________________
ਤੀਜਾ ਭੇਡ Rop ਮੋਰ ਦੀ ਨਵੀਂ ਤਕੜਾ ਹੋ ਪਿਆ । ਤਦ ਰਕ ਭਾਖੜ ਨੇ ਥਿਰਜੀਵੀ ਨੂੰ ਪਲਦਿਆਂ ਦੇਖਕੇ ਹੈਰਾਨਗੀ ਦੇ ਨਾਲ ਮੰਝੀਆਂ ਅਤੇ ਰਾਜਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜੋ ਮੈਂ ਜਾਨ ਗਿਆ ਹਾਂ ਜੋ ਏਹ ਮੰਤੀ ਅਤੇ ਆਪ ਸਾਏ ਮੂਰਖ ਹੋ ਕਿਹਾ ਹੈ । ਯਥਾਦੋਹਰਾ॥ ਪਹਿਲੇ ਮੂਰਖ ਮੈਂ ਭਯੋ ਦੂਜੇ ਫੰਧਕ ਜਾਨ॥ | ਫਿਰ ਰਾਜਾ ਅਰ ਸਚਿਵ ਸਬ ਮੂਰਖ ਮੰਡਲ ਮਾਨ॥੨੧੨॥ . ਓਹ ਬੋਲੇ ਇਹ ਕਿਆ ਬਾਤ ਹੈ ਚਕਤਾਖੜ ਝੋਲਿਆ ਸੁਣੋ੧੩ ਕਥਾ।ਕਿਸੇ ਪਰਬਤ ਉਪਰ ਇੱਕਬੜਾ ਭਾਰੀ ਬਿਛੁ ਸਾ ਉਸ ਉਤੇ ਸਿੰਭੂਕ ਨਾਮੀ ਪੰਛੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ । ਉਸਦੀ ਵਿੱਠ ਵਿਚੋਂ ਸੋਨਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਇਕ ਦਿਨ ਉਸਦੇ ਮਾਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਫੰਧਕ ਆਯਾ ॥ ਪੰਛੀ ਨੇ ਉਸਦੇ ਸਨਮੁਖ ਹੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਸੋ ਡਿਗਦੇ ਸਾਰ ਸੋਨਾ ਹੋ ਗਈ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬੜਾਧ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਭਈ ਮੈਨੂੰ ਬਾਲਕ ਪਨੇ ਤੋਂ ਪੰਛੀ ਮਾਰਦਿਆਂ ਅੱਸੀ ਬਸ ਬੀਤੇ ਹਨ ਪਰ ਕਦੇ ਪੰਛੀ ਦੇ ਮੈਲੇ ਵਿਖੇ ਸੋਨਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੋਚਕੇ ਉਸਨੇ ‘ਬ੍ਰਿਛ ਨਾਲ ਜਾਲ ਨੂੰ ਭਾਨ ਦਿੱਤਾ ਓਹ ਪੰਛੀ ਮੂਰਖ ਉਸ ਜਾਲ ਬਿਖੇ ਫਸਗਿਆ,ਸ਼ਕਾਰੀਨੇ ਫਾਹੀ ਵਿਚੋਂ ਕਢਕੇ ਉਸਪੰਛੀ ਨੂੰ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ ਪਾਕੇ ਘਰ ਲੈ ਆਂਦਾ | ਅਤੇ ਸੋਚਨ ਲਗ ਜੋ ਏਹ ਪੰਛੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਵੀ ਨਾਸ ਕਰਾਦੇਵੇ ਗਾ । ਕਿਉਂ ਜੋ ਜੇ ਕਦੀ ਕੋਈ ਮਨੁਖ ਇਸ ਬਿਤਾਂਤ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਰਾਜਾਅਗੇ ਕਦੇ ਤਾਂ ਨਿਸਚੈ ਮੇਰਾ ਮਰਨ ਹੋਵੇਗਾ ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਪੇ ਹੀ ਇਸ ਨੂੰ ਰਾਜਾ ਦੀ ਭੇਟਾ ਕਰ ਦੇਵਾਂ ਐਉਂ ਬਿਚਾਰਕੇ ਉਸੇ ਤਰਾਂ ਕੀਤਾ ਰਾਜਾ ਉਸ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਲਿਆ ਹੈ ਰਾਖਿਓ ! ਇਸ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਯਤਨ ਨਾਲ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਖਾਨ ਪਾਨ ਦੀ ਵੀ ਖਬਰ ਰਖੋ,ਇਸ ਬਾਤਾ ਨੂੰ ਸੁਨ ਕੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਬੋਆ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜ ਕਿਵੇਂ ਆਪ ਇਸ ਖੇਤ ਬੜਾਧ ਦੀ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੱਚ ਮੰਨ ਬੈਠੇ ਹੋ ਭਲਾਂ ਕਦੇ ਪੰਛੀਆਂ ਦੀ ਵਿੱਠ ਥਖੇ ਬੀਸੋਨਾਪੈਦੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ?ਇਸਲਈਪੰਛੀਨੂੰ ਛਡਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਰਾਜਾ ਨੇ ਉਸ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਓਹ ਬੜਾ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਰਾਜਾ ਦੇ ਸਾਹਮਨੇ ਸੋਨੇ ਦੇ ਵਿੱਠ ਕਰ ਕੇ ਪਿਛਲੇ ਸ਼ਲੋਕ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦਾ ਅਕਾਸ਼ ਮਾਰ ਗਨੂੰ ਚਲਿਆ ਗਿਆ | ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਆਖਦਾਹਾਂ 1) gi ks £ 1 ਵੈਨ : Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library - -
