ਧ੍ਯਾਇ ੮੨
੪੫੫
ਠਗਤੀ ਹੈ ਔਰ ਠਗੇਗੀ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਮੁਝੇ ਦੀ ਔ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਨ ਕੀ ਮੈਨੇ ਉਨਸੇ ਕਬ ਮਾਂਗੀ ਥੀ ਜੋ ਉਨੋਂ ਨੇ ਮੁਝੇ ਦੀ ਇਸੀ ਸੇ ਮੇਰਾ ਚਿੱਤ ਉਦਾਸ ਹੈ ਬ੍ਰਾਹਮਣੀ ਬੋਲੀ ਸ੍ਵਾਮੀ ਤੁਮਨੇ ਤੋ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਜੀ ਸੇ ਕੁਛ ਨ ਮਾਂਗਾ ਥਾ ਪਰ ਵੇ ਅੰਤਰਯਾਮੀ ਘਟ ਘਟ ਕੀ ਜਾਨਤੇ ਹੈਂ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕੀ ਧਨ ਕੀ ਬਾਸਨਾ ਥੀ ਪ੍ਰਭੁ ਨੇ ਪੂਰੀ ਕੀ ਤੁਮ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੇਂ ਔਰ ਕੁਛ ਮਤ ਸਮਝੋ, ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਸੁਨਾਇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਰਾਜਾ ਪਰੀਖ੍ਯਤ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਇਸ ਪ੍ਰਸੰਗ ਕੋ ਜੋ ਸਦਾ ਸੁਨੇ ਸੁਨਾਵੇਗਾ ਸੋ ਜਨ ਜਗਤ ਮੇਂ ਆਇ ਦੁਖ ਕਭੀ ਨ ਪਾਵੇਗਾ
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਲਾਲ ਕ੍ਰਿਤੇ ਪ੍ਰੇਮ ਸਾਗਰੇ ਸੁਦਾਮਾ ਦਰਿੱਦ੍ਰ
ਗਮਨੋ ਨਾਮੈਕਾਸੀਤਿਤਮੋ ਧ੍ਯਾਇ ੮੧
ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਰਾਜਾ ਅਬ ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਕੁਰਖ੍ਯੇਤ੍ਰ ਜਾਨੇ ਕੀ ਕਥਾ ਕਹਿਤਾ ਹੂੰ ਤੁਮ ਚਿੱਤ ਦੇ ਸੁਨੋ ਕਿ ਜੈਸੇ ਦ੍ਵਾਰਕਾ ਮੈਂ ਸਬ ਯਦੁਬੰਸੀਯੋਂ ਕੇ ਸਾਥ ਲੇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਔ ਬਲਰਾਮ ਜੀ ਸੂਰਯ ਗ੍ਰਹਿਣ ਨ੍ਹਾਨੇ ਕੁਰਖ੍ਯਤ੍ਰ ਗਏ, ਰਾਜਾ ਨੇ ਕਹਾ ਮਹਾਰਾਜ ਆਪ ਕਹੀਏ ਮੈਂ ਮਨ ਦੇ ਸੁਨਤਾ ਹੂੰ ਪੁਨਿ ਸ੍ਰੀ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਏਕ ਸਮਯ ਸੂਰਯ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੇ ਸਮਾਚਾਰ ਪਾਇ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨਚੰਦ੍ਰ ਔ ਬਲਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਕੇ ਪਾਸ ਜਾਇ ਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਬਹੁਤ ਦਿਨ ਪੀਛੇ ਸੂਰਯ ਗ੍ਰਹਿਣ ਆਯਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਪਰਬ ਕੋ ਕੁਰਖ੍ਯੇਤ੍ਰ ਮੇਂ ਚਲ ਕਰ ਕੀਜੇ ਤੋਂ ਬੜਾ ਪੁੰਨ ਹੋਇ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਮੇਂ ਲਿਖਾ ਹੈ ਕਿ
