________________
ਪੰਚ ਉਚ · ੨੧੪ . ਜੋ ਹਿਤ ਬਚਨ ਤਿਆਗ ਕੇ ਕਹੋ ਬਾਤ ਵਿਪਰੀਤ ॥੨੧੬ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸੋਚਕੇ ਥਿਰਜੀਵੀ ਅਪਨੇ ਆਨੇ ਬਿਖੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਲਕੜੀ ਗੁਫਾਦੇ ਸਾੜਨ ਲਈ ਹਰ ਰੋਜ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਲਗਾ ਅਤੇ ਉਨਾਂ ਮੂਰਖਾਂ ਉਲੁਆਂ ਨੇ ਨਾ ਜਾਤਾ ਜੋ ਏਹ ਆਪਨੇ ਝੌਪੜੇ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਜਲਾਉਨ ਲਈ ਵਧਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ॥ ਇਹ ਬਾਤ ਠੀਕ ਉਲੂਆਂ ਲਈ ਹਰ ਰੋਜ ਆਲੂਨੇ ਦੇ ਤੇ ਜਲ ਕਹੀ ਹੈ ਦੋਹਰਾ॥ ਰਿਹ ਮੀਤ ਮੀਹ ਰਿਪੂ ਸ਼ੁਭ ਮੇਂ ਅਸ਼ੁਭ ਬਿਚਾਰ ॥ ਹੋਇ ਦੇਵ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲ ਜਬ ਪਾਪਹਿ ਪੁੰਨ ਚਿਤਾਰ ॥੨੧॥ ਇਸ ਤੋਂ ਪਿਛੇ ਥਿਰਜੀਵੀ ਨੇ ਆਲੂਨੇ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਜਾਂ ਕਾਠ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਜਦ ਸੂਰਜ ਦੇ ਚੜਿਆਂ ਸਾਰ ਉੱਲੂ ਨੂੰ ਹੋਏ ਤਾਂ ਬਿਰਜੀਵੀ ਨੇ ਛੇਤੀ ਮੇਘ ਵਰਨ ਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਕਿਹਾ ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ ਮੈਨੇ ਸ਼ਬੂਆਂ ਦੀ ਗੁਫਾ ਸਾੜਨੇ ਜੋਗ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਆਪ ਸੋਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਇੱਕ ਬਲਦੀ ਹੋਈ ਕਾਠੀ ਲੈ ਕੇ ਗੁਫਾ ਦੇ ਬੂਹੇ ਅੱਗੇ ਮੇਰੇ ਪੌਸਲੇ ਬਿਖੇ ਸਿੱਟ ਦੇਵੋ ਜਿਸ ਨਾਲ . ਸਾਰੇ ਸ਼ਭ ਕੁੱਲੀ ਪਾਕ ਦੀ ਅਗਨਿ ਵਾਂਙ ਸੜ ਕੇ ਮਰ ਜਾਨ ਇਸ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨਕੇ ਮੇਘਵਰਨ ਬੋਲਿਆ ਹੈ ਪਿਤਾ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਆਪਨਾ ਹਾਲ ਦੱਸੋ ਕਿਉਂ ਜੋ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤੇ ਦਿਨੀ' ਮਿਲੇ ਹੋ ਓਹ ਬੋਲਆ ਹੇ ਪੂਤੁ ਏਹ ਸਮਾਂ ਬਾਤਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਨਾ ਜਾਏ ਕੋਈ ਸ਼ਤ ਦਾ ਦੂਤ ਇਸ ਮੇਰੇ ਇਥੇ ਆਉਨ ਦੇ ਇਤਾਂਤ ਨੂੰ ਉਸ ਅੱਗੇ ਜਾ ਆਖੇ ਅਰ ਓਹ ਅੰਨੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਜਗਾ ਪਰ ਚਲੇ ਜਾਨ ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਕਾਰਜ ਸਿੰਧ ਨਾ ਹੋਵੇਗਾ ਇਸ ਲਈ ਆਪ ਛੇਤੀ ਕਰੋ ਇਸ ਪਰ ਕਿਹਾ ਹੈ ॥ ਯਥਾ-- ਦੋਹਰਾ ॥ ਘੂ ਕਿਤੜ ਕੇ ਕਾਜ ਮੇਂ ਜੋ ਬਿਲੰਬ ਕਰ ਦੇਰ {l .. ਤਾਂ ਕਾਰਨ ਮੇਂ ਦੇਤਾ ਬਿਘਨ ਕਰਤ ਦੁਖ ਹੇਤ ॥੨੧॥ ' ਭਥਾਂ-ਫਲੀਭੂਤ ਜੋ ਕਾਜ ਹੈ ਤਾਂ ਕੋ ਸ਼ੀ ਕਰੇਹੁ ॥ ਕਰੇ ਬਿਲੰਬ ਜੋ ਕਿਸ ਬਿਖੇ ਤਾਂ ਫਲ ਕਾਲ ਭੁਖੇਹ॥੨੧॥ ਇਸ ਲਈ ਜਦ ਆਪ ਸ਼ਰੁਆਂ ਨੂੰ ਸਾੜਕੇ ਗਫਾਤੋਂ ਮੁੜੋਗੇ " ਤਦ ਸਾਰਾ ਬ੍ਰਿਤਾਂਤ ਵਿਸਤਾਰ ਨੌਲ ਕਹਾਂਗਾ ਮੇਘਵਰਨ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਬਾਤ ਨੂੰ ਸੁਨ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ ਇੱਕ ਕੇ ਬਲਦੀ 4) F G 71 » ॥ : : : : Punjabi Sahit Academy Diganized by: Panjab Digital Library
