੪੫੦
ਧ੍ਯਾਇ ੮o
ਰਹੇ ਹੈਂ ਠਾਂਵ ਠਾਂਵ ਅਥਾਈਯੋਂ ਮੇਂ ਯਦੁਬੰਸੀ ਇੰਦ੍ਰ ਕੀ ਸੀ ਸਭਾ ਕੀਏ ਬੈਠੇ ਹੈਂ ਹਾਟ ਬਾਟ ਚੌਹਟੋਂ ਮੇਂ ਨਾਨਾ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੀ ਬਸਤੁ ਬਿਕ ਰਹੀ ਹੈਂ ਘਰ ਘਰ ਜਿਧਰ ਤਿਧਰ ਗਾਨ ਦਾਨ ਹਰਿ ਭਜਨ ਔ ਪ੍ਰਭੁ ਕਾ ਯਸ਼ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ ਔ ਸਾਰੇ ਨਗਰ ਨਿਵਾਸੀ ਮਹਾਂ ਅਨੰਦ ਮੇਂ ਹੈਂ, ਮਹਾਰਾਜ ਯਿਹ ਚਰਿੱਤ੍ਰ ਦੇਖਤਾ ਦੇਖਤਾ ਔ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਕਾ ਮੰਦਿਰ ਪੂਛਤਾ ਸੁਦਾਮਾ ਜਾਇ ਪ੍ਰਭੁ ਕੀ ਸਿੰਘ ਪੌਰ ਪਰ ਖੜਾ ਹੂਆ ਇਸਨੇਂ ਕਿਸੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਡਰਤੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਕਹਾਂ ਬਿਰਾਜਤੇ ਹੈਂ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਦੇਵਤਾ ਆਪ ਮੰਦਿਰ ਭੀਤਰ ਜਾਓ ਸਨਮੁਖ ਹੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਰਤਨ ਸਿੰਘਸਨ ਪਰ ਬੈਠੇ ਹੈਂ॥
ਮਹਾਰਾਜ ਇਤਨਾ ਬਚਨ ਸੁਨ ਸੁਦਾਮਾ ਜੋ ਭੀਤਰ ਗਿਆ ਤੋ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚੰਦ ਸਿੰਘਾਸਨ ਸੇ ਉਤਰ ਆਗੂ ਬੜ੍ਹ ਭੇਂਟ ਕਰ ਅਤਿ ਪ੍ਯਾਰ ਸੇ ਹਾਥ ਪਕੜ ਉਸੇ ਲੇਗਏ ਪੁਨਿ ਸਿੰਘਾਸਨ ਪਰ ਬਿਠਾਇ ਪਾਂਵ ਧੋਏ ਚਰਣਾਮ੍ਰਿਤ ਲੀਆ ਆਗੇ ਚੰਦਨ ਅੱਖ੍ਯਤ ਲਗਾਇ ਪੁਸ਼ਪ ਚੜ੍ਹਾਇ ਧੂਪ ਦੀਪ ਕਰ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਸੁਦਾਮਾ ਕੀ ਪੂਜਾ ਕੀ॥
ਚੌ: ਇਤਨੀ ਕਰਕੇ ਜੋਰੇ ਹਾਥ॥ ਕੁਸ਼ਲ ਖ੍ਯੇਮ ਪੂਛਤ ਯਦੁਨਾਥ
ਇਤਨੀ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਸਮੇਤ ਆਠੋਂ ਪਟਰਾਨੀਯਾਂ ਔ ਸੋਲਾਂ ਸਹੱਸ੍ਰ ਏਕ ਸੌ ਰਾਨੀਆ ਔਰ ਯਦੁ ਬੰਸੀ ਜੋ ਉਸ ਸਮਯ ਵਹਾਂ ਥੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਯੋਂ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਕਿ ਇਸ ਦਰਿੱਦ੍ਰੀ ਦੁਰਬਲ ਮਲੀਨ ਵਸਤ੍ਰ ਹੀਣ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਨੇ ਐਸਾ ਕ੍ਯਾ ਅਗਲੇ
