ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/25

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਮੁੰਡੇ ਆਖਿਆ ਜਦ ਤਾਈਂ ਓਹ ਨਾ ਆਮਣੁ ਤਦ ਤੋੜੀ ਆਓ ਅਸਾਂ ਬੀਟੀਆਂ ਨਾਲ਼ ਨੱਕੀਪੂਰ ਖੇਡਿਯੇ। ਉਸ ਆਖਿਆਨਾ ਭਿਰਾ ਅਸਾਡੇ ਲਾਲੇ ਆਖਿਆ ਹੋਇਆ ਜੇ ਉਘੜ ਮੁੱਠੀ ਅਤੇ ਨੱਕੀਪੂਰ ਤੇ ਟੌਂਕ ਜਿਸਤ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡਣੀ ਹੱਛੀ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਜੋ ਇਸ ਥੀਂ ਜੂਆ ਖੇਡਣ ਦਾ ਭੁਸ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਨੇ। ਸੋ ਆਓ ਕੋਈ ਹੋਰ ਖੇਡ ਖੇਡਿਯੇ। ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਆਖਿਆ ਵੇਹਖਾਂ ਕੇਡਾ ਸਿਆਣਾ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਜੇ ਟਾਣਾ ਨਾਲ਼ ਖੇਡਦੇ ਤੇ ਜੂਆ ਕਿੱਕਰ ਹੋ ਜਾਊ? ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਲਾਲਾ ਕੀ ਤੇਰੇ ਪਾਸ ਬੈਠਾ ਵੇਖਦਾ ਜੇ ? ਉਸ ਆਖਿਆ ਚੱਲ ਝੋਕਾ ਜਾਂ ਜੂਆ ਹੀ ਠਹਿਰਿਆ ਤਾਂ ਠਾਣਾ ਅਤੇ ਕੋਂਡੀਆਂ ਅਤੇ ਪੈਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੀ ਵੇਰਵਾ ਜੇ? ਭਾਈਆ ਲਾਲੇ ਹੋਰਾਂ ਤੇ ਤਾਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਬੀ ਗੁੱਝੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ ਭਾਵੇਂ ਓਹ ਹੱਟ ਉਤੇ ਹੀ ਬੈਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਈ ਪਰ ਗੱਲੀ ਮਹਲੇ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਲੂਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਆਖਿਆ ਡੇਰਾ ਲਾਲਾ ਤੇ ਲਹੌਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੁਣੀਂਦੇ ਹਾਂ ਫੇਰ ਤੈ ਨੂੰ ਉਸ ਦਾ ਐਡਾ ਡਰ ਮਾਰ ਗਿਆ ਹਈ। ਤੂੰ ਅਸਾਡੇ ਲਾਲੇ ਹੋਰਾਂ ਵਖੀਂ ਵੇਖ, ਜੇ ਅਸਾ ਨੂੰ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਵੇਖ ਲੈਂਦੇ ਹੈਨ ਤਾ ਕਦੀ ਕੁੰਹ ਨਹੀਂ ਕੂੰਦੇ ॥ ਮਾਣਕੂ ਆਖਿਆ ਤਦੇ ਪਰਸੋਂ ਭਗਤੇ ਹਲਵਾਈ ਦੀ ਹੱਟੀ ਬੈਠਾ ਲੱਡੂ ਖਾਂਦਾ ਸਾਈਂ ਨਾ, ਜੇ ਅਸਾ ਨੂੰ ਕਿਸੀ ਹਲਵਾਈ ਦੀ ਹੱਠ ਪਰ ਖਲੋਭੇ ਨਾਨੇ ਹੋਰੀਂ ਯਾ ਮਾਮੇ ਹੋਰੀਂ ਵੇਖ ਲੈਣ ਤਾਂ ਸੀਰਮੇ ਪੀ ਸੁੱਟਣ। ਭਾਈਆ ਹਲਵਾਈਆਂ ਦੀ ਹਨ ਪਰ ਬੈਠਕੇ ਗੁੰਡੇ ਅਤੇ ਲੁੱਚੇ ਕੁਝ ਖਾਂਦੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ॥ ਵੇਖ ਓਏ ਮਾਣਕੂ ਕੇਹਾ ਹੱਛਾ ਕਬੂਤਰ ਠਦੇ ਲਾਭ ਲਈ ਮਾਣਕੁ ਆਖਿਆ ਏਹਿ ਕੀ ਏ ਜੇਹੜੇ ਅਸਾਂ ਕੱਲ ਗੁਰੂ ਕੇ ਬਜਾਰ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਆਖਿਆ ਉਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਨੇ॥