________________
ਫੇਰ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹਥਿਆਰ ਲਾਹੇ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਕਿੱਲੀ ਉਤੇ ਟੰਗ ਦਿਤਾ , ਜਿਹੜੀ ਦਿਓ ਨੇ ਵਰਤੀ ਸੀ ; ਉਹਨੇ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਲਾਹੇ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੂਜੀ ਕਿੱਲੀ ਉਤੇ ਟੰਗ ਦਿਤਾ , ਜਿਹੜੀ ਦਿਓ ਨੇ ਵਰਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਪਿਛੋਂ ਉਹ ਨਮਦੇ ਦੀ ਸਫ਼ ਉਤੇ ਚੌਕੜੀ ਮਾਰ ਕੇ ਬਹਿ ਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ : "ਆ , ਮੁਰਜ਼ਿਆ , ਭੁਖ ਲਗੀ ਏ ਮੈਨੂੰ ! ਇਕਦਮ ਹੀ ਉਹਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੀਲੇ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਲਾ ਇਕ ਮੇਜ਼ਸ਼ ਵਿਛ ਗਿਆ , ਚੋਣਵੇਂ ਤੋਂ ਚੋਣਵੇਂ ਪਕਵਾਨਾਂ ਤੇ ਵਧੀਆ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸ਼ਰਾਬਾਂ ਨਾਲ , ਹਰ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ ਲਦਿਆ , ਜਿਹੜੀ ਸੁਆਦ ਦੇਣ | ਵਾਲੀ ਸੀ ਤੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੀ । ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ ਨੇ ਖਾ - ਪੀ ਲਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਬੋਲਿਆ : “ਰਜ਼ਿਆ , ਕਿਥੇ ? ਆ , ਬਹਿ ਜਾ ਤੇ ਢਿਡ ਭਰ ਕੇ ਖਾ - ਪੀ ਲੈ। ਇਹ ਸੁਣ ਮੁਰਜ਼ਾ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਇਕਦਮ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਖਾਣ ਲਗ ਪਿਆ , ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹਨੇ | ਮੁਕਾ ਲਿਆ , ਉਹ ਕਹਿਣ ਲਗਾ : "ਪੂਰੇ ਤੀਹ ਵਰੇ ਮੈਂ ਓਸ ਦਿਓ ਲਈ , ਜਿਹੜਾ ਕੁਝ ਚਿਰ ਹੋਇਆ ਏਥੇ ਸੀ , ਖਾਣਾ - ਪੀਣਾ ਪਰੋਸਦਾ ਰਹਾ ਹਾਂ , ਤੇ ਉਹਨੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਖਾਣ - ਪੀਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਨਹੀਂ ਦਿਤਾ। ਤੂੰ ਇੰਜ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ : ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਅਗੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਪਰਸਿਐ , ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰਾ ਖ਼ਿਆਲ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਣੇ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਵੰਡਾਣ ਲਈ ਸਦ ਲਿਆ । ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਬਹੁਤਾ ਚੰਗਾ ਰਹਾਂਗਾ । ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾ। “ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਲਿਜਾਵਾਂਗਾ , " ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ। “ਬਿਨਾਂ ਜਾਤਿਆਂ , ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹੈ , ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਲਿਆਣ ਤੇ ਚੂੰਡਣ ਲਈ ਈ ਨਿਕਲਿਆ ਸਾਂ ਤੇ ਅਖ਼ੀਰ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਇੰਜ ਅਚਣਚੇਤ ਈ 3 ਪਿਆ ਏਂ। “ਚੰਗਾ , ਅਜ ਤੋਂ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਹੋਵਾਂਗਾ , ਤੇ ਹਰ ਥਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ - ਨਾਲ ਰਹਾਂਗਾ ," ਮੁਰਜ਼ੇ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ। “ਬਹੁਤ ਹੱਛਾ , ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ ਨੇ ਰਾਇ ਮੇਲੀ , "ਇੰਜ ਈ ਸਹੀ।' | ਉਹ ਜ਼ਮੀਨ - ਹੇਠਲੀ ਭੁੱਗੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਏ ਤੇ ਇੱਕਠੇ ਟੁਰ ਪਏ , ਮੁਜ਼ਾ ਹਰ ਪਲ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ " ਨਾਲ - ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਲੱਗਾ , ਪਰ ਰਿਹਾ ਉਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਅਦਿਖ ਹੀ। | ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਰਾਹ ਵਿਚ ਬਹੁਤਾ ਵਕਤ ਲਗਾ ਜਾਂ ਥੋੜਾ ਵਕਤ ਲਗਾ , ਇਹਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਖਬਰ ਨਹੀਂ , " ਚਾਣਚਕ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਹੀਆਂ ਦੇ ਉਚੀ - ਉਚੀ ਖੜ - ਖੜ ਕਰਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀਤੀ। ਜ਼ੇ ਨੇ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ ਨੂੰ ਆਖਿਆ : "ਇਹ ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾ ਮਾਲਕ ਆ ਰਿਹੈ , ਆਪਣੇ ਅਠ ਕਾਲੇ ਘੋੜਿਆਂ ਉਤੇ , ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਰਾਂ ਤੇ ਚਿੱਟੇ ਤਾਰੇ ਨੇ । ਜ਼ਰੂਰ ਭੁਖ ਲਗੀ ਹੋਏਗੀ , ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਦੇਵੇਗਾ ਪਰੋਸਣ ਲਈ , ਪਰ ਉਹਦੀ "ਵਾਜ਼ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ ਓਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ। ਉਹ ਅਗੇ ਟੁਰਦੇ ਗਏ ਤੇ ਚਿਰਾਕੀਆਂ ਸ਼ਾਮਾਂ ਵੇਲੇ ਇਕ ਅਜਿਹੀ ਥਾਂ ਉਤੇ ਪਹੁੰਚੇ , ਜਿਹੜੀ ਕੁਲ - ਕਲੀ ਤੇ ਵੀਰਾਨ ਲਗਦੀ ਸੀ। ਓਥੇ ਇਕ ਹਨੇਰਾ ਤੇ ਧੁਆਂਖਿਆ ਹੋਇਆ ਕੀਬੀਤਕਾ' ਖੜਾ ਸੀ ਤੇ ਉਹਦੇ ਪਿਆ ਨਮਦਾ ਘਡਿਆ ਤੇ ਛੇਕੋ - ਛੇਕੋ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਸੀ । ੧੮੫
