ਦਿੱਸੀ, ਹਕਾਰ ਨਾਲ ਲੱਲੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ:-“ਜਾਹ ਵੰਡ ਦੇਹ ਸਾਰਾ ਆਂਢ ਗੁਆਂਢ ਖਾਏ । ਲੱਲੀ ਨੇ ਸਾਕਾਂ ਦੇ ਘਰ ਘੱਲੀ, ਆਂਢ ਗੁਆਂਢ ਨੂੰ ਬੁਲਾਯਾ ਤੇ ਖੀਰ ਵਰਤਾਈ, ਸਭ ਨੇ ਖਾਧੀ, ਪਰ ਲੱਲੀ ਦੀ ਖੀਰ ਨਾ ਮੱਕੀ । ਲੋਕੀ ਹੈਰਾਨ ਸਨ, ਪਰ ਲੱਲੀ ਦੀ ਮਸ ਸੜ ਉੱਠੀ, ਨਾ ਤੱਕਿਆ, ਨਾ ਪੜਤਾਲਿਆ , ਤੇ ਜਦ ਲੱਲੀ ਆਇਆ-ਆਂਢ ਗੁਆਂਢ ਬੀ ਖਾ ਗਏ ਹਨ, ਮਾਏ ! ਖੀਰ ਬਚ ਰਹੀ ਹੈ, ਸੱਸ ਨੇ ਕਿਹਾ- ਪੰਜਾਹ ਦਰਯਾ ਵਿਚ ਬਾਕੀ ਸੁੱਟ ਦੇਹ । ਲੱਲੀ ਨੇ ਦਰਯਾ ਵਿਚ ਦੇਗਚਾ ਅਲ ਧਰ ਦਿਤਾ | ਇਹ ਦੇਗਚਾ ਤਰਦਾ ਤਰਦਾ ਉੱਥੇ ਜਾ ਠਹਿਕਿਆ ਜਿਥੇ ਨਦੀ ਕਿਨਾਰੇ ਲੱਲੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਬੈਠੇ ਬਦਰ ਕਰ ਰਹੇ ਨੇ । ਦੇਗਚਾ ਦੇਖਕੇ ਪਛਾਣਿਆ, ਸਚਿਆ ਤੇ ਘਰ ਆਕੇ ਪਤਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸ ਗਰੀਬ ਪਿਉ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ, ਓਸ ਰੱਸਾ ਖਾਧਾ ਤੇ ਲੱਲੀ cਬ ਰਸੀਦਾ ਤਾਂ ਸੀ ਹੀ, ਬਾਪ ਨੇ ਮਿਹਰ ਵਿਚ ਆਕੇ ਹੋਰ ਰੰਗਣ ਚਾੜੀ, ਲਲੀ ਨੀਮ ਪਾਗਲ ਹੋ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿਚ ਨੰਗੀ ਵਿਚਰਨ ਲਗੀ ! ਇਕ ਦਿਨ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਲੱਲੀ ਇਕ ਤੰਦੂਰ ਤੇ one ਤੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਨੂੰ ਕੁੱਛਣ ਦਿਓ । ਨਾਨਬਾਈ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਲੱਲੀਏ ਤੇ ਕੀਹ ਕੱਜਣ ਦੀ ਲੋੜ ? ਪਰ ਲੱਲੀ ਨੇ, ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਫਿਰ ਉਸੇ ਦਿਨ ਬਸੜ੍ਹ ੫ਹਨ ਲਏ । ਲੱਲੀ ਨਾਮੇ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਇਸ
