________________
8 ਪੰਚ ਖੰਡ ਸਰਬ ਕਾਲ ਮੇਂ ਮਿ ਹੈ ਸੋਈ ਮਿੱਤ੍ਰ ਨਿਰਧਾਰ li੧ ੨੬॥ ਮਿਤ੍ਰ ਪਰੀਛਿਆ ਚਿਹਨ ਯਹ ਪੰਡਿਤ ਕਹੇ ਬਿਚਾਰ । ਯਥਾ ਹਵਨ ਮੇਂ ਅਗਨਿ ਕੋ ਪਰਖ ਲੇਤ ਨਿਰਧਾ॥੧੧॥ ਤਥਾ-ਜੋ ਆਪਦ ਮੈਂ ਮਿਤ੍ਰ ਹੈ ਵਹੀ ਮਿਤੁ ਸੁਖਕਾਰ। ਮੰਤਮੇਂ ਦੁਰਜਨ ਸਕਲ ਹੋਤ ਮਿਤ੍ਰ ਧਰ ਪਿਆ੧੧੮। ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂੰ ਭੀ ਇਸ ਬਾਤ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾਸ ਹੋਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਵਿਰੁਧ ਮਿਤਾ ਮਾਸਖੋਰੇ ਕਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜਲਚਰਾਂ ਦਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਇਸ ਬਾਤ ਤੋਂ ਇਹ ਜਾਨਿਆਂ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਸਾਰੇ ਹੀ ਮਿਤ੍ਰ ਬਨ ਸਕਦੇ ਹਨ-ਇਸੇ ਉਪਰ ਇਹ ਬਚਨ ਹੈ-ਯਥਾਦੋਹਰਾ॥ ਮਿਤ੍ਰੁ ਨ ਕੋਊ ਕਿਸੀ ਕਾ ਨਹਿ ਸਭੁ ਹੈ ਕੋਇ ॥ ਮਿ ਕਰਮ ਕਰ ਮਿਤ੍ਰ ਹੈ ਵਿਪਰੀਤੋਂ ਅਰਿ ਹੋਇ॥੧੧੬॥ ਬੜੀ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਦੀ ਬਾਤ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਆਏ ਹੋ ਆਪ ਆਨੰਦ ਨਾਲ ਇਸ ਸਰੋਵਰ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਨਿਵਾਸ ਕਰੋ ॥ ਅਰ ਜੋ ਆਪਦੇ ਧਨਦਾ ਨਾਸ ਅਤੇ ਪਰਦੇਸ ਦਾ ਵਾਸ ਆਪਨੂੰ ਹੋਯਾ ਇਸ ਬਾਤ ਵੀ ਕੁਝ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ । ਨੀਤਿ ਸ਼ਾਸਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਮੇਘ ਛਾਯ ਖਲ ਮਤਾ ਪਕੁ ਅੰਨ ਅਰ ਨਾਰਿ ॥ ਭੋਗ ਯੋਗ ਚਿਰ ਕਾਲ ਨਹਜੋਬਨਧਨਸੂਖਕ॥੧੨੦॥ ਇਸੇ ਲਈ ਮਹਾਤਮਾ ਗਯਾਨ ਜਿਉਂ, ਧਨ ਦਾ ਮੋਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ॥ ਕਿਹਾ ਹੈ -- ਸ਼ੰਕਰ ਛੰਦ ॥ ਬਚੁ ਜਤਨ ਮੇਂ ਧਨ ਕੋ ਇਕਤ੍ਰਿਤ ਕੀਯੋ ਰਛਿਆ ਸਾਥ । ਨਿਜ ਦੇਹ ਕੇ ਅਵਸਾਨ ਲਗ ਓਸ ਨਾਂਹਿ ਛੋਡਿਯੋ ਨਾਥ ॥ ਜਮ ਨਿਕਟ ਜਾਵਤ ਪੇਖ ਨਰ ਕੋ ਪਾਂਚ ਕਦਮ ਯੋਤ ॥ ਨਹਿ ਸੰਗ ਜਾਵਤ ਹੈ ਕਬ ਪੁਨ ਕਹ ਭਾਸ ਭਜੰਤ ॥੧੨੧॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਜਿਮ ਜਲ ਮੈਂ ਜਲਚਰ ਭਖੇ ਮਾਸ ਭੂਮਿ ਪੈ ਏਨ।. ਪੰਛੀ ਖਾਤ ਅਕਾਸ ਮੇਂ ਤਥਾ ਲਖੋ ਧਨਵਾਨ ॥੧੨੨ ॥ ਦੋਖ ਰਹਿਤ ਧਨਵਾਨ ਕੋ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਵਤ ਭੁਪ ॥ ਦੋਸ ਰਹਤ ਧਨ ਹੀ ਕੋ ਨਹੀਂ ਪਾਪ ਕੀ ਉਪ ॥੧੨੩। ਧਨ ਇਕਤ੍ਰ ਮੇਂ ਦੁੱਖ ਬਹੁ ਰਛਿਆਂ ਮੇਂ ਬਹੁ ਕਸ਼ਟ ॥ ਲਾਸ ਚ ਮੈਂ ਦੁਖ ਲਖੋ ਧਿਗਹੈ ਅਰਬਸਮਸ॥੧੨੪ Original wir: Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
