੩੭੬
ਧ੍ਯਾਇ ੬੦
ਤੁਮਨੇ ਯਿਹ ਬਚਨ ਦੀਆ ਥਾ ਕਿ ਹਮ ਸ਼ੀਘਰ ਹੀ ਆਇ ਮਿਲੈ ਗੇ ਸੋ ਵਹਾਂ ਨ ਜਾਇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਮੇਂ ਆਇ ਬਸੇ ਵੇ ਹਮਾਰੀ ਸੁਰਤ ਕਰਤੇ ਹੋਂਗੇ ਜੋ ਆਪ ਆਗ੍ਯਾ ਕਰੈਂ ਤੋ ਹਮ ਯਨਮਭੂਮਿ ਦੇਖ ਆਵੈਂ ਔਰ ਉਨਕਾ ਸਮਾਧਾਨ ਕਰ ਆਵੈਂ ਪ੍ਰਭੁ ਬੋਲੇ ਕਿ ਅੱਛਾ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਸਬ ਸੇ ਵਿਦਾ ਹੋ ਹਲ ਮੂਸਲ ਲੇ ਰਥ ਪਰ ਚੜ੍ਹ ਸਿਧਾਰੇ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਜਿਸ ਪੁਰੀ ਨਗਰ ਗਾਂਵ ਮੇਂ ਜਾਤੇ ਥੇ ਤਹਾਂ ਕੇ ਰਾਜਾ ਆਗੇ ਬੜ੍ਹ ਅਤਿ ਸਿਸ੍ਟਾਚਾਰ ਕਰ ਇਨੇਂ ਲੇ ਜਾਤੇ ਥੇ ਔਰ ਏਕ ਏਕ ਕਾ ਸਮਾਧਾਨ ਕਰਤੇ ਜਾਤੇ ਥੇ ਕਿਤਨੇ ਏਕ ਦਿਨ ਮੇਂ ਚਲੇ ਚਲੇ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਅਵਿੰਤਕਾ ਪੁਰੀ ਪਹੁੰਚੇ॥
ਚੌ: ਵਿੱਦ੍ਯਾ ਗੁਰੁ ਕੋ ਕੀਯੋ ਪ੍ਰਣਾਮ॥ ਦਿਨ ਦਸ ਤਹਾਂ
ਰਹੇ ਬਲਰਾਮ॥
ਆਗੇ ਗੁਰੂ ਸੇ ਬਿਦਾ ਹੋ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਚਲੇ ਚਲੇ ਗੋਕੁਲ ਮੇਂ ਪਧਾਰੇ ਤੋ ਦੇਖਤੇ ਕ੍ਯਾ ਹੈਂ ਕਿ ਬਨ ਮੇਂ ਚਾਰੋਂ ਓਰ ਗਾਏਂ ਮੁੰਹ ਬਾਏ ਬਿਨ ਤ੍ਰਿਣ ਖਾਏ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਕੀ ਸੁਰਤ ਕੀਏ ਬਾਂਸੁਰੀ ਕੀ ਤਾਨ ਮੇਂ ਮਨ ਦੀਏ ਰਾਂਭਤੀ ਹੋਂਕਤੀ ਫਿਰਤੀ ਹੈਂ ਤਿਨਕੇ ਪੀਛੇ ਪੀਛੇ ਗ੍ਵਾਲਬਾਲ ਹਰਿ ਯਸ਼ ਗਾਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਚਲੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਜਿਧਰ ਤਿਧਰ ਨਗਰ ਨਿਵਾਸੀ ਲੋਗ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਚਰਿੱਤ੍ਰ ਔਰ ਲੀਲ੍ਹਾ ਬਖਾਨ ਰਹੇ ਹੈਂ ਮਹਾਰਾਜ ਜਨਮ ਭੂਮਿ ਮੇਂ ਜਾਇ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸ਼ੀਓਂ ਔਰ ਗਾਓਂ ਕੀ ਯਿਹ ਅਵਸਥਾ ਦੇਖ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕਰੁਣਾ ਕਰ ਨਯਨੋਂ ਮੇਂ ਨੀਰ ਭਰ ਲਾਏ
