________________
ਪੰਚ ਭੰਕੂ ਸੁਰ ਗੁਰ ਨੇ ਤਬ ਵਰ ਦਿਆ ਜਾਸ ਦੁਰਗ ਸੋ ਭੂਪ ॥ ਤਬ ਤੇ ਯਾ ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਬਨੇ ਕੋਟ ਗੜ੍ਹ ਊਪli ੨੫੯ ॥ ਜਿਮ ਮਦ ਬਿਨ ਹਸਤੀ ਅਹੇ ਅਵਰ ਦਾਤ ਬਿਨ ਸਾ੫ ॥ ਸਭਕੇ ਹੋਭ ਅਧੀਨਇਹ ਤਿਮਗੜ ਬਿਨ ਨਿਪਥਾ੫॥੨੫੬॥ ਭਾਰਕ ਬੋਲਿਆ ਭੋੜੇ ਓਹ ਕਿਲੇ ਵਿਚ ਹੈ ਤਦ ਬੀ ਮੈਨੂੰ ਲ ਦਿਖਾ ਜੋ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਸਿੱਟਾਂ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਸ ਰੋਗ ਜਬ ਉਪਜੇ ਤਬੀ ਕਰੇ ਤਿਸ ਨਾਸ ॥ ਨਾਰੋ ਯੇ ਬਲਵਾਨ ਕਾ ਪਾਛੇ ਕਰੇ ਬਿਨਾਸ ॥ ਕੇ ੬੦ 11 ਤਥਾ-ਬੁfਧਮਾਨ ਇਮ ਭਾਖ ਹੋ ਉਠੇ ਸਭੁ ਜਬ ਰੋਗ ॥ ਤਬ ਹੀ ਭਿਨਕਾ ਨਾਸ ਕਰ ਨਾਰ ਦੇਵੇਂ ਸੋਗ ॥੨੬੧ ॥ ਤਥਾ ਚੌਪਈ 11 ਸੂਲਪ ਰੈਗ ਸ ਬਲ ਹੀਨ ॥ਜਿਨ ਪ੍ਰਮਾਦ ਕਰ ਲਖੇ ਜੁ ਦੀਨ ॥ ਸੋ ਨਰ ਕਰਤ ਔਪਨਾ ਘਾਤ ॥ ਇਨਕੇ ਬਚੇ ਆਪ ਪਛਤਾਤ ॥੨੬੨॥ ਤਥਾ-ਦੋਹਰਾ॥ ਨਿਜ ਸਕਤੀ ਉਤਸਾਹ ਲਖ ਕਰਤ ਸ ਪਰ ਗੰਨ। ਨਰ ਪਾਵਤ ਹੈ ਜੀਭ ਕੋ ਪਰਸਰਾਮ ਵਤ ਭਿੰਨ ॥੩੬੩ ॥ ਸਹਿਆ ਬੋਲਿਆ ਮਹਾਰਾਜ ! ਇਹ ਬਾਤ ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਜੋ ਓਹ ਬਲ ਵਾਲਾ ਸਭੁ ਹੈ ਇਸਲਈ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਬਲ ਪਛਾਣੇਬਿਨਾਂ ਜਾਣਾਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦੋਂ ਇਸਬਾਤਪਰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਯਬਾ ਦੋਹਰਾ ॥ ਅਪਨਾ ਬਲ ਅਰ ਸ਼ ਕਾਂ ਬਿਨ ਕੀਨੇ ਨਿਰਧਾਰ। ਗਮਨ ਕਰਤ ਰਿਪੁ ਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਸੋ ਪਤੰਗ ਵਤ ਖੂ॥੧੬੪॥ ਪ੍ਰਬਲ ਸਤ੍ਰ ਪਰ ਜੋ ਬਲੀ ਹਨਨ ਹੇਤ ਚਲ ਜਾਤ । ਗਜ ਇਮੱਭ ਤੁੜਾਇਕੇ ਵਿਮਦ ਹੋਇ ਲਟਜਾਤ॥੧੬੫ ਭਾਰਕ ਬੋਲਿਆ ਭੈਨੂੰ ਇਸ ਗਲ ਨਾਲ ਕੀ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੈ ਤੂੰ ਉਸਨੂੰ ਦਿਖਾ ਜੋ ਓਹ ਕਿਸ ਕਿਲੇ ਅੰਦਰ ਹੈ, ਸਹਿਆ ਬੋਲਿਆ ਜੇਕਰ ਐਵੇਂ ਹੈ ਤਾਂ ਆਓ ਏਹ ਕਹਿਕੇ ਅੱਗੇ ਅੱਗੇ ਤੁਰ ਪਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਕੂਏ ਉਤੇ ਲੈ ਆਯਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਗਿਆ ਸੀ ਸਹਿਆ ਬੋਲਿਆ ਮਹਾਰਾਜ ਆਪਦੇ ਪ੍ਰਪ ਅਗੇ ਕੌਨ ਠਹਿਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦੇਖ ਓਹ ਇਸ ਕਿਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਲੁਕ ਗਿਆਂ ਹੈ ਆਓ ਮੈਂ ਆਪਨੂੰ ਦਿਖਾਵਾਂ ਤਦ ਸਹੇ ਨੇ ਓਹ ਕੁਆ ਦਸਿਆ ਜਾਂ ਸ਼ੇਰ ਨੇ ਉਸ ਦੇ Original : Punjabi Sahit Academy Digitted by: Panjab Digital Library
