________________
੧੪ . ਪੰਚ ਤੱਕ ਮਹਾਤਮਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਭੂਤ ਪੁਭ ਨਾਰੀ ਸੁਹਿਦ ਪਿਤਾ ਆਦਿ ਜੋ ਲੋਇ ॥ ਸਿਰ ਸ਼ਤ੍ਰ ਬਨ ਜਾਂਹਿ ਜਬ ਹਨੇ ਦੋਸ ਨਹਿ ਹੋਇ ॥੪੮॥} - ਤਥਾ ਕੁੰਡਲੀਅਛੰਦ ॥ ਰਾਜਾ ਹੋਵੇ ਯਾ ਯੁਤ ਲਾਜ ਰਹਿਤ ਜੋ , ਨਾਰ ॥ ਹੈ ਬਸੀਠ ਕਿਕੂਲ ਜੋ ਇਨ ਸੇ ਭਜ ਦੇ ਪਿਆਰ ॥ ਇਨ ਸੇ ਭਜ ਦੇ ਪਯਾਰ ਸਰਬਾਂਭਖ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਤੜਾਗੋ ॥ ਅਧਿਕਾਰੀ ਹੰਕਾਰ ਯੁਕਤ ਤੇ ਤੁਮ ਭਾਗੋ ॥ ਕਹਿ ਸ਼ਿਵਨਾਥ ਵਿਚਾਰਨ ਇਨ ਤੇ ਸਰ ਹੈ ਕਾਜਾ। ਨਹਿ ਜਾਨੇ ਉਪਕਾਰ ਕਿਸੇ ਤਜ ਨਿਰਦਯ ਰਾਜਾ ॥ ੪੭੯॥ ਪੁਨਾਂ ਕਬਿੱਤ ॥ ਸਾਚੀ ਕਹੀਂ ਝੂਠੀ ਕਹੀਂ ਪਰੁਖ ਬਚਨ ਕਹੀਂ ਕਹੀਂ ਪਿਯ ਵਾਦਨੀ ਜੋ ਹਮਨੇ ਨਿਹਾਰੀ ਹੈ॥ ਕਹੀਂ ਕੋਟ ਹਿੰਸਾ ਕਰੇ ਕਹੀਂ ਦਯਾ ਮਨ ਧਰੇ ਕਹੀਂ ਧਨ ਹਰੇ ਕਹੀਂ ਦੇਤ ਦਾਨ ਭਾਰੀ ਹੈ ॥ਧਨ ਕੋ ਇਕ ਕਹੀਂ ਕਰੇ ਬੜੇ ਖੇਦ ਸਾਥ ਕਹੀਂ ਧਨ ਖਰਚ ਮੈਂ ਸੋਚ ਨਾ ਬਿਚਾਰੀ ਹੈ ॥ ਐਸੀ ਨੂ੫ ਨੀਤਿ ਨਹੀਂ ਰਹੈ ਏਕ ਗੇਲਿ ਵਾਰ ਯੋਖਿਤ ਜਿਉਂ ਵਿਪਰੀਤ ਬਹੁ ਰੂਪ ਧਾਰੀ ਹੈ ॥੪to ਪੁਨਾ ਦੋਹਰਾ ॥ ਬਿਨ ਉਪ ਕੇ ਕੀਏ ਬੱਡਾ ਨ ਪੂਜਾ ਪਾਇ ।' ਨਹੀਂ ਗਰੁਲ ਕੋਊ ਪੂਜਤਾ ਨਾਗ ਪੂਜਤੇ ਧਾਇ ॥੩੮੧॥ ਤਥਾ-ਬਿਨ ਸੋਚੇ ਕੋ ਸੋਚ ਹੈਂ ਕਹਿ ਪੰਡਿਤ ਕੀ ਬਾਤ ॥ ਜੀਵਤ ਅਰ ਮਾਨ ਕੋ ਬੁਧਿਜਨ ਨਹਿ ਸੋਚਾਤ ॥੪੮੨॥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਮਝਾਯਾ ਹੋਯਾ ਪਿੰਗਲਕ ਸੰਜੀਵਕ ਦੇ ਸੋਗ ਨੂੰ ਛਡਕੇ ਦਮਨਕ ਦੇ ਵਜੀਰੀ ਨਾਲ ਰਾਜ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਪੰਡਿਤ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਸ਼ਰਮਣਾ ਨਿਰਮਿਤਸਯ ਪੰਚਭੰਸਰ ਭਾਖਾ ਅਨੁਵਾਦੇ ਪੰਡਿਤ , ਯੋਗੀ ਸ਼ਿਵਨਾਥ ਵਿਸਾਰਦ ਵਿਰਚਿਤੇ ਮਿ ਵੇਦ ਨਾਮ ਪ੍ਰਥਮ ਭੰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧॥ 4}r Ka 13 k : : : : : Punjabi Sah!t Academy Digitized by: Panjab Digital Library
