ਪੰਨਾ:ਪੰਚ ਤੰਤ੍ਰ.pdf/182

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

੧੭੪ ( ਪੰਚ ਭੰਡੁ ਚਾਹੀਏ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਸਬਲਾਂ ਨੂੰ ਸੁਖ ਹੋਵੇ ॥ ਬੜੀ ਦੇਰ ਤੀਕੀ ਸੋਚ ' ਕੇ ਗਜਰਾਜ ਨੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਬੜੇ ਭਾਰੇ ਜੰਗਲ ਬਿਖੇ ਇਕ ਬੜਾ ਭਾਰੀ ਤਲਾ ਹੈ ਜੋ ਪਾਤਾਲ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ ਹੋਯਾ ਹੈ ਸੋ ਉਥੇ ਚਲੋ, ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ, ਸਾਰੇ ਹਾਥੀ ਤੁਰ ਪਏ ਅਰ ਪੰਜਾਂ ਦਿਨਾਂ ਖਿਖੇ ਉਸ ਤਲਾ ਉਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ॥ ਅਰ' ਉਥੇ ਬੜੀ ਸੰਨਤਾਂ ਨਾਲ ਜਲ ਦਾ ਅਵਗਾਹਨ ਕਰ ਸੰਧਯਾ ਵੇਲੇ ਚਲੇ ਆਏ। ਉਸ ਤਲਾ ਦੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸ਼ਹਿਆਂ ਦੇ ਘਰ ਕੋਮਲ ਪਿਥਵੀ ਬਿਖੇ ਏ, ਓਹ ਸਾਰੇ ਹਾਥੀਆਂ ਦੇ ਇਧਰ ਉਧਰ ਫਿਰਨ ਕਰਕੇ ਗਿਰ ਪਏ, ਅਰ ਕਈਆਂ, ਸਹਿਆਂ ਦੇ ਸਿਰ ਪੈਰ ਟੁਟ ਗਏ ਅਰ ਕਈ ਮਰ ਗਏ ਅਰ ਕਈ ਅਧਮੋਏ ਹੋ ਗਏ। ਹਾਥੀਆਂ ਦੇ ਚਲੇ ਗਿਆਂ ਸਾਰੇ ਸਹੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਹਾਥੀਆਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਨਾਲ ਟੁਟ ਗਏ ਸੇ ਅਰ ਕਈ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਟੁਟੇ ਹੋਏ ਅਰ ਕਈਆਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਮਰ ਗਏ ਨੇ ਇਹ ਸਾਰੇ ਇਕਠੇ ਹੋਕੇ ਸਲਾਹ ਕਰਨ ਲੱਗੇ, ਭਈ · ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਮੋਏ ਕਿਉਂ ਜੋ ਇਥੇ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਹਾਥੀ ਆਉਨਗੇ, ਹੋਰ .. ਕਿਧਰੇ ਜਲ ਹੈ ਨਹੀਂ ਇਸ ਲਈ ਸਭ ਦਾ ਨਾਸ ਹੋ ਜਾਏਗਾ। ਇਸ ਦੌਰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਯਥਾਦੋਹਰਾ॥ ਗਜ ਸਪਸ ਮੇਂ ਮਾਰ ਹੈ ਸੁਘਤ ਮਾਰੇ ਨਾਗ ॥ : ਮਾਨ ਕੀਏ ਦੁਰਜਨ ਹਨੇ ਨਿਪ ਹਾਂਸੀ ਮੇਂ ਲਾਂਗ ॥੮੨॥ :

ਇਸ ਲਈ ਕੋਈ ਉਪਾ ਸੋਚਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਦ ਸਾਰੇ , ਬੋਲੇ ਦੇਸ ਛਡ ਜਾਨਾ ਚਾਹੀਏ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮਨੁ ਮਹਾਰਾਜ ਅਤੇ ਵੇਦ . ਬੜਾਸ ਨੇ ਆਖਿਆ ਹੈ। ਯਥਾਦੋਹਰਾ ਕੁਲ ਹਿਤ ਤਯਾਗੋ ਏਕ ਕੋ ਪੁਰ ਹਿਤ ਕੁਲ ਕੋ ਤਯਾਗ ॥

., ਦੇਸ ਲੀਏ ਪੁਰ ਕੋ ਜੋ ਨਿਜ ਹਿਤ ਦੇਸਹ ਭਾਗ (l੮੩il ਹੋਰ ਬੀ-ਪਸੁ ਬਿਧਿ ਕਾਰਕ ਹੈ ਅਰ ਖੇਤੀ ਜੋ ਦੇਤ ॥ ਨਿਜ ਹਿਤ ਕੋ ਛਾਡ ਦੇ ਬਿਨ ਬਿਚਾਰ ਯਾਹਿ ਨੇਤ॥੮੪ : ਆਪਦ ਹਿਤਧਨ ਰਾਖੀਏ ਧਨ ਕਰ ਰਾਖੈ ਨਾਰਿ ॥ ਧਨ ਦਾਰਾ ਸੇ ਆਪ ਕੋ ਪੰਡਿਤ ਰਖੋ ਸੰਭਾਰ ॥੮੫ ॥ ਤਦ ਸਾਰੇ ਬੋਲੇ ਭਈ ਪਿਤਾ ਪਿਤਾਮਾ ਦੇ ਅਸਥਾਨ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਬਚਾਰੇ ਛੇਤੀ ਨਹੀਂ ਫਡਨਾ ਚਾਹੀਏ ॥.ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡਰਾ Original : Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library