“ਜੜੇ ਫ਼ਕਰ ਦੌਲਤਾਂ ਚਾਹੁਣ, ਓਹ ਹਨ ਨਕਲੀ ਭਖੀ ਓਨਾਂ ਨੂੰ ਏਹ ਧਨ ਦੇਵਣ ਦੀ, ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਦੇਖ । ਮਹਾਰਾਜ ਸੁਣ ਮੋਚੀ ਪੈ ਗਏ,ਫਿਰfਸਰ ਚੁਕ ਮੁਕਾਏ“ਬੇਸ਼ਕ ਭੇਤ ਛਕਰਾਂ ਦੇ ਹਨ ਤੁਸਾਂ ਠੀਕ ਬਤਲਾਏ ਜਿਵੇਂ ਕਸੌਟੀ ਉਤੇ ਲਾ ਕੇ ਸੋਨਾ ਪਰਖਿਆ ਜਾਵੇ ਤਿਉਂ ਸੋਨੇ ਤੇ ਲੱਗ ਫ਼ਕੀਰੀ ਅਪਨਾ ਭੇਦ ਬਤਾਵੇ “ਜੋ ਫ਼ਕੀਰ ਸੋਨੇ ਨੂੰ ਚੰਬੜੇ, ਓਹ ਹੈ ਭੇਖੀ ਫ਼ਸਲ ‘ਸੁਬਰੇ’ ਵਾਂਗ ਸੂਰਨ ਠੁਕਰਾਵੇ,ਸਿੱਖ-ਸੰਤ ਓਹ ਅਸਲੀ ।
ਕਿਸੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਚੋਂ ਕੋਈ
ਇਕ ਇਸਤਰੀ ਰੋਂਦੀ ਧੋਦੀ ਜੇਲਰ ਲਾਂਹਵੇਂ ਆਈ ਤਰਸ ਯੋਗ, ਦੁਖ ਭਰî,ਨਿਮਾਣੀ, ਸੋਗਣ ਸ਼ਕਲ ਬਣਾਈ ਬੋਲੀ “ਐ ਸਰਕਾਰ, ਕੇਦ ਹੈ ਏਥੇ ਖਾਉਂਦ ਮੇਰਾ .' “ਉਸ ਦੇ ਬਾਝੇ ਟੱਬਰ ਤੇ ਹੈ ਦੁੱਖਾਂ ਪਾਯਾ ਘੇਰਾ , 2 : 65 ਉਸਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਮੁੰਡੇ ਕੁੜੀਆਂ ਲਕੋਣ, ਤੜਫਣ, ਰੋਵਣ ਦਿਨੇ ਰਾਤ ਏਹ ਅੱਖਾਂ ਮਿਰੀਆਂ, ਹੰਝੂ ਹਾਰ ਪਰੋਵਣ “ਅੱਗ ਨ ਬਲਦੀ ਸਾਡੀ ਚਲੇ, ਘੜੇ ਨ ਪੈਂਦਾ ਪਾਣੀ “ਉਸ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਹਰਾਮ ਹੋਈ ਹੈ ਸਾਨੂੰ ਰੋਟੀ ਖਾਣੀ ਇਕ ਦਿਨ ਜੇ ਘਰ ਭੇਜੋ ਉਸ ਨੂੰ ਕੰਮ ਹੈ ਨੇਕੀ ਵਾਲਾ “ਕਈ ਗੁਣਾਂ ਇਕਬਾਲ ਆਪਦਾ, ਕਫਸੀ ਅੱਲਾ ਭਾਲਾ । ਤਰਸ ਬਹੁਤ ਜੇਲਰ ਨੂੰ ਆਯਾ,ਕਹਿਣ ਲਗਾ ਸੁਣ ਮਾਈ, 'ਤੇਰੀ ਕਸ਼ਟ-ਕਹਾਣੀ ਨੇ ਹੈ ਬੜੀ ਖੂਤਖਤੀ ਲਾਈ “ਤੇਰਾ ਪਤੀ-fਪਿਆਰ ਦੇਖ ਕੇ ਦਿਲ ਪਸੀਜਿਆ ਮੇਰਾ ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਛੱਡਾਂ ਹੋਣ ਸੁਆਮੀ ਤੇਰਾ •ਉਸ ਨੇ ਬੜਾ ਜਰਮ ਹੈ ਕੀਤਾ, ਬਰੀ ਕਣਕ ਚੁਰਾਈ ‘ਕੇਦ ਤਦੇ ਹੋ, ਉਸ ਨੂੰ ਛਡਣਾ ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਨ ਰਾਈ “ਪਰ ਤੂੰ ਲੈ ਆ ਉਸ ਦੇ ਬੱਚੇ ਤੇ ਸਨਬੰਧੀ ਪਰੇ
-੭੩-
