੪੧੦
ਧ੍ਯਾਇ ੭੩
ਧਰਮਾਵਤਾਰ ਸਬ ਦੇਸ਼ ਕੇ ਨਰੇਸ ਤੋ ਆਏ ਪਰ ਅਬ ਏਕ ਮਗਧ ਦੇਸ਼ ਕਾ ਰਾਜਾ ਜਰਾਸਿੰਧ ਹੀ ਆਪ ਕੇ ਬਸ ਨਹੀਂ ਔਰ ਜਬ ਤਕ ਵੁਹ ਬਸ ਨ ਹੋਇਗਾ ਤਬ ਤਕ ਯੱਗ੍ਯ ਭੀ ਕਰਨਾ ਸਫਲ ਨ ਹੋਗਾ ਮਹਾਰਾਜ ਬਿਹਦ੍ਰਥ ਕਾ ਬੇਟਾ ਮਹਾਂ ਬਲੀ ਬੜਾ ਪ੍ਰਤਾਪੀ ਔ ਅਤਿ ਦਾਨੀ ਧਰਮਾਤਮਾ ਹੈ ਹਰ ਕਿਸੀ ਕੀ ਸਾਮਰਥ ਨਹੀਂ ਜੋ ਉਸਕਾ ਸਾਮਨਾ ਕਰੇ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨ ਜੋ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਉਦਾਸ ਹੂਏ ਤ੍ਯੋਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਆਪ ਕਿਸੀ ਬਾਤ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਨ ਕੀਜੈ ਭਾਈ ਭੀਮ ਅਰਜੁਨ ਸਮੇਤ ਹਮੇਂ ਆਗ੍ਯਾ ਦੀਜੈ ਕੈ ਤੌ ਬਲ ਛਲ ਕਰ ਹਮ ਉਸੇ ਪਕੜ ਲਾਵੈਂ ਕੈ ਮਾਰ ਆਵੈਂ ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਰਾਜਾ ਯੁਧਿਸ਼੍ਟਰ ਨੇ ਦੋਨੋਂ ਭਾਈਯੋਂ ਕੋ ਆਗ੍ਯਾ ਦੀ ਤਬ ਹਰਿ ਨੇ ਉਨ ਦੋਨੋਂ ਕੋ ਅਪਨੇ ਸਾਥ ਲੇ ਮਗਧ ਦੇਸ਼ ਕੀ ਬਾਟ ਲੀ ਆਗੇ ਜਾਇ ਪੰਥ ਮੇਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਅਰਜੁਨ ਔ ਭੀਮ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ॥
ਚੌ: ਵਿੱਪ੍ਰ ਰੂਪ ਹ੍ਵੈ ਪਗ ਧਾਰੀਏ॥ ਛਲ ਬਲ ਕਰ ਬੈਰੀ ਮਾਰੀਏ
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਕਹਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਨੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕਾ ਭੇਖ ਕੀਆ ਉਨ ਕੇ ਸਾਥ ਭੀਮ ਅਰਜੁਨ ਨੇ ਭੀ ਵਿੱਪ੍ਰ ਭੇਖ ਲੀਆ ਤੀਨੋਂ ਤ੍ਰਿਪੁੰਡ੍ਰ ਦੀਏ ਪੁਸਤਕ ਕਾਂਖ ਮੇਂ ਲੀਏ ਅਤਿ ਉੱਜਲ ਸ੍ਵਰੂਪ ਬਨ ਠਨ ਕਰ ਐਸੇ ਚਲੇ ਕਿ ਜੈਸੇ ਤੀਨੋਂ ਗੁਣ ਸਤੋ ਰਜ, ਤਮ, ਦੇਹ ਧਰੇ ਜਾਤੇ ਹੋਇਕੈ ਤੀਨੋਂ ਕਾਲ ਨਿਦਾਨ ਕਿਤਨੇ ਇਕ ਦਿਨੋਂ ਮੇਂ ਚਲੇ ਚਲੇ ਯੇਹ ਮਗਧ ਦੇਸ਼ ਮੇਂ ਪਹੁੰਚੇ
