ਧ੍ਯਾਇ ੭੭
੪੩੯
ਰਿਪੁ ਸਾਲਵ ਬਸੁਦੇਵ ਕੋ, ਪਕਰੇ ਲੀਨੇ ਜਾਇ
ਮਹਾਰਾਜ ਵੁਹ ਅਸੁਰ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਸੁਨਾਇ ਵਹਾਂ ਸੇ ਜਾਇ ਮਾਯਾ ਕਾ ਬਸੁਦੇਵ ਬਨਾਇ ਬਾਂਧ ਲਾਇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਕੇ ਸੋਹੀਂ ਆਨ ਬੋਲਾ ਰੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇਖ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਪਿਤਾ ਕੋ ਬਾਂਧ ਲਾਯਾ ਔ ਅਬ ਇਸਕਾ ਸਿਰ ਕਾਟਸਬ ਯਦੁਬੰਸਿਯੋਂ ਕੋ ਮਾਰ ਸਮੁੱਦ੍ਰ ਮੇਂ ਪਾ ਦੂੰਗਾ ਪੀਛੇ ਤੁਝੇ ਮਾਰ ਏਕ ਖ੍ਯਤ੍ਰ ਰਾਜ ਕਰੂੰਗਾ, ਮਹਾਰਾਜ ਐਸੇ ਕਹਿ ਉਸਨੇ ਮਾਯਾ ਕੇ ਬਸੁਦੇਵਕਾ ਸਿਰ ਪਛਾੜ ਕੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕੇ ਦੇਖਕੇ ਕਾਟ ਡਾਲਾ ਔਰ ਬਰਛੀ ਕੇ ਫਲ ਪਰ ਰਖ ਸਬ ਕੋ ਦਿਖਾਯਾ ਯਿਹ ਮਾਯਾ ਚਰਿੱਤ੍ਰ ਦੇਖ ਪਹਿਲੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭੁ ਕੋ ਮੂਰਛਾ ਆਈ ਪੁਨਿ ਦੇਹ ਸੰਭਾਲ ਮਨ ਹੀ ਮਨਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਕਿ ਯਿਹ ਕ੍ਯੋਂ ਕਰ ਹੂਆ ਜੋ ਯਿਹ ਬਸੁਦੇਵ ਜੀ ਕੋ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਕੇ ਰਹਿਤੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਸੇ ਪਕੜ ਲਾਯਾ ਕ੍ਯਾ ਯਿਹ ਉਨਸੇ ਭੀ ਬਲੀ ਹੈ ਜੋ ਉਨਕੇ ਸਨਮੁਖ ਸੇ ਬਸੁਦੇਵ ਜੀ ਕੋ ਲੇ ਨਿਕਲ ਆਯਾ
ਮਹਾਰਾਜ ਇਸੀ ਭਾਂਤਿ ਕੀ ਅਨੇਕ ਅਨੇਕ ਬਾਤੇਂ ਕਿਤਨੀ ਇਕ ਬੇਰ ਲਗ ਆਸੁਰੀ ਮਾਯਾ ਮੇਂ ਆਇ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਕੀ ਮਹਾਂ ਭਾਵਤ ਰਹੇ ਨਿਦਾਨ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰ ਹਰਿ ਨੇ ਦੇਖਾ ਤੋ ਸਬ ਆਸੁਰੀ ਮਾਯਾ ਮੇਂ ਬਸ ਛਾਯਾ ਕਾ ਭੇਦ ਪਾਯਾ ਤਬ ਤੋਂ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਨੇ ਉਸੇ ਲਲਕਾਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀ ਲਲਕਾਰ ਸੁਨ ਵੁਹ ਆਕਾਸ਼ ਕੋ ਗਿਯਾ ਔ ਲਗਾ ਵਹਾਂ ਸੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪਰ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਚਲਾਨੇ ਇਸ ਬੀਚ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਜੀ ਨੇ ਕਈ ਇਕ ਬਾਣ ਐਸੇ ਮਾਰੇ ਕਿ ਵਹ ਰਥ ਸਮੇਤ ਸਮੁੱਦ੍ਰ ਮੇਂ ਗਿਰਾ ਗਿਰਤੇ ਹੀ ਸਾਲਬ ਗਦਾ ਲੇ
