੩੯੦
ਧ੍ਯਾਇ ੬੮
ਹਮਾਰੇ ਬਸਤ੍ਰੋਂ ਪਰ ਮਲ ਮੂਤ੍ਰ ਕਰ ਰਹਾ ਹੈ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਸਰੋਵਰ ਸੇ ਨਿਕਲ ਜ੍ਯੋਂ ਹੰਸ ਕੇ ਢੇਲ ਚਲਾਯਾ ਤ੍ਯੋਂ ਵੁਹ ਇਨਕੋ ਮਤਵਾਲਾ ਜਾਨ ਮਹਾਂ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰ ਕਿਲਕਾਰੀ ਮਾਰ ਨੀਚੇ ਆਯਾ ਆਤੇ ਹੀ ਉਸਨੇ ਮਦਿਰਾ ਕਾ ਭਰਾ ਘੜਾ ਜੋ ਤੀਰ ਪਰ ਧਰਾ ਥਾ ਸੋ ਰੁੜ੍ਹਾਇ ਦੀਆ ਔ ਸਾਰੇ ਚੀਰ ਫਾੜ ਲੀਰ ਲੀਰ ਕਰ ਡਾਲੇ ਤਬ ਤੋ ਕੋ ਕ੍ਰੋਧ ਕਰ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਨੇ ਹਲ ਮੂਸਲ ਸੰਭਾਲਾ ਔ ਵੁਹ ਭੀ ਪਰਬਤ ਸਮ ਹੋ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਸੋਹੀਂ ਯੁੱਧ ਕਰਨੇ ਆਦਿ ਉਪਸਥਿਤ ਹੂਆ ਇਧਰ ਸੇ ਵੇ ਹਲ ਮੂਸਲ ਚਲਾਤੇ ਥੇ ਔ ਉਧਰ ਸੇ ਵੁਹ ਪੇੜ ਪਰਬਤ॥
ਚੌ: ਮਹਾਂ ਯੁੱਧ ਦੋਊ ਮਿਲ ਕਰੇਂ॥ ਨੈਕੁ ਨ ਕਹੂੰ ਠੌਰਤੇ ਟਰੇਂ
ਮਹਾਰਾਜ ਯੇਹ ਤੋਂ ਦੋਨੋਂ ਬਲੀ ਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੀ ਘਾਤੇਂ ਬਾਤੇਂ ਕਰ ਨਿਧੜਕ ਲੜਕੇ ਥੇ ਪਰ ਦੇਖਨੇ ਵਾਲੋਂ ਕੇ ਮਾਰੇ ਭਯ ਕੇ ਪ੍ਰਾਣ ਹੀ ਨਿਕਲਤੇ ਥੇ ਨਿਦਾਨ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਸਬ ਕੋ ਦੁਖਿਤ ਜਾਨ ਦ੍ਵਬਿਦ ਕੋ ਮਾਰ ਗਿਰਾਯਾ ਉਸਕੇ ਮਰਤੇ ਹੀ ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਸਭ ਕੇ ਜੀ ਕੋ ਆਨੰਦ ਹੂਆ ਔ ਦੁਖ ਧੁੰਦ ਗਿਯਾ॥
ਚੌ: ਫੂਲੇ ਦੇਵ ਪੁਸ਼ਪ ਬਰਖਾਵੈਂ॥ ਜੈ ਜੈ ਕਰ ਹਲਧ੍ਰਹਿ ਸੁਨਾਵੈਂ
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਤ੍ਰੇਤਾ ਯੁਗ ਸੇ ਵੋਹ ਬੰਦਰ ਹੀ ਥਾ ਤਿਸੇ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਮਾਰ ਉਧਾਰ ਕੀਆ ਆਗੇ ਬਲਰਾਮ ਸੁਖਧਾਮ ਸਬ ਕੋ ਸੁਖ ਦ ਵਹਾਂ ਸੇ ਸਾਥ ਲੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾਪੁਰੀ ਮੇਂ ਆਏ ਔ ਦ੍ਵਬਿਦ ਕੇ ਮਾਰਨ ਕਾ ਸਮਾਚਾਰ ਸਾਰੇ ਯਦੁਬੰਸੀਯੋਂ ਕੋ ਸੁਨਾਯਾ॥
