ ਉਧਰ ਯਦਬੰਸੀ ਆ ਉਪਸਥਿਤ ਹੂਏ ਦੋਨੋਂ ਓਰ ਜੁਝਾਉੂ ਬਾਜਨੇ ਲਗੇ ਸੂਰ, ਬੀਰ, ਰਾਵਤ, ਯੋਧਾ, ਧੀਰ, ਅਸ੍ਵ, ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਸਾਜਨੇ ਲਗੇ ਔਰ ਅਧੀਰ, ਨਪੁੰਸਕ, ਕਾਇਰ, ਖੇਤ ਛੋੜ ਛੋੜ ਜੀ ਲੇ ਲੇ ਭਾਗਨੇ॥
ਉਸ ਕਾਲ ਮਹਾਂ ਕਾਲ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸ਼ਿਵਜੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਸਨਮੁਖ ਹੂਏ ਬਾਣਾਸੁਰ ਬਲਰਾਮ ਜੀਕੇ ਸੋਹੀਂ ਹੂਆ ਸਕੰਧ ਪ੍ਰਦ੍ਯੁਮਨ ਸੇ ਭਿੜਾ ਔਰ ਇਸੀ ਭਾਂਤ ਏਕ ਏਕ ਸੇ ਜੁਟ ਗਿਯਾ ਔਰ ਲਗਾ ਦੋਨੋਂ ਓਰ ਸੇ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਚਲਨੇ ਉਧਰ ਧਨੁਖ ਪਿਨਾਕ ਮਹਾਂਦੇਵ ਜੀ ਕੇ ਹਾਥ, ਇਧਰ ਸਾਰੰਗ ਧਨੁਖ ਲੀਏ ਯਦੁਨਾਥ,
