ਪੰਨਾ:ਪੰਚ ਤੰਤ੍ਰ.pdf/212

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
Jump to navigation Jump to search
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

੨੪੬ ਪੰਚ ਭੰ ਸ਼ਾਸਤੁ ਬਿਖੇ ਐਉਂ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਯਥਾ:ਦੋਹਰਾ ॥ ਪਹਿਲੇ ਨਾਰੀ ਕੋ ਰਮੇ ਬਿਧੁ ਗੰਧਰਬ ਕਿਸਾਨ ॥ ਪੀਛੇ ਮਾਨੁਖ ਭੋਗ ਹੈ ਤਾਂ ਦੇ ਦੋਸ ਨ ਮਾਨ॥ ੨੦੦ ॥ ਸੋਮ ਸੁੱਧਤਾ ਦੇਤ ਹੈ ਦੇਤ ਗੰਧਰਬ ਸੁ ਰਾਗੁ ॥ ਸਬ ਅੰਗਨ ਕੀ ਸ਼ੁੱਧਤਾ ਅਗਨਿ ਦੇਤ ਹਿਤ ਲਾ॥ ੨੦੧ ਗੌਰੀ ਕੰਨੜਾਂ ਰਜ ਬਿਨਾਂ ਰਿਭੁ ਸੇ ਚੋਹਨਿ ਹੋਇ ॥ ਚਹਨ ਬਿਨਾਂ ਕੰਨ ਲਖੋ ਕੁਚ ਬਿਨਨਗਨਕਜੋਇ॥੨੦੨ ਚਿਹਨ ਭਏ ਬਿਧੁ ਭੋਗ ਹੈ ਕੁਚ ਯੂਤ ਰਖੇ ਗੰਧਰਬ ॥ ਰਿਤੁ ਆਏ ਅਗਨਿ ਰਮੇ ਯਹ ਮਰਜਾਦ ਅਖਰਬ ॥੨੦੩ ਰਿਚੁ ਬਿਨ ਕੰਨ ਵੜਾਹ ਦੇ ਬਾਤ ਬਖਾਨਤ ਬੇਦ ॥ | ਆਠ ਬਰਸ ਕੀ ਕੰਨੜਾਂ ਕਾ ਬੜਾਹ ਜੋਗ ਹੈ ਭੇਦ ॥੨੦੪॥ ਵੇਦ ॥ ਚਿਰਨ ਹੋਇ ਜਬ ਕੰਨੜਾਂ ਕੇਰੇ ਪੂਰਬ ਪੁੰਨ ਹੋਭ ਹੈ ਖੀਨ ! ਕੁਚ ਜਾਮੇਂ ਤਬ ਹਨੇ ਸੁਰਗ ਸੁਖ ਕੰਨੜਾਂ ਨਿਸਚੇ ਜਾਨ ਪ੍ਰਬੀਨi ॥ ਤੁ ਆਏ ਪਰ ਨਰਕ ਮਿਲਤ ਹੈ ਕੰਨੜਾਂ ਕੇ ਪਿਤ ਕੋ ਤਤਕਾਲ ਯਾਤੇ ਸ਼ਾਸਕਾਰ ਇਮ ਭਾਖਤ ਕੰਨੜਾਂ ਵਹਿਤ ਕਰੋਉਚਾਲ॥੨੦੫ ਦੋਹਰਾ ॥ ਰਿਤੁ ਤ ਕੰਨੜਾਂ ਕਾ ਕਹਾ ਸੂਛਾ ਦਾਨ ਵਿਧਾਨ ॥ ਤੇ ਬੜਾ ਹੋ ਨਗਨਕਾ ਮਨੁ ਇਮ ਕਹੈ ਸੁਜਾਨ॥ ੨੦੬॥ ਜੋ ਕੰਨ ਰਿਭੁ ਕੋ ਪਿਖੇ ਪਿਤਾ ਗੇਹ ਮੇਂ ਆਪ ॥ ਸੋ ਬਿਹ ਹਿਰ ਨਾ ਕਹੀ ਜਘਨ ਬਿਖਲੀ ਥਾਂ੫ ॥੨੦੭ ਸਦਿਸ਼ ਅਤੁਲ ਬਿਚਾਰ ਤਜ ਚਿਤੁ ਆਏ ਤੇ ਮੀਤ ॥ ਜੋ ਜੈਸਾ ਤੈਸਾ ਮਿਲੇ ਕੰਨ ਦੇਹੁ ਬਿਨੀਤ ॥੧੦੮॥ ਹੇ ਭਦੇ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਸਜ਼ ਵਰ ਦਿਹਾਂਗਾ।ਕਿਹਾ ਹੈ ਯਥਾਦੋਹਰਾ॥ ਜਾਂ ਕਾ ਧਨ ਅਰ ਕੁਲ ਸਦਾ ਹੋਇ ਪਰਸਪਰ ਭੁੱਲ॥ ... ਤਬੀ ਬੜਾਹ ਅਰ ਮਿਤਾ ਬਨੇ ਇਤਰ ਮੇਂ ਭੁੱਲ ॥੨੦॥ . ਤਥਾ-ਵਿਦੜਾ ਧਨ ਕੁਲ ਤਨ ਉਮਰ ਸੀਲ ਅਵਰ ਪਿਤ ਮਾਤ ॥ ਏਤੇ ਗੁਨ ਪਿਖ ਕੰਕਾ ਦੇਹੁ ਅਪਰ ਨਹਿ ਝ੩ ॥੨੧੦ ਇਸ ਲਈ ਜੇ ਕਦੇ ਇਸਦੀ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਸੂਰਜ * ਅਗਨਿ ॥ 4) F G 171 a ! : : : : Punjabi Sahit Academy Diganized by: Panjab Digital Library