ਪੰਨਾ:ਪੰਜਾਬੀ ਬਾਤ ਚੀਤ - ਪੰਡਿਤ ਸ਼ਰਧਾ ਰਾਮ ਫਿਲੌਰੀ.pdf/26

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਇਕ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਹੱਥ ਫੜੇ ਹੋਏ ਵੇਖੇ ਸਨ ਓਹ ਅਜਿਹੇ ਸੁਹਣੇ ਸਨ ਕਿ ਕਦੀ ਤੇਰੇ ਵਡਾਰੂਆਂ ਬੀ ਨਾ ਵੇਖੇ ਹੋਣ। ਇੱਕ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਅੰਬਰ ਵਖੀ ਛੱਡਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਥੁਹੜੀ ਜੇਹੀ ਜਾਗਾ ਵਿਚ ਦਸ ਯਾਰਾਂ ਬਾਜੀਆਂ ਚਾਵਿਖਾਈਆਂ। ਉਹ ਮੁੰਡਾ ਆਖ ਦਾ ਸਾਕਿ ਏਹਿ ਜੋੜਾ ਅਸਾਂ ਪੰਜਾਂ ਰੁਪੈਯਾਂ ਥਾਂ ਖਰੀਦਿਆ ਜੇ । ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਆਖਿਆ ਕਿੰਉ ਓਏ ਕੰਜਰ ਦੀਏ ਮਾਰੇ ਵਡਾਰੂਆਂ ਤਾਈਂ ਜਾਦਾ ਤੇ ਨੂੰ ਕਿਸ ਭੜੂਏ ਸਿਖਾਇਆਈ ਕਿਤੇ ਮੂੰਹ ਭਨਾਕੇ ਨਾ ਜਾਮੀਂ? ਫੇਰ ਅੰਮਾ ਨਾਲੇ ਨਾਨੀ ਰੋਂਦੀਆਂ ਆਉਣਗੀਆਂ। ਮਾਣਕੂ ਆਖਿਆ ਕੰਜਰ ਦੀ ਮਾਰ ਤੂੰ ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਪਿਉ ਕੰਜਰ ਜਿਨ ਤੂੰ ਜਣਕੇ ਐਡੋਕੇਡ ਕੀਤਾ ਨੇ। ਪੁੱਛ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਿਉ ਨੂੰ। ਚਪੇੜ ਮਾਰਕੇ ਸਾਲੇ ਦੇ ਦੰਦ ਭੰਨ ਸੁੱਟਾਂਗਾ ਵਡਾ ਲਾਡ ਵਿਖਾਲਦਾ ਹੋਮੇਂ। ਮੈਂ ਤਾਂ ਸਕੇ ਪਿਉ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸਹਾਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਤੁਹਿੰ ਕਿਹ ਦਾ ਪਾਣੀਹਾਰ ॥ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਝੱਟ ਦੇ ਭੈ ਹੂਰੇ ਵੱਖੀ ਵਿਚ ਜੜ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢਕੇ ਆਖਿਆ ਅਸੀਂ ਮੂੰਹ ਵਖੀਂ ਵੇਖ ਨੇ ਹਾਂ ਤੇ ਤੂੰ ਵਧਦਾ ਜਾਂਦਾ ਜੇ ॥ ਬਿਨ । ਮਾਣਕੂ ਬੀ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਲਾ ਝੱਟ ਉਸ ਦੇ ਪਟਿਆਂ ਨੂੰ ਜਾਪਿਆ ਅਤੇ ਸੰਘੀਓ ਖੜਕੇ ਭੋਇ ਨਾਲ ਚਾ ਪਟਕਾਇਆ। ਜਾਂਮਾਣਕੂ ਫੇਰ ਬੀ ਦੇ ੩ ਹੁਰੇ ਅਤੇ ਲੱਤਾਂ ਉਸ ਹੇਠ ਪਏ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਮਾਰੀਆਂ ਤਾਂ ਓਸ ਆਖਿਆ ਹੋਰ ਮਾਰ। ਜਾਂ ਮਾਣਕੂ ਇਕ ਹੋਰ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਉਸ ਆਖਿਆ ਆ ਤਾਂ ਐਤਕੀ ਹੋਰ ਮਾਰ। ਉਸ ਇੱਕ ਹੋਰਚਾ ਜੜਿਆ ॥ ਐਤਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਮਨੁੱਖ ਮਾਣਕੂ ਨੂੰ ਉਪਰੋਂ ਆਣ ਉਠਾ- ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਖਿਆ ਕਿੰਉ ਓਏ ਸਾਲਿਆ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਮਾਰ ਹੀ ਛੱਡਣਾ ਈ ਜੇ ਇਹ ਦੇ ਪਿਉ ਭਿਰਾ ਸੁਣਨਗੇ ਤਾਂ ਕਿਥੇ ਟੰਗਾਂ