________________
ਪਹਿਲਾਂ ਤਿੰਕੂ te ਮਤਾਂ ਨਾਲ ਰਲਕੇ ਸਮੰਦ ਨੂੰ ਸੁਕਾਵਾਂਗਾ ਇਸ ਬਾਤ ਦਾ ਨਿਸਚਾ ਕਰ, ਬਗਲੇ ਤੋਤੇ ਮੋਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਬਨਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਬੋਲਿਆ ਹੈ। ਮਿਤੋਂ ! ਇਸ ਸਮੁੰਦ ਨੇ ਮੇਰੇ ਅੰਡੇ ਬੋਸਕੇ ਮੇਰਾ ਨਿਰਾਦਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸੋ ਇਸ ਦੇ ਮਾਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਉਪਾ ਸੋਚੋ ਓਹ ਸਾਰੇ ਸਲਾਹ ਕਰਕੇ ਬੋਲੇ ਅਸੀਂ ਸਮੁੰਦ ਦੇ ਸੁਕਾਉਨ ਨੂੰ ਅਸਮਰਥ ਹਾਂ ਇਸ ਲਈ ਬੇਅਰਥ ਯਤਨ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ | ਕਿਹਾਂ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਸਬਲ ਪੁਰਖ ਸੇ ਯੁਧ ਹਿਤ ਨਿਰਬਲ ਕਰੇ ਜੁ ਗੌਨ| | ਗਜ ਇਮ ਦਾਂਤ ਤੁੜਾਇਕੇ ਕਰ ਬੈਠਤ ਹੈ ਮੌਨ॥੩੮੨॥ ਇਸ ਲਈ ਸਾਡਾ ਸਬਨਾਂ ਦਾ ਰਾਜਾ ਗਰੁਝ ਹੈ ਸੋ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਸਾਰਾ ਬ੍ਰਿਤਾਂਤ ਦੱਸੀਏ ਜੋ ਓਹ ਆਪਨੀ ਜਾਤ ਦੀ ਨਿਰਾਦਰ ਤੋਂ ਕੁੱਧ ਕਰਕੇ ਵੈਰ ਲਏਗਾ ਅਰ ਜੇਕਰ ਓਹ ਅਹੰਕਾਰ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਸਮੁੰਦ ਨਾਲ ਕੀ ਜੁਧ ਕਰਾਂ ਤਦ ਬੀ ਸਾਨੂੰ ਦੁਖ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਓਹ ਸਮਰਥ ਹੈ | ਇਸ ਪਰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਦੋਹਰਾ ॥ ਜੋ ਨਿਰਬਲ ਨਿਜ ਮੋਹ ਤੇ ਪ੍ਰਬਲ ਸਤ੍ਰ ਪਰ ਜਾਤ ॥ ਕੁੰਜਰ ਵਤ ਗਿਰ ਸੰਗ ਤੇ ਅਪਨੇ ਦੰਤ ਤੁੜਾਤ॥੩੮੩॥ ਗੁਨੀ ਦਾਸ, ਮਰਮੀ ਹਿਦ, ਆਗਯਾ ਕਾਰੀ ਨਾਰ॥ ਸ਼ਾਮੀ ਸਕਕਿ ਸਮੇਤ ਕੋ ਕਹੁ ਦੁਖ ਤੂੰ ਨਿਰਧਾਰ॥੩੮੪॥ ਆਓ ਭਾਈ ਸਾਰੇ ਗਰੁੜ ਦੇ ਪਾਸ ਚਲੀਏ ਇਹ ਸਲਾਹ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਪੰਛੀ ਰੋਂਦੇ ਪਿਟਦੇ ਗਰੁੜ ਦੇ ਪਾਸ ਜਾ ਉਚੀ ਪੁਕਾਰ ਕੇ ਬੋਲੇ ਦੁਹਾਈ ! ਫਰਯਾਦ !! ਫ਼ਰਯਾਦ !!! ਅਸੀਂ ਮਾਰੇ ਗਏ । ਸਾਡੀ ਰਛਿਆ ਕਰੋ ! ਆਪਦੇ ਬੈਠਿਆਂ ਇਸ ਅਨਾਥ ਟਟੀਰੇ ਦੇ ਅੰਡੇ ਸਮੁੰਦ ਨੇ ਨਾਸ ਕਰ ਦਿਤੇ ਹਨ ਸੋ ਹੁਣ ਪੰਛੀਆਂ ਦਾ ਨਾਂਸ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹੋਰਨਾਂ ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਅੰਡੇ ਬੀ ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਨਾਸ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ ਕਿਹਾ ਹੈਦੋਹਰਾ ॥ ਨਿੰਦ ਕਰਮ ਲਖ ਏਕ ਕਾ ਕਰੇਂ ਅਵਰ ਤਿਸ ਢਾਲ ॥ ਨਹ ਪਰਮਾਰਥ ਪਿਖਲਖੋ ਜਗ ਇਕ ਪਾਛੇਚਾਲ॥੩੮੫ ਤਥਾ ॥ ਬੰਚਕ ਤਸਕਰ ਦੁਸਟ ਜਨ ਕਰਤੇ ਕਪਟ ਅਨੇਕ ॥ ਇਨਸੈਂ ਰਛਿਆ ਜਾ ਕੀ ਭੂਪ ਕਰੇ ਸਬਿਬੇਕ ॥੩੮੬॥ ਭੂਪਤਿ ਰੱਛਕ ਪੂਜਾ ਸੇ ਲੇਤ ਧਰਮ ਖਟ ਭਾਗੋ ॥ Original with: Punjabi Sahit Academy Digitized by: Panjab Digital Library
