ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਲਗਗੀ ਚੋਬਰਾ
ਹੁਣ ਨਾ ਵਿਚਾਲਿਓਂ ਤੋੜੀਂਂ
ਰਸ ਜੁਆਨੀ ਵਾਲ਼ਾ ਚੋ ਚੋ ਪੈਂਦਾ
ਜਿਉਂ ਗੰਨੇ ਦੀ ਪੋਰੀ
ਦੁੱਖ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਪੈਂਦੇ ਆਸ਼ਕਾਂ ਤੇ
ਤੂੰ ਮੁਖੜਾ ਨਾ ਮੋੜੀਂਂ
ਮਗਰੇ ਆ ਮਿੱਤਰਾ-
ਖਾਲੀ ਗੱਡੀ ਨਾ ਤੋਰੀਂ
ਘਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਾਗੋ ਲਾਗੀ
ਖੇਤ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਿਆਈਆਂ
ਲਾਗੋ ਲਾਗੀ ਮਨ੍ਹੇ ਗਡਾ ਲੇ
ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਪਰਾਈਆਂ
ਲੈ ਕੇ ਗੋਪੀਆ ਚੜ੍ਹਗੀ ਮਨ੍ਹੇ ਤੇ
ਚਿੜੀਆਂ ਖੂਭ ਉਡਾਈਆਂ
ਵੰਗਾਂ ਕੰਚ ਦੀਆਂ
ਨਰਮ ਪੱਠੇ ਦੇ ਪਾਈਆਂ
ਆਹ ਲੈ ਫੜ ਮਿੱਤਰਾ-
ਬਾਂਕਾਂ ਮੇਚ ਨਾ ਆਈਆਂ
ਆ ਵੇ ਯਾਰਾ ਜਾ ਵੇ ਯਾਰਾ
ਲੱਗੇਂ ਕੰਤ ਨਾਲ਼ੋਂ ਪਿਆਰਾ
ਕੰਤ ਮੇਰੇ ਨੇ ਕੁਝ ਨਾ ਦੇਖਿਆ
ਤੈਂ ਰਸ ਲੈ ਲਿਆ ਸਾਰਾ
ਹੇਠਾਂ ਠੋਡੀ ਦੇ
ਦਿਨ ਕਟਦਾ ਤਵੀਤ ਵਿਚਾਰਾ
ਕਾਕੋ ਮੋਰਨੀਏ-
ਛੋਟਾ ਦਿਓਰ ਕੁਆਰਾ
ਧਾਵੇ ਧਾਵੇ ਧਾਵੇ
ਡੰਡੀਆਂ ਕਰਾ ਦੇ ਮਿੱਤਰਾ
ਜੀਹਦੇ ਵਿਚੀਂ ਮੁਲਕ ਲੰਘ ਜਾਵੇ
276- ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਪਾਵਾਂ ਬੰਗਲਾ